«Εφόσον όλα πάνε καλά από δω και στο εξής, την επόμενη φορά η χώρα θα μπορεί να δανειστεί μεγαλύτερα ποσά με χαμηλότερα επιτόκια. Γι' αυτό και δεν αντλήσαμε παρά μόνο τρία δισεκατομμύρια τώρα, αφού δεν έχουμε περισσότερα άμεση ανάγκη»! Πρόκειται για ένα μικρό απόσπασμα από τη δήλωση του πρωθυπουργού Αντ. Σαμαρά, που παρουσιάστηκε με τη μορφή «διαγγέλματος προς τον λαό», λες και θα ανακοίνωνε κάτι πραγματικά κοσμοϊστορικό!
Και τι μας είπε ο κ. Σαμαράς; Ας αρχίσουμε από το «αν όλα πάνε καλά από δω και στο εξής». Τι σημαίνει αυτό; Απλούστατα ότι ο ίδιος ως πρωθυπουργός δεν το ξέρει και γι' αυτό υποθέτει με το «αν». Γιατί, αν το ήξερε, θα διαβεβαίωνε τον ελληνικό λαό ότι έχει πρόγραμμα, σχέδιο, κάτι, τέλος πάντων, με το οποίο θα υπάρξει ανάπτυξη, βελτίωση του βιοτικού επιπέδου, σχετική ανάκαμψη, προοπτική…
Για τίποτε από όλα αυτά δεν είναι σε θέση να δεσμευτεί ο κ. Σαμαράς. Το μόνο που μπορεί να πει είναι ότι την επόμενη φορά θα δανειστούμε μεγαλύτερα ποσά (!) με χαμηλότερα επιτόκια. Μεγαλύτερη ομολογία ανικανότητας δεν υπάρχει! Ολόκληρος πρωθυπουργός βγήκε με ύφος χιλίων καρδιναλίων να πει ότι θα συνεχίσουμε να δανειζόμαστε. Δεν έχει τίποτε απολύτως να παρουσιάσει ως έργο. Δεν μπορεί να δείξει ούτε έναν ανοδικό δείκτη στην ανάπτυξη, την παραγωγή, τις εξαγωγές. Δεν μπορεί να υπερηφανευτεί ότι μειώθηκε το χρέος, ότι μειώνεται ο δανεισμός, ότι η χώρα περιορίζει τον ασφυκτικό κλοιό των δανειστών, ότι έκανε βήματα πραγματικά μεταρρυθμιστικά, τα οποία αποδίδουν. Τίποτε από όλα αυτά. Μόνο ότι θα συνεχίσουμε να δανειζόμαστε, ελπίζοντας ότι η Γερμανίδα καγκελάριος θα μας χαρίσει μερικά ψίχουλα ακόμη, εφόσον είμαστε (δηλαδή η κυβέρνηση) τόσο πειθήνιοι και τόσο πιστοί στην εφαρμογή της ολέθριας συνταγής της.
Δεν τόλμησε ο κ. Σαμαράς να πει ότι θα πληρώσουμε υπέρογκα ποσά σε τόκους για τα νέα δάνεια, ότι έτσι δεν μειώνεται ποτέ το δυσθεώρητο χρέος της χώρας, ότι είναι αδιανόητη η βιωσιμότητά του, ότι η Ιρλανδία δανείστηκε με πολύ μικρότερο επιτόκιο… Δεν τόλμησε να αρθρώσει τις λέξεις λιτότητα, ανεργία, μισθοί, συντάξεις, περικοπές, μνημόνια, επιτήρηση!
Είχε το θράσος όμως να ευχαριστήσει «τον κάθε Ελληνα βουλευτή», που «στήριξε τόσες φορές δύσκολες αποφάσεις», δηλαδή τα μέτρα που τσάκισαν την ελληνική κοινωνία και κυρίως τους εργαζομένους, τους ανέργους και τους συνταξιούχους.
Μπορούμε να αναρωτηθούμε μετά από όλα αυτά: Εχει πράγματι συνείδηση ο κ. Σαμαράς σε ποιους απευθύνεται, ιδιαίτερα όταν επικαλείται «αυτά που μπορεί να καταφέρουν ενωμένοι οι Ελληνες»; Οταν οι σφυγμομετρήσεις δίνουν στο κόμμα του μόλις 16,5% και στον πρόθυμο συνεταίρο του το 5,5%, πιστεύει πράγματι ότι τον στηρίζει η πλειονότητα του ελληνικού λαού;
Δυστυχώς για τον κ. Σαμαρά, γρήγορα θα διαπιστώσει ότι πράγματι οι Ελληνες πολίτες είναι ενωμένοι, αλλά στην αντίθεσή τους απέναντι σε αυτή την πολιτική της καταστροφικής συγκυβέρνησης.
