Υποβρύχιος φωτογράφος, βιομήχανος στο παρελθόν και τώρα ιδιοκτήτης αλυσίδας γυμναστηρίων, ανέλαβε και ανακαίνισε το Σύγχρονο Θέατρο Αθήνας. Τον παρέσυρε ο φίλος του Γιάννης Μετζικώφ, ενώ μπήκε δραστήρια στο παιχνίδι και ο Σταύρος Τσακίρης, που ανεβάζει αύριο τους «Δαιμονισμένους»
Της Εφης Μαρίνου
Οταν ο Γιώργος Κιμούλης εγκατέλειψε το Σύγχρονο Θέατρο Αθήνας, το χρησιμοποίησε ο Γιάννης Χουβαρδάς, στη διάρκεια της ανακαίνισης του κτιρίου Τσίλερ, για να στεγάσει τις παραστάσεις του Εθνικού. Μετά το θέατρο ερήμωσε. Και τώρα ανοίγει ξανά, διατηρώντας το όνομά του, αλλά με νέο ιδιοκτήτη, τον επιχειρηματία Δημήτρη Οικονομίδη. Μετά τον «Ορλάντο» της Βιρτζίνια Γουλφ, ακολουθούν αύριο, Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου, «Οι δαιμονισμένοι» –στη διασκευή του Αλμπέρ Καμί– σε σκηνοθεσία Σταύρου Τσακίρη.
Ποιος είναι ο νεόκοπος στη θεατρική πιάτσα – η οποία, παρά την κρίση, αυξάνεται και πληθύνεται- παραγωγός; Ο Δημήτρης Οικονομίδης είναι φειδωλός και ιδιαίτερα προσεκτικός στις κουβέντες του. Στην ερώτηση ποιο είναι το επάγγελμά του μας απαντά: «Υποβρύχιος φωτογράφος»… Δούλεψε μάλιστα και για το «National Geographic».
Αυτό που ξέρουμε όμως είναι ότι υπήρξε ένας ιδιαίτερα δραστήριος βιομήχανος. Ηγούνταν της πολυπλόκαμης Econ Optics μέχρι και τη δεκαετία του 1990, ενώ σήμερα του ανήκει μια άλλη οικογενειακή εταιρεία, η αλυσίδα γυμναστηρίων Joe Weider. Η φιλία του εδώ και χρόνια με τον Γιάννη Μετζικώφ, λέει, τον οδήγησε στο θέατρο.
«Ενα βράδυ ο Γιάννης Μετζικώφ μού σύστησε και τον Σταύρο Τσακίρη. Με ενδιέφερε πάντα το θέατρο και, τώρα που νιώθω πιο ελεύθερος από πλευράς άλλων επαγγελματικών δραστηριοτήτων, αποφασίσαμε και οι τρεις να δημιουργήσουμε έναν πολυχώρο με μουσικές και θεατρικές παραστάσεις. Αναζητώντας τον στην περιοχή του Κεραμεικού πέσαμε πάνω στο Σύγχρονο Θέατρο. Συστήσαμε μια μη κερδοσκοπική εταιρεία, το νοικιάσαμε για πολλά χρόνια και με ικανοποιητικό μίσθωμα».
• Προφανώς ρίξατε αρκετά χρήματα για να βελτιώσετε τον χώρο.
«Δεν γινόταν αλλιώς. Ηταν σχεδόν εγκαταλειμμένος. Τα άλλαξα όλα. Από το φουαγέ μέχρι τη σκηνή, η οποία από ιταλική έγινε περιστροφική με δύο τραμπουκέτα, επίπεδη, κατέβηκε στο πάτωμα. Η πλατεία έμεινε όπως ήταν, με κερκίδες δυνατότητας άλλων 40 θέσεων αριστερά και δεξιά της σκηνής, ώστε να μπορεί να διαμορφωθεί σε πέταλο».
• Δεν είναι ριψοκίνδυνο να επενδύει σήμερα ένας επιχειρηματίας στο θέατρο, όταν μάλιστα δεν είναι και τόσο σχετικός με το είδος;
«Είναι πράγματι δύσκολο. Αλλά κάποιοι τολμούν. Αν δεν υπήρχαν κι αυτοί… Πάντα είχα ένα είδος αγάπης για τις τέχνες. Τώρα νιώθω πιο χαλαρός και με διαθέσιμο χρόνο. Αλλωστε δεν είμαι μόνος. Ο Σταύρος Τσακίρης και ο Γιάννης Μετζικώφ είναι έμπειροι επαγγελματίες. Η αγάπη τους και η συμβουλή τους είναι πολύτιμη».
-Επιλέξατε μια παράσταση με δώδεκα ηθοποιούς. Που σημαίνει δώδεκα μισθούς και εισφορές στο ΙΚΑ. Οι άνθρωποι αυτοί θα πληρωθούν σε κάθε περίπτωση;
«Ελπίζουμε να πάνε όλα καλά. Αλλά οι ηθοποιοί θα πληρωθούν ό,τι κι αν γίνει. Δεν είναι μόνον οι “Δαιμονισμένοι”. Μέσα στη σεζόν θα ανεβούν συνολικά τέσσερα έργα, θα αξιοποιηθούν και τα Δευτερότριτα».
• Ο χώρος θα διατίθεται και προς ενοικίαση σε θεατρικά σχήματα ή νεανικές ομάδες;
«Οχι. Το ρεπερτόριο θα απαρτίζεται από έργα δικής μας επιλογής ή συμπαραγωγές που θα έχουμε εγκρίνει. Στόχος είναι το θέατρο να έχει άποψη, να δημιουργήσει προς τα έξω μια συγκεκριμένη εικόνα και φιλοσοφία για το θέατρο. Δεν μας ενδιαφέρει το εμπορικό κομμάτι, αλλά η ποιότητα των παραστάσεων. Σεβόμαστε την ιστορία του θεάτρου και αφήσαμε το ίδιο όνομα. Ο Στ. Τσακίρης έχει την καλλιτεχνική επιμέλεια, έβαλε επί μήνες την ψυχή του».
• Κι εσείς τα λεφτά σας…
«Το θέμα είναι η σωστή διαχείριση. Να αποφευχθούν λάθη και σπατάλες, ώστε το θέατρο –δεν περιμένω να βγάλει χρήματα– να ανταποκρίνεται στα έξοδά του. Ολα να είναι μετρημένα. Είμαστε αναγκασμένοι να επινοούμε πράγματα που θα κοστίζουν όσο γίνεται λιγότερο χωρίς να επιβαρύνουν την ποιότητα. Για τα κοστούμια, τα σκηνικά, οι δαπάνες είναι μεγάλες. Η βοήθεια του Μετζικώφ μάς λύνει τα χέρια. Το θέατρο οφείλει κι αυτό να συμβιβάζεται και να συμβαδίζει. Αν αυτό που έχεις να διηγηθείς είναι σημαντικό, θα βρεθεί τρόπος».
• Πάντως οι ηθοποιοί πληρώνουν κυρίως τα σπασμένα μιας παραγωγής που «δεν πήγε».
«Οπως διαφωνώ με τις κλειστές οντισιόν -πρέπει να είναι ανοιχτές για να μη μένουν εκτός εκατοντάδες ηθοποιοί με αξία-, έτσι είμαι εντελώς αντίθετος και με την άποψη που λέει ότι ο ηθοποιός προκειμένου να εκφραστεί θα παίξει και χωρίς λεφτά. Σ’ αυτό πατάει και ο επιχειρηματίας. Αλλά προσωπικά πιστεύω ότι απλήρωτος δεν θα αποδώσει. Αλλωστε, για πόσο καιρό θα μπορεί να το κάνει; Οι ηθοποιοί πρέπει να πληρώνονται σωστά, λογικά».
• Το «λογικά» πώς μετράται;
«Με την κρίση να έχει εκμηδενίσει τα πάντα, οι μισθοί συμπαρασύρονται αναλογικά. Οφείλουμε από κοινού να δούμε πώς θα κυμαίνονται οι αμοιβές. Τα χρήματα που έπαιρναν οι ηθοποιοί πριν από τέσσερα, πέντε χρόνια δεν τα βλέπουν τώρα ούτε με το κιάλι, όπως άλλωστε και όλοι οι εργαζόμενοι στη χώρα. Πρέπει να βρεθεί τρόπος η παραγωγή να ανταποκριθεί στα κόστη και, μαζί με ένα λογικό εισιτήριο, ο θεατής να έρθει στο θέατρο. Αλλιώς όλα είναι μάταια».
INFO: Σύγχρονο Θέατρο/Εταιρεία Θεάτρου (Ευμολπιδών 45 Γκάζι, τηλ.: 2103464380) «Οι δαιμονισμένοι» του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι. Μετάφραση: Δήμητρα Πετροπούλου. Δραματουργική επεξεργασία-Σκηνοθεσία: Σταύρος Σ. Τσακίρης. Κοστούμια: Γιάννης Μετζικώφ. Μουσική: Μίνως Μάτσας. Παίζουν: Δήμητρα Χατούπη, Αλέξανδρος Σταύρου, Ιωάννης Παπαζήσης, Κερασία Σαμαρά, Βίκυ Μαραγκάκη, Δημήτρης Μαύρος, Αλμπέρτο Φάις, Σταύρος Καραγιάννης, Αλέξανδρος Μπαλαμώτης, Στάθης Μαντζώρος, Εφη Ρευματά, Κώστας Καστανάς. Ημέρες – ώρες παραστάσεων: Πέμπτη 7 μ.μ., Παρασκευή 8.30 μ.μ., Σάββατο 9.00 μ.μ., Κυριακή 6.30 μ.μ. Τιμές εισιτηρίων: Γενική είσοδος: 20 ευρώ και 10 ευρώ.
