Της Χρυσάνθης Κισκήρα*

Με βαθιά την πεποίθηση ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν θα πρέπει να ετεροκαθορίζεται σε σχέση με την κεντρική εξουσία, αλλά σταθερά, χωρίς παρεκκλίσεις, να διεκδικεί τον ρόλο της, απαιτώντας αρμοδιότητες και πόρους για να επιτελέσει το δημιουργικό, κοινωνικό και αναπτυξιακό της έργο· ανατρέποντας τον ετεροδιοικητικό, συμπληρωματικό ρόλο και χαρακτήρα που της παραχωρεί επιφυλακτικά η κεντρική εξουσία, σαν να είναι φτωχός συγγενής και ικέτης. Κάνουμε αποφασιστικό συμμέτοχο τον πολίτη, με στόχο από τους πολίτες, με τους πολίτες, για τους πολίτες. Ειδικά η Περιφέρεια Αττικής οφείλει να διεκδικήσει τον πρωταγωνιστικό της ρόλο στη διαμόρφωση ενός σχεδίου ικανού να αναστρέψει την καταστροφική πορεία στην οποία έχει μπει ο τόπος μας, συνδυάζοντας την ανάπτυξη με την κοινωνική συνοχή, βάζοντας στο επίκεντρο της πολιτικής της τις ανάγκες των πολλών, τον άνθρωπο και το περιβάλλον, πάνω από τα κέρδη της ολιγαρχίας.

Η Περιφέρεια Αττικής επιβάλλεται να έχει τη θέση του δημιουργού έργου, με σχέδιο και προτεραιότητες, όπως μας επιτάσσουν οι νέες συνθήκες που ζούμε, και όχι του διαχειριστή και του διανεμητή κονδυλίων «ατάκτως ερριμμένων». Η Περιφέρεια Αττικής έπρεπε να είναι η ασπίδα προστασίας όσων δοκιμάζονται σκληρά και να υπηρετεί το τετράπτυχο: εργασία, πρόνοια, ποιότητα ζωής, αλληλεγγύη. Σε μια καθημερινότητα που λόγω των συνεπειών της κρίσης αλλάζει ραγδαία, νέες επείγουσες ανάγκες προκύπτουν για τους πολίτες. Στην υγεία, στην παιδεία, στην πρόνοια, στο περιβάλλον. Ως εκ τούτου επιβάλλεται ο ανθρωποκεντρικός χαρακτήρας των ασκούμενων πολιτικών μας.

Με έμφαση στην αλληλεγγύη, στις κοινωνικές δομές και στα δίκτυα προστασίας των πολιτών.

Η απερχόμενη περιφερειακή αρχή, παραμένοντας παρατηρητής της εξαθλίωσης του λαού από τις ασκούμενες νεοφιλελεύθερες πολιτικές, με επιλεκτικές πελατειακές αντιλήψεις, αποδέχτηκε να αποτελεί το δεκανίκι της κεντρικής εξουσίας. Μεταλλάσσοντας τον θεσμό σε υποτελή στην κεντρική εξουσία στην υπηρεσία των κάθε λογής συμφερόντων, που επιβουλεύονται τον θεσμό, σε βάρος των πραγματικών αναγκών των πολιτών.

Δεν διστάζουν μέχρι τελευταία στιγμή να διανέμουν κονδύλια, επιλεκτικά, χωρίς σχεδιασμό και δοσμένα ακόμη και από την κεντρική εξουσία, με μόνο κριτήριο την εκλογική σκοπιμότητα. Αυτή η πρακτική τούς καθιστά αφερέγγυους και μας παραπέμπει σε παρωχημένες παλαιοκομματικές αντιλήψεις και εποχές. Επιχειρείται σήμερα, στον βωμό της εκλογικής σκοπιμότητας για την πολιτική τους επιβίωση, να θυσιάσουν τα πραγματικά διακυβεύματα των εκλογών.

Η σημερινή περιφερειακή αρχή αποτελεί μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης όλων των διαχρονικών προβλημάτων στην Αττική. Τα πολλά χρόνια στον θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης μάλλον παραπέμπουν σε μεγάλες ευθύνες, είτε για την υποβάθμιση του ρόλου του θεσμού είτε για την αδυναμία διεκδίκησης και υλοποίησης ενός αναπτυξιακού και κοινωνικού σχεδίου, που αυτονόητα επιβάλλουν οι νέες ανάγκες. Η γνώση και η πείρα είναι χρήσιμες περισσότερο γι’ αυτούς που θέλουν να αλλάξουν την προκαθορισμένη τροπή των πραγμάτων· δηλαδή θέλουν να αλλάξουν πορεία. Για τους υπόλοιπους, που επιμένουν στην αλαζονική αυταρέσκειά τους, μάλλον αποτελεί πρόσχημα ή επικοινωνιακό τέχνασμα για να συνεχίζουν αδιατάρακτα τους προκατασκευασμένους και τους αμφίβολους σκοπούς τους.

Συνεπώς, είναι σαφές ότι η αλλαγή πορείας και η ανατροπή τέτοιων αντιλήψεων και πρακτικών είναι πιο αναγκαίες σήμερα παρά ποτέ, τόσο στις πολιτικές που τις νομιμοποιούν όσο και στα πρόσωπα που τις υπηρετούν. Είναι αδιαμφισβήτητη ανάγκη η αναγέννηση του θεσμού της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ως επιταχυντή των εξελίξεων.

Παράλληλα, σε συνθήκες οικονομικής κρίσης και κοινωνικής καταστροφής, μετουσιώνεται αυτή η ανάγκη και ως ευκαιρία αναβάπτισης του θεσμού, που συντελείται με όρους κοινωνίας, προσδίδοντάς του την αναγκαία «κοινωνική νομιμοποίησή του».

Στο πλαίσιο αυτό αναδεικνύουμε τη λαϊκή συμμετοχή ως την κυρίαρχη κινητήρια δύναμη του θεσμού.

Η λογοδοσία, η διαφάνεια, η επικαιροποίηση των προταγμάτων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στις νέες συνθήκες αποτελούν τους κανόνες που θα ζωντανέψουν τον θεσμό. Εξάλλου, μέσα από αυτές τις διεργασίες θα μπορούν να αναδειχθούν και αυτοί που τους αποκαλούμε «ανθρώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης». Χωρίς να ανακαλούμε από την «εφεδρεία» ανθρώπους που έχουν κλείσει τον κύκλο τους σε εποχές με τα γνωστά φαινόμενα σπατάλης, ιδιοτέλειας, χρεοκοπίας και πελατειακών σχέσεων.

Αυτή η αντίληψη και πρακτική μάς παραπέμπουν σε άλλες εποχές: της πολιτικής συναλλαγής και της στείρας εκλογικής σκοπιμότητας.

Η πρακτική και η αντίληψη του «ενός ανδρός αρχή» υπονομεύουν την ανάγκη αναγέννησης του θεσμού, που στο όνομα των πολιτών αποφασίζει και υλοποιεί τα πλέον υποκειμενικά σχέδια. Η έπαρση και οι προσωποκεντρικοί τακτικισμοί υπηρετούν μόνο προσωπικές στρατηγικές. Συνεπώς, η λογοδοσία στους πολίτες είναι πράξη θάρρους και τόλμης.

Αντιλαμβανόμαστε εκ των πραγμάτων ότι η ζωή μάς επιβάλλει μια ιστορική πρόκληση και δυνατότητα, να σχεδιάσουμε και να χαράξουμε μια καινούργια διαδρομή στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Να ανοίξουμε νέους δρόμους, συλλογικής δράσης. Η λογική των μειωμένων προσδοκιών δεν μας αντιπροσωπεύει. Αναδεικνύουμε την Περιφέρεια Αττικής σε θεσμό δημοκρατίας και δημιουργίας. Η σημερινή εποχή απαιτεί καθαρές πολιτικές λύσεις για την υπέρβαση της κρίσης. Ασυμβίβαστους ανθρώπους, με αρχές, αξίες, άτρωτη, ακέραιη συνείδηση, που να δίνουν τη μάχη καθημερινά – μάχη αντίστασης και ανατροπής αυτής της νεοφιλελεύθερης επέλασης, που απομειώνει, αποσαθρώνει και εν τέλει υπονομεύει το όποιο έργο σε κάθε Περιφέρεια.

…………………………………………………………………………

* Αντιπεριφερειάρχης Ανατολικής Αττικής