Tου Τάσου Παππά

Η υπόθεση με την αμαρτωλή ΜΚΟ που, αντί να μαζεύει νάρκες, μάζευε ευρώ πλήττει αναμφίβολα τον Γ. Παπανδρέου. Την περίοδο που αυτός ήταν υπουργός Εξωτερικών δραστηριοποιήθηκε η συγκεκριμένη οργάνωση και δικοί του άνθρωποι εμπλέκονται βάζοντας τις υπογραφές τους στα επίμαχα έγγραφα. Η πολιτική ευθύνη του Γ. Παπανδρέου είναι δεδομένη. Το περιβάλλον του πάντως θεωρεί ότι δεν είναι σύμπτωση που η ιστορία σκάει σήμερα, δηλαδή σε μια φάση που ο κ. Παπανδρέου επιχειρεί να επιστρέψει στην ενεργό δράση, ενώ το σχετικό πόρισμα είχε κατατεθεί τον Οκτώβριο.

Θυμίζουμε ότι το τελευταίο διάστημα ο κ. Παπανδρέου έκανε αισθητή την παρουσία του με δύο κινήσεις. Ισχυρίστηκε πριν από μερικές εβδομάδες ότι η κυβέρνησή του έπεσε ύστερα από συνωμοσία, σημειώνοντας μάλιστα ότι οργανωμένα συμφέροντα έπαιξαν τα ρέστα τους για να πετύχουν την αποπομπή του. Δημοσίως, δεν είπε ποια είναι τα συμφέροντα που πιστεύει ότι τον υπονόμευσαν. Ωστόσο, όσοι μιλούν μαζί του και γνωρίζουν τις απόψεις του λένε ότι φωτογραφίζει τις διοικήσεις των τραπεζών με τις οποίες είχε έρθει σε ρήξη, ορισμένους ιδιοκτήτες μεγάλων μέσων ενημέρωσης και κάποιους υψηλόβαθμους παράγοντες του ΠΑΣΟΚ που ήταν σε συνεννόηση με τους προηγούμενους και λειτούργησαν σαν δούρειος ίππος. Μόλις προχθές, και με αφορμή τη συζήτηση για το πρωτογενές πλεόνασμα, στελέχη προσκείμενα σ’ αυτόν ανέφεραν ότι οι πολιτικές που οδήγησαν στο πρωτογενές πλεόνασμα ξεκίνησαν από τις κυβερνήσεις Παπανδρέου.

Η θεωρία που διακινούν οι οπαδοί του πρώην πρωθυπουργού συγκροτείται από τα εξής επιχειρήματα:

● Πολλά μπορείς να χρεώσεις στον Παπανδρέου για τις πολιτικές επιλογές του, η εντιμότητά του όμως δεν αμφισβητείται. Απόδειξη είναι η περιουσιακή κατάστασή του.

● Σήμερα εφαρμόζουν τη γραμμή του αυτοί που τότε την αποδομούσαν. Δεν πρόκειται για κωλοτούμπα, αλλά για πολιτική απάτη.

● Η διερεύνηση όλων των υποθέσεων που τώρα απασχολούν τη Δικαιοσύνη άρχισε επί των ημερών του και η διαδικασία προχωρεί χάρη στο θεσμικό πλαίσιο που ψηφίστηκε από την κυβέρνησή του.

Δεν ξέρουμε αν ο κ. Παπανδρέου ήταν θύμα συνωμοσίας. Στην Ελλάδα σχεδόν όλοι οι πολιτικοί ηγέτες μίλησαν για ραδιουργίες και σκοτεινούς κύκλους για να εξηγήσουν την πτώση τους. Συνωμοσίες «είδαν» και ο Α. Παπανδρέου το 1989 και ο Κ. Μητσοτάκης το 1993 και ο Κ. Καραμανλής το 2009. Υποψιαζόμαστε βασίμως πως κάτι ανάλογο θα σκαρφιστεί και ο Αντ. Σαμαράς όταν θα έρθει το πλήρωμα του χρόνου. Μασημένη τροφή για συζήτηση στα καφενεία της επικράτειας. Οφείλει ο Γ. Παπανδρέου να μιλήσει δημοσίως. Οργανώνοντας την άμυνά του με γενικές καταγγελίες κατά της διαπλοκής πείθει ελάχιστους. Κυρίως αυτούς που είναι έτοιμοι να πειστούν. Οι άλλοι, που είναι και οι περισσότεροι, θέλουν κάτι παραπάνω.