Του Τάσου Παππά
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Πέτρος Τατσόπουλος πρότεινε μέσω του facebook στη βουλευτίνα των Ανεξάρτητων Ελλήνων Ραχήλ Μακρή να αναλάβει στις επόμενες εκλογές την ηγεσία του κόμματος ΒΛΑΒΗ (Βολική Λαϊκή Απογοήτευση Βλαμμένων Ηλιθίων) σε περίπτωση που δεν δεχτεί τη θέση ο Παναγιώτης Ψωμιάδης. Ακαριαία ήταν η απάντηση της κ. Μακρή: «Τατσόπουλε, μια που ως βουλευτής είσαι ανύπαρκτος και τζάμπα σε πληρώνουν, σου προτείνω να διαβάσεις το δοκίμιο περί ανθρώπινης βλακείας». Ο υπουργός Υγείας Α. Γεωργιάδης σε καθημερινή βάση ξεκατινιάζεται με τους αντιπάλους του μέσω των social media. Ο Π. Καμμένος δεν αφήνει να πέσει τίποτε κάτω και απαντά με οξύ ύφος και βίαιους χαρακτηρισμούς κάθε φορά που πιστεύει ότι προκαλούνται το κόμμα του, η οικογένεια του, ο ίδιος προσωπικά.
Την ίδια γραμμή ακολουθούν πολιτικοί και στελέχη όλων των κομμάτων (εξαιρείται το ΚΚΕ), «χαρίζοντας» στους πολίτες μερικές σταγόνες οργισμένης σοφίας και επιθετικού ναρκισσισμού. Το ακροατήριο είναι μεγάλο. Ποιος δεν θα έμπαινε στον πειρασμό να προσπαθήσει να το χειραγωγήσει; Αντιμετωπίζουν το διαδίκτυο σαν να είναι ένας τεράστιος καφενές. Στο καφενείο μπορείς να πεις ό,τι θέλεις -από το «κάνε με πρωθυπουργό για μια μέρα και θα δείτε τι θα κάνω» μέχρι το «εγώ ξέρω ποιος κινεί τα νήματα στον πλανήτη»- χωρίς σοβαρές συνέπειες. Οι μωρολογίες σου για τη σωτηρία της πατρίδας και του κόσμου ολόκληρου θα μείνουν στους τέσσερις τοίχους και το πολύ-πολύ να τις μεταδώσουν οι τριάντα-σαράντα θαμώνες σε άλλους είκοσι γνωστούς τους. Δεν χρειάζεται να προσκομίσεις αποδείξεις, δεν είναι απαραίτητο η επιχειρηματολογία σου να έχει λογική βάση, δεν κινδυνεύεις με μηνύσεις για συκοφαντική δυσφήμηση. Μπορείς να υποδύεσαι τον παλικαρά, τον παντογνώστη και να εισπράττεις με άνανδρη ικανοποίηση τη σιωπή των ακροατών σου αφού δεν πρόκειται να αποστομωθείς από τα θύματά σου, τα οποία απουσιάζουν από τον χώρο.
Στο διαδίκτυο όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Αποδέκτης των φληναφημάτων σου είναι ένα μεγάλο πλήθος και η αντίδραση είναι άμεση. Σε πρώτο χρόνο και σε απευθείας σύνδεση. Αν βρίσεις θα σε βρίσουν. Αν συκοφαντήσεις θα πάρεις πληρωμένη απάντηση. Αν γράψεις παχυλή ανοησία θα σε ξεφωνήσουν. Μ’ άλλα λόγια φλερτάρεις με τη γελοιοποίηση. Αν μάλιστα κατέχεις δημόσια θέση, η εν θερμώ διατυπωμένη άποψή σου μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα σε σένα, στον περίγυρο σου, στην παράταξη σου.
Θα πει κάποιος: «Αφήστε τα δημόσια πρόσωπα να εκτίθενται. Αφού έχουν άγνοια του κινδύνου, τι μας κόφτει εμάς;» Είναι κι αυτό μια άποψη. Σαν τα μικρά παιδιά που ξεπατώνουν από τη συνεχή χρήση τα καινούργια παιχνίδια τους, έτσι και οι πολιτικοί μας γοητευμένοι από τις δυνατότητες που προσφέρει το νέο μέσο τού δίνουν και καταλαβαίνει. Ή για να το πούμε αλλιώς: Χρησιμοποιούν το διαδίκτυο όπως τη μαστίχα. Γράφουν ασκόπως, όπως μασούν ασκόπως.
