Το νερό και η ενέργεια είναι εθνικός πλούτος και ως εκ τούτου χρειάζεται κοινοβουλευτική συναίνεση σε ό,τι αφορά τη διαχείρισή τους. Καθώς φαίνεται, από τις δρομολογημένες ενέργειες της κυβέρνησης για εκχώρηση της Εταιρείας Υδρευσης Αρδευσης Θεσσαλονίκης σε ιδιώτες και πώληση του 66% των δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας πάλι σε ιδιώτες, στη χώρα η κοινοβουλευτική δημοκρατία έχει πλέον υποκατασταθεί από μια κυβερνητική δημοκρατία.
Είναι δικαιολογημένη η αντίδραση των δημάρχων Θεσσαλονίκης, που δηλώνουν αποφασισμένοι ακόμη και στα ευρωπαϊκά δικαστήρια να καταφύγουν προκειμένου να αποτρέψουν την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ. Οπως δίκιο έχει και η αντιπολίτευση, που τάχθηκε κατά του σχεδίου νόμου που προωθεί η κυβέρνηση και στο οποίο προβλέπεται η πώληση του 66% των δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας. Το ηλεκτρικό ρεύμα και το νερό είναι από τα πιο σημαντικά δημόσια αγαθά, εξάλλου η πείρα από άλλες χώρες έχει δείξει ότι όπου ιδιωτικοποιήθηκαν εξαναγκάστηκαν να τα μεταφέρουν πάλι στο Δημόσιο. Η πολιτική διαχείρισης του νερού τουλάχιστον στην Ευρώπη ασκείται από την Τοπική Αυτοδιοίκηση και το ίδιο πρέπει να γίνει και στη χώρα μας. Οπως πρέπει να ακουστούν με προσοχή οι καταγγελίες από τα δημοτικά συμβούλια των δήμων της Θεσσαλονίκης ότι εξυπηρετούνται ιδιωτικά συμφέροντα. Η πρότασή τους για διεξαγωγή δημοψηφίσματος για τη διαχείριση του νερού από διαδημοτική επιχείρηση πρέπει κι αυτή να ληφθεί σοβαρά υπ' όψιν. Σε ό,τι αφορά τη διοίκηση του Ταμείου Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) και τη θέση της, απαντά ότι απλώς εφαρμόζει τις αποφάσεις της πολιτικής ηγεσίας. Προφανώς εννοεί της κυβερνητικής ηγεσίας, διότι δεν συναινεί σύμπας ο πολιτικός κόσμος στην ιδιωτικοποίηση του νερού και των δικτύων ενέργειας.
Η ρήξη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με την κεντρική εξουσία είναι μια ευκαιρία να αναδειχτούν η ανεξαρτησία της πρώτης και ο απογαλακτισμός της από τη δεύτερη ώστε να αναφανεί ο πραγματικός ρόλος των τοπικών κοινωνιών που γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα τα προβλήματα που τους ταλανίζουν ή τι τους συμφέρει καλύτερα. Μπορεί το παρελθόν πολλών δημοτικών αρχόντων να μην είναι το καλύτερο, όταν, όμως, συναινεί η κοινωνία με τις αποφάσεις τους, τότε παρουσιάζεται μεγάλη ευκαιρία να αποκτήσει το πλεονέκτημα της αποκέντρωσης. Δεν είναι δυνατό να διασφαλίζονται τα συμφέροντα του Δημοσίου διατηρώντας αυτό μια καταστατική μειοψηφία μετά την εκχώρηση του πλειοψηφικού πακέτου σε ιδιώτες. Σε ό,τι αφορά την ΕΥΑΘ εκκρεμούν δικαστικές αποφάσεις για «σκάνδαλα» που έχουν καταγγελθεί ότι υπήρξαν στην εταιρεία, για αναθέσεις έργων, εκσυγχρονισμό του πληροφοριακού συστήματος, υπεξαιρέσεις κ.ά. Η στάση των δημάρχων είναι μια νότα αισιοδοξίας ούτως ή άλλως, αρκεί να έχουν σθένος έως τη δικαίωσή τους.
