Είναι γεγονός ότι η ασφυκτική οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, η αποδιάρθρωση του Δημοσίου, οι χαμηλοί μισθοί στους πρωτοδιοριζόμενους έχουν αναγκάσει πολλούς νέους πτυχιούχους αλλά και επιστήμονες να αναζητήσουν την επαγγελματική τους σταδιοδρομία εκτός Ελλάδας. Πολιτικοί μηχανικοί, φιλόλογοι, αρχαιολόγοι, ακόμη και δικηγόροι κι όσοι κάνουν μεταπτυχιακά σε άλλες χώρες προτιμούν να εργαστούν σ' αυτές παρά να μείνουν ή να επιστρέψουν για εργασία εδώ. Είναι η αποδυνάμωση του στελεχικού δυναμικού της Ελλάδας, αφού η αφρόκρεμα της νεολαίας και των επιστημόνων εγκαταλείπει τα πάτρια εδάφη λόγω των αδιεξόδων της ελληνικής οικονομίας. Είναι η ανάγκη να ζήσουν.
Αυτή την ανάγκη την «επιβραβεύει» σήμερα η κυβέρνηση μέσω του υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Γ. Βρούτση παρουσιάζοντας τις προτεραιότητες της ελληνικής προεδρίας στον τομέα της απασχόλησης και της κοινωνικής συνοχής. Ούτε λίγο ούτε πολύ ενημέρωσε ότι οι κυβερνώντες ενδιαφέρονται να βρουν δουλειά οι Ελληνες εργαζόμενοι εκτός Ελλάδας, όχι όμως εκτός ευρωπαϊκής επικράτειας! Σε ευρωπαϊκό επίπεδο υπάρχουν δύο εκατομμύρια κενές θέσεις εργασίας, λέει ο υπουργός, και άρα μπορούν να μετακινηθούν σ' αυτές Ελληνες εργαζόμενοι. Αλλά αυτή η δυνατότητα υπήρχε πάντοτε. Ομως το ελληνικό κράτος, υποκύπτοντας στις πιέσεις των δανειστών, εξαφάνισε τις θέσεις εργασίας στο εσωτερικό, δήθεν για εξοικονόμηση πόρων, τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα. Τα αποτελέσματα, γνωστά. Εως πρότινος οι Ελληνες επιστήμονες προτιμούσαν ν' ασκήσουν την επιστήμη τους στην Ελλάδα, τώρα, εκόντες άκοντες, καταφεύγουν σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τόσο αυτοί που ήδη εργάζονται αλλά και όσοι προσέρχονται για πρώτη φορά στην αγορά εργασίας. Οι μισθοί στην Ελλάδα, όπως έχουν διαμορφωθεί από τις συνεχείς περικοπές, είναι μισθοί πείνας, αποτρεπτικοί για νέους να κάνουν οικογένεια. Τα δραματικά αποτελέσματα της παράλογης οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης επεκτείνονται, διότι όσοι φύγουν θα πάρουν και τις οικογένειές τους ή θα προτιμήσουν να δημιουργήσουν οικογένεια στη χώρα που θα τους φιλοξενήσει. Αρα σοβαρές θα είναι οι επιπτώσεις και στο ήδη υπάρχον δημογραφικό πρόβλημα. Η αλλοπρόσαλλη οικονομική πολιτική οδηγεί στη δημιουργία μιας γηρασμένης χώρας, χωρίς παλμό, χωρίς όνειρα, χωρίς πολιτισμό.
Η κυβέρνηση προτίμησε τις μαζικές απολύσεις κι έκλεισε σχεδόν τα μάτια στις μετακινήσεις, να φύγουν δηλαδή εργαζόμενοι από οργανισμούς και υπηρεσίες όπου πλεονάζουν και να μεταφερθούν σε άλλους όπου παρατηρούνται μεγάλα κενά θέσεων. Ούτε αυτό μπόρεσαν να υπερασπιστούν, πιστοί στις εντολές της τρόικας που δεν πολυέβλεπαν με καλό μάτι τις μετακινήσεις και ήθελαν απαιτητικά απολύσεις, για να εξυγιανθεί δήθεν η γραφειοκρατία της κρατικής μηχανής. Είναι καλή η ελεύθερη διακίνηση εργαζομένων στην Ευρωπαϊκή Ενωση, όταν όμως γίνεται από επιλογή του κάθε εργαζόμενου και όχι από ανάγκη και αδιέξοδα. Αλλά αυτό προαπαιτεί μια κυβέρνηση που σέβεται τους επιστήμονες και τους φοιτητές. Η δική μας κυβέρνηση δείχνει ακριβώς το αντίθετο.
