Ποιοι ήταν αυτοί που βρίσκονταν στα σύννεφα και ξαφνικά έπεσαν, όταν έμαθαν ότι δόθηκαν «θαλασσοδάνεια» από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο;
Μήπως οι Eλληνες φορολογούμενοι που έχουν χάσει τις δουλειές τους, που υποαπασχολούνται, που βιώνουν την καταβαράθρωση του βιοτικού τους επιπέδου και πασχίζουν να τα βγάλουν πέρα;
Μήπως οι παροικούντες την ελληνική τραπεζική αγορά και οι λοιποί πολιτικο-οικονομικοί παράγοντες και παραγοντίσκοι;
Ας είμαστε ειλικρινείς. Οι πρώτοι –οι ταπεινοί– πάντα υποψιασμένοι ήταν, οι δεύτεροι και γνώριζαν και συμμετείχαν στο πάρτι της επιλεκτικής «χρηματοδότησης» ορισμένων.
Μπορεί να πέσαμε από τα σύννεφα επειδή τα εντάλματα και οι συλλήψεις των κατηγορουμένων εκδόθηκαν νύχτα, ανήμερα της φιέστας «Ελληνική Προεδρία», αλλά από το περιεχόμενο της υπόθεσης δεν συγκλονίστηκε η ελληνική κοινή γνώμη.
Γεννήθηκαν όμως προσδοκίες ότι οι ανεξάρτητες αρχές, το ΣΔΟΕ, η Τράπεζα της Ελλάδος, το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, οι δικαστικές αρχές θα πράξουν τα αυτονόητα. Στη χώρα των 1,38 εκατ. άνεργων, του 1 εκατ. απλήρωτων για μήνες εργαζόμενων, των πετσοκομμένων μισθών δεν μπορούν να παραμένουν καταχωνιασμένες σε συρτάρια καταγγελίες για εργοδότες που λάμβαναν επιχειρηματικά δάνεια και τα έστελναν στις offshore εταιρείες τους (μία από αυτές είχε στο γραφείο του στο ΣΔΟΕ από το 2011 ο εισαγγελέας Διώτης και στη διάθεση των δικαστικών αρχών). Στη χώρα που συνεχίζει να μετρά θύματα της κρίσης, το κράτος θα ζητήσει άραγε να του επιστραφούν επιδοτήσεις και δάνεια με εγγυήσεις του ελληνικού Δημοσίου που δόθηκαν σε επιχειρηματίες ώστε να χρηματοδοτήσουν σχέδια αναδιάρθρωσης; Τα σχέδια αυτά υλοποιήθηκαν και σε ποιον βαθμό;
Εντελώς συμπτωματικά, και οι δύο περιπτώσεις που αναφέρονται ενδεικτικά αφορούν επιχειρήσεις ΜΜΕ που διέκοψαν τη δραστηριότητά τους χωρίς να αποζημιώσουν –παρανόμως– τους εργαζόμενους ή τους «κούρεψαν» ετσιθελικά και εκβιαστικά αποζημιώσεις και δεδουλευμένα. Και επιπρόσθετα «φέσωσαν» ασφαλιστικά ταμεία και δημόσιο ταμείο.
Στη χώρα των μνημονίων δεν είναι δυνατόν να μη διερευνώνται κατά προτεραιότητα καταγγελίες απλήρωτων εργαζομένων βιώσιμης επιχείρησης για εκλεκτικές συγγένειες του προέδρου και της οικονομικής διευθύντριάς της με offshore εταιρεία (κι αυτή βρίσκεται στο ΣΔΟΕ από τον Ιούνιο του 2012).
Αλήθεια, τι ακριβώς κάνουν οι εκπρόσωποι του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας στις τράπεζες που ανακεφαλαιοποιήθηκαν από τους Ελληνες φορολογούμενους; Ποιος ελέγχει επί της ουσίας το σύστημα εσωτερικού ελέγχου της κάθε τράπεζας;
Μακάρι να κάνουμε λάθος και οι καταγγελίες να ελέγχονται μεθοδικά, να μην αραχνιάζουν σε κάποιο συρτάρι και σύντομα να δούμε αποτελέσματα. Ευελπιστούμε ότι δεδουλευμένα και αποζημιώσεις χιλιάδων εργαζομένων που «φούσκωσαν» ατομικούς τραπεζικούς λογαριασμούς και ταξίδεψαν σε φορολογικούς παραδείσους θα επιστρέψουν στους πραγματικούς δικαιούχους: εργαζομένους και ανέργους που συνεχίζουν να πληρώνουν φόρους και στεγαστικά δάνεια για να μη χάσουν τα σπίτια τους.
Ας δοθεί μια προτεραιότητα σε υποθέσεις «θαλασσοδανείων» και «θαλασσοεπιδοτήσεων» που έχουν αντίκτυπο στην κοινωνία, στα συνήθη «υποζύγια».
Στο κάτω κάτω της γραφής, δεν τα φάγαμε όλοι μαζί. Μας τα φάγανε όλοι μαζί.
