Χειμαρρώδης και αυθόρμητος, όπως πάντα, o Γρηγόρης Ψαριανός δείχνει ξεκάθαρα με τη συνέντευξή του στην «Εφ.Συν.» ότι δεν πρόκειται να σταματήσει να εκφράζει δημόσια και δυνατά τις απόψεις του, όσο ενοχλητικές και δυσάρεστες κι αν ηχούν στα αυτιά της ηγεσίας, την οποία συνεχίζει να αμφισβητεί και να επικρίνει για τις πολιτικές επιλογές της. «Η δημοκρατία στην ανανεωτική Αριστερά δεν είναι διακόσμηση εσωτερικού χώρου όπως σε σταλινικά κόμματα», σημειώνει, ενώ για την κατηγορία του υπονομευτή που του αποδόθηκε δίνει την απάντησή του μέσω του Αισχύλου λέγοντας ότι «είναι βολικό και ψυχοθεραπευτικό να μισείς αυτόν που φέρνει την κακή είδηση και ν’ απαλλάσσεις αυτόν που τη δημιουργεί…». O βουλευτής της ΔΗΜΑΡ κάνει λόγο για ελάχιστους «συριζοειδείς ή παλαιοπασόκους» που θέλουν να τον διαγράψουν και καταλογίζει ευθύνη για την πτώση του κόμματος σε «νεοφερμένους» και στον Φώτη Κουβέλη, προβλέποντας μάλιστα ότι μετά τις ευρωεκλογές θα τεθεί θέμα «συνέπειας και συνέχειας» του προέδρου.
Τέως δογματικοί, κριτές, συριζοειδείς ή παλαιοπασόκοι σιγοψιθυρίζουν ότι θα με διαγράψουν…
Συνέντευξη στον Δημήτρη Κουκλουμπέρη
• Γιατί επιμένετε στη δημόσια κριτική σας προς τον Φώτη Κουβέλη; Σε τι αποσκοπείτε;
Δεν είναι προς το πρόσωπο του προέδρου· θα σας το βεβαιώσει κι ο ίδιος. Είναι κριτική πολιτική, επιλογών και λειτουργίας κάποιες φορές. Η δημοκρατία στην ανανεωτική Αριστερά δεν είναι διακόσμηση εσωτερικού χώρου, όπως σε αρχηγικά, δογματικά ή σταλινικά κόμματα. Είναι φέρων οργανισμός, θεμέλιο και πυλώνας. Γιατί η κριτική πρέπει να «αποσκοπεί κάπου» και μάλιστα σε πρόσωπα-στόχους; Εχει αίτια πολιτικά, εκτιμήσεις και προβληματισμό. Προσπαθεί βελτιώσεις ή αλλαγή πλεύσης. Την αγωνία μας εκφράζουμε κάποιοι για υπεύθυνη πολιτική, αποτελεσματικές επιλογές, να πιάσουμε το νήμα της εθνικής συνεννόησης, της ανανεωμένης και ανανεωτικής Αριστεράς. Οσο για το «τα εν οίκω μη εν δήμω», μήνες τώρα τα λέμε, όχι μόνο εγώ, και πολλοί άλλοι – και οι περισσότεροι βουλευτές στην Κοινοβουλευτική Ομάδα. Μόνο με μένα όμως «έγινε θέμα». Αυτά λένε και οι πολίτες διά των δημοσκοπήσεων. Από γύρω στο 6% είμαστε τώρα κοντά στο 2%. Ο κόσμος το ‘χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι. Το μόνο καινούργιο και σε κάπως εντονότερο ύφος που είπα είναι ότι έχει ευθύνη ο Φώτης και η ηγετική ομάδα, μαζί με κάποιους «νεοφερμένους» που δεν ξέρω αν θα μείνουν για πολύ, όπως έγινε με κάτι προηγούμενους! Κι αυτό νομίζω πως θεωρήθηκε, από μερικούς, ιεροσυλία. Αν έχουμε ένα αποτέλεσμα π.χ. 7 ή 8%, θα ζητήσω συγγνώμη και θα παραδεχτώ ότι είχα λάθος. Η ηγεσία πιστώνεται τη νίκη ή χρεώνεται την ήττα. Μην κατασκευάζουμε «εσωτερικό εχθρό» και λέμε παπαριές του τύπου «κάποιοι υπηρετούν αντίπαλο σχέδιο» ή «ο τάδε είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία», δηλαδή «πράχτορας» και λοιπές αρλούμπες τύπου Μπέρια, Σουσλόφ ή Ζαχαριάδη…
• O χαρακτηρισμός του υπονομευτή σάς καταλογίστηκε, μήπως έχετε στάση περισσότερο διχαστική παρά ενωτική…
Καθόλου διχαστική· διάσταση απόψεων είναι. Μόνο στο ΚΚΕ η σιωπή ενώνει -όπως λέμε ο Χριστός σώζει- και δεν ακούγεται κιχ. Τους υπόλοιπους αριστερούς μάς σώζει η αναζήτηση, η ελευθερία γνώμης και η κριτική. Γι’ αυτό και η έκφραση διαφορετικών απόψεων και η συνύπαρξη τάσεων είναι στοιχείο του πολιτισμού της Αριστεράς. Οσο για τον χαρακτηρισμό «υπονομευτής», ο Αισχύλος νομίζω σκέφτηκε τον ρόλο του Αγγέλου στην αρχαία τραγωδία και έκτοτε είναι μάλλον πολύ βολικό, ψυχοθεραπευτικό σχεδόν, να μισείς αυτόν που φέρνει την κακή είδηση και ν’ απαλλάσσεις αυτόν που τη δημιουργεί… Γιατί στις πολιτικές ηγεσίες μπορεί να αναλαμβάνει ένας την ευθύνη ή να την πληρώνει, αλλά ποτέ δεν είναι ευθύνη μόνον ενός. Είναι και άλλων, σιωπηλών συνήθως.
• Τα όργανα συνεδριάζουν, αλλά εσείς πολλές φορές απουσιάζετε…
Τα όργανα πρέπει και ν’ αποφασίζουν εκτός από το να συνεδριάζουν, κι όχι μόνο για να εγκρίνουν προειλημμένες αποφάσεις. Αυτό είπα, το είπαν κι άλλοι και αντίλογο επ’ αυτού δεν άκουσα. Οσο για τις συνεδριάσεις, δεν είμαστε πλέον οι βουλευτές μέλη της Εκτελεστικής. Στις συνεδριάσεις της Κ.Ε. ή της Κ.Ο., ως μέλος και των δύο, είμαι εδώ. Οπως και σε όλα τα κρίσιμα είμαι παρών. Ποιος σας είπε πως απουσιάζω;
• Υπάρχουν στελέχη της ΔΗΜΑΡ που θα ήθελαν τη διαγραφή σας; Ποια είναι αυτά;
Θα σας γελάσω και δεν το θέλω… Δεν νομίζω ότι υπάρχει τέτοιο θέμα. Ισως ελάχιστοι περίεργοι, τέως δογματικοί, κριτές, συριζοειδείς ή παλαιοπασόκοι, να το σιγοψιθυρίζουν ή να το επιθυμούν, πάντως ο σταλινισμός, οι διαγραφές, οι εκτελέσεις και η σπίλωση εδώ και δεκαετίες είναι εκτός νόμου στην ανανεωτική Αριστερά. Για πλάκα και για να φρικάρουν, θα μπορούσα να σας «δώσω» κάνα δυο, να μην ξέρουν πού να κρυφτούν, αλλά δεν θα το κάνω!
• Υποστηρίξατε τον διάλογο με τους «58», μετά είπατε ότι η πρωτοβουλία καπελώθηκε από το ΠΑΣΟΚ…
Υποστήριξα τον διάλογο με τους «58» όχι ως πρόπλασμα κόμματος ή ως «αντίπαλο σχέδιο», αλλά ως πρόσκληση σε διάλογο. Τότε κάτι ανόητοι έλεγαν «άντε στο ΠΑΣΟΚ κι άσε μας ήσυχους» και μάλιστα και κάτι πασοκάρες (!) – γιατί ήθελα και θέλω μια Κεντροαριστερά κρίσιμου και χρήσιμου μεγέθους για την Ελλάδα και την Ευρώπη. Και θα συνεχίσω να λέω ότι θέλει αρετή και τόλμη και ειλικρίνεια αυτή η προσπάθεια, χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς ηγεμονισμούς, με αλήθεια και ανιδιοτέλεια δηλαδή. Δεν τα είχε αυτά τα στοιχεία το εγχείρημα από κάποια στιγμή κι έπειτα και με δική μας ευθύνη, καθοριστική θα έλεγα. Φταίμε κι εμείς, φταίνε κι αυτοί, φταίνε κι άλλοι, που λέει κι ο Λουκιανός.
• Στις ευρωεκλογές τι προβλέπετε για το κόμμα, για το εγχείρημα της Προοδευτικής Συνεργασίας; Θα εκλέξει ευρωβουλευτή; Εσείς θα είστε υποψήφιος;
Πρώτος απ’ όλους κι απ’ όλα τα κόμματα, αμέσως μόλις ανακοινώθηκε η εκλογή με σταυρό, δήλωσα πως θα είμαι υποψήφιος με τη ΔΗΜΑΡ. Και μάλιστα κάποιοι στη ΔΗΜΑΡ, ανοήτως και φανερά, σαν να δυσαρεστήθηκαν κάπως, για να μην πω τίποτα βαρύτερο! Σαν να ήταν μεγάλο πλήγμα για το κόμμα… Τώρα, για το εγχείρημα της ΔΗΜΑΡ-Προοδευτικής Συνεργασίας πρόβλεψη δεν τολμώ, γιατί η κατάσταση μέσα και γύρω μας είναι ρευστή, ασταθής, περίεργη. Πιστεύω μπορούμε να έχουμε τουλάχιστον έναν ευρωβουλευτή – και δύο και τρεις θα μπορούσαμε αν… Υποψήφιος λοιπόν δεν θα είμαι, λόγω του ασυμβίβαστου, που ισχύει παραλόγως μόνο για την Ευρωβουλή και όχι για υποψήφιους περιφερειάρχες και δημάρχους. Αλλά είναι σαν να είμαι, αφού θα είναι ο Ανδρέας, η Ντόρα, ο Γεράσιμος, η Χαρά, ο Δημήτρης, ο Θόδωρος κι άλλοι πολλοί που χτίσαμε μαζί τη ΔΗΜΑΡ. Με κόπο, χωρίς πόρους, χωρίς επιχορηγήσεις ή χορηγούς, με χιλιάδες χιλιόμετρα σ’ όλη την Ελλάδα.
• Αν το αποτέλεσμα στις 25 Μαΐου είναι κακό, θα μπορούσε να τεθεί θέμα προέδρου;
Θέμα συνέπειας και συνέχειας θα τεθεί. Εκ των πραγμάτων. Και θα σας κάνω και μια πρόβλεψη: θέμα θα τεθεί κι αν η ΔΗΜΑΡ στείλει στην Ευρωβουλή έναν περαστικό που ήρθε προχθές, ίσως μόνο για να εκλεγεί κάπου, κάπως – το ‘χουμε ξαναδεί το εργάκι… Και δεν θα τεθεί από τον Ψαριανό αλλά από τους «χιλιάδες αυτούς που έχτισαν και χτίζουν καθημερινά ό,τι τάχα “γκρεμίζω” με μια συνέντευξη», όπως τραγούδησε το γραφείο Τύπου σ’ αυτήν την ανόητη παλαιοκομμουνιστική παράφωνη καντάδα. Οσο για θέμα πρόεδρου, ο Φώτης ξέρει καλύτερα απ’ όλους, για μένα το σημαντικότερο είναι η συγκρότηση μιας μεγάλης Κεντροαριστεράς, μακάρι με αυτόν πρόεδρο. Αν και νομίζω ότι είναι ο καλύτερος για άλλη προεδρία…
• Η ΔΗΜΑΡ κρυφοκοιτάζει προς τον ΣΎΡΙΖΑ; Και αν συμβαίνει αυτό πού είναι το πρόβλημα, αν υπάρχουν προγραμματικές συμπτώσεις; Εδώ συνεργαστήκατε με τη Ν.Δ…
Συμπτώσεις, όπως λέμε συν – πτώσεις ή σαν να λέμε κοινοί στόχοι και συνομολογημένη πορεία; Και για πού; Για να γίνουμε Βενεζουέλα ή Αργεντινή όπως ευχόταν ο φίλος μου; Να μου λείπει. Για Λαϊκή Δημοκρατία; Μπρρρρρρ… Για μια σύγχρονη, ευνομούμενη, ευρωπαϊκή δημοκρατία, μάλιστα, εδώ και τώρα, που έλεγε και ο μεγάλος δάσκαλος του μικρού! Ομως δεν μου φαίνεται ο ΣΥΡΙΖΑ να μπορεί να συλλαβίσει τις λέξεις «προωθητικός συμβιβασμός», «συναίνεση», «εθνική πολιτική», «ευρωπαϊκή πορεία». Ζορίζεται. Οσο για τη συμμετοχή στην τρικομματική, μακάρι να έχουμε διαρκώς κυβερνήσεις συνεργασίας, όπως όλες οι πολιτισμένες ευρωπαϊκές χώρες, να πάψουμε να είμαστε Κατσαπλιαδιστάν! Δεν ήταν όμως «συνεργασία με τη Ν.Δ.» ούτε «κυβέρνηση Κατοχής» που λένε κάτι ψεκασμένοι ούτε Τσολάκογλου, δωσίλογοι και τέτοιες αηδίες… Ηταν επιβεβλημένο να συμβάλουμε στη διάσωση της χώρας και κάναμε πολύ καλά. Μπορούσαμε και καλύτερα, και για ολόκληρη τετραετία, με στόχο την ανάκαμψη, την ανόρθωση και τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις, που ακόμα τις λιβανίζουμε.
• Πώς βλέπετε την εξέλιξη της υπόθεσης Μπαλτάκου;
Δεν μπορεί η χώρα, στην άκρη του γκρεμού, να χορεύει σαν αρκούδα στον ρυθμό των αρκουδιάρηδων χρυσαυγιτών και Μπαλτάκων. Η χώρα χρειάζεται σταθερότητα, ανασυγκρότηση και ανάκαμψη. Στην πιο κρίσιμη στιγμή, κάποιοι «ΚΥΠατζήδες» παίζουν με κοριούς και μικροκάμερες. Οι κύκλοι που επιδιώκουν την αποσταθεροποίηση θα μας βρουν απέναντι.
• Τη συγκυβέρνηση πώς την κρίνετε; Εντοπίζετε θετικές πτυχές στην πολιτική της;
Δεν είναι η καλύτερη στιγμή για πλήρη αποτίμηση, μετά την Μπαλτακιάδα…. Πάντως παραμείναμε στην Ευρωζώνη, με τεράστιες θυσίες που δεν πρέπει να πάνε χαμένες, τελειώσαμε με τα μνημόνια, ελπίζουμε και θα παλέψουμε για την ανασυγκρότηση και τις μεγάλες αλλαγές.
• Ποιες θα ήταν οι προϋποθέσεις επιστροφής στο κυβερνητικό σχήμα;
Είναι ζήτημα συλλογικής απόφασης που στο κόμμα θα τεθεί, αν υπάρξει χώρος ειλικρινούς συνεργασίας, συναινετικά, με συγκρότηση μιας προοδευτικής, μεταρρυθμιστικής και φιλοευρωπαϊκής συμμαχίας. Για μένα, απονομή δικαιοσύνης, αποκατάσταση αδικιών, ορθολογική διαχείριση είναι προϋποθέσεις. Όχι καταστροφικές συγκρούσεις αλλά δημιουργικές συγκλίσεις, που έλεγε κι ο Λεωνίδας. Η δημοκρατία, η κοινωνική πρόοδος, ο σεβασμός των Δικαιωμάτων. Και τήρηση δίκαιων νόμων.
• Ελιά, ΔΗΜΑΡ, Ποτάμι… Μήπως να ενώνατε δυνάμεις μετά τις ευρωεκλογές;
Δεν ξέρω αν τα σχήματα αυτά, τα ονόματα και τα πρόσωπα, όλα… Αλλά είναι βέβαιο ότι κάπου θα συναντηθούμε. Οσο συντομότερα τόσο καλύτερα.
