«Το διακύβευμα των ευρωεκλογών συνίσταται στη στρατηγική επιλογή είτε της λιτότητας, της ύφεσης και της ανεργίας, είτε της ανάπτυξης, της απασχόλησης και της ανασύστασης του κοινωνικού κράτους που υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ» επισημαίνει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ Σάββας Ρομπόλης. Ο καθηγητής Οικονομικών Κοινωνικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο εκτιμά ότι «προδιαγράφεται ένα μεγάλο κύμα νίκης για τον ΣΥΡΙΖΑ», πιστεύει πως το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης «θα επιτύχει τον στόχο της πρώτης θέσης», υποστηρίζει πως «μετά το βράδυ των ευρωεκλογών τα παραδοσιακά εργαλεία ανάλυσης δεν θα επαρκούν για να εξηγήσουν τα εκλογικά αποτελέσματα στη χώρα» και τάσσεται κατά της πόλωσης λέγοντας πως «ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει λόγο να συμμετέχει σε ένα προκαλούμενο κλίμα πόλωσης».
«Η αποπληρωμή του χρέους θα γίνει με αναπτυξιακή και κοινωνική ρήτρα, αφού πρώτα εξασφαλιστεί για μια ικανή περίοδο η διακοπή πληρωμής τόκων και χρεολυσίων
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον Φώτη Παπούλια
• Το σύνθημα «ή με τη Μέρκελ ή με τον ΣΥΡΙΖΑ» δεν ακούγεται λίγο παρελθοντικό, με την έννοια ότι προσωποποιεί μια κρίσιμη μάχη;
Ανεξάρτητα με τη μορφολογία του λόγου και του συνθήματος, αυτό το οποίο αναδεικνύεται είναι η ουσία του περιεχομένου του. Από την άποψη αυτήν, εκφράζεται το διακύβευμα των ευρωεκλογών το οποίο συνίσταται στη στρατηγική επιλογή είτε της λιτότητας, της ύφεσης και της ανεργίας που υποστηρίζεται από την καγκελάριο της Γερμανίας, είτε της ανάπτυξης, της απασχόλησης και της ανασύστασης του κοινωνικού κράτους που υποστηρίζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ. Κατά συνέπεια, νομίζω ότι δεν μπορεί να υποστηριχθεί πως η αντιπαράθεση αυτή ιδεών, αντιλήψεων, επιλογών και ασκούμενων πολιτικών ανήκει στο παρελθόν. Αντίθετα, ανήκει στο παρόν και το μέλλον.
• Η Ευρώπη έχει μπει σε μια «γκρίζα ζώνη», με ποιους τρόπους η Αριστερά μπορεί να «σπάσει» την κυριαρχία των νεοφιλελεύθερων που κυβερνούν;
Οι ιδέες, οι αντιλήψεις και οι εναλλακτικές προτάσεις της Αριστεράς, στη σημερινή παρηκμασμένη Ευρώπη, θα αποτελέσουν με την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών δύναμης την ατμομηχανή μετάβασης από την «γκρίζα ζώνη» και την κυριαρχία των νεοφιλελεύθερων πολιτικών στην ανατροπή της κανονικότητας και της φτωχοποίησης που έχει επιβάλει στα κράτη-μέλη η πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης.
• Ομως αν εξαιρέσουμε την Ελλάδα, η υπόλοιπη ευρωπαϊκή Αριστερά είναι αδύναμη. Πιθανή ευρωνίκη του ΣΥΡΙΖΑ τι θα αλλάξει στους ευρωπαϊκούς πολιτικούς συσχετισμούς;
Η ευρωνίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα συμβάλει σε ποσοτικό επίπεδο στην αύξηση των δυνάμεων της Αριστεράς στο Ευρωκοινοβούλιο και σε ποιοτικό επίπεδο θα συμβάλει στην αλλαγή πολιτικών συσχετισμών στην κατεύθυνση βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου του κόσμου της μισθωτής εργασίας και γενικότερα των πολιτών της.
• Η κυβέρνηση πανηγυρίζει για το πρωτογενές πλεόνασμα, όμως -όπως και εσείς έχετε επισημάνει- δεν λύνεται με τον τρόπο αυτόν η βιωσιμότητα του χρέους…
Πράγματι, ο λογιστικός χαρακτήρας του πλεονάσματος δεν λύνει το πρόβλημα της βιωσιμότητας του χρέους. Αναφορικά με τα μνημόνια, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει διακηρύξει ότι η επίτευξη των άμεσων στόχων της ανάπτυξης, της συρρίκνωσης της ανεργίας και της αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης προϋποθέτει την ακύρωση των μνημονίων και των συνοδευτικών πολιτικών τους καθώς και την αντιμετώπιση του χρέους, το οποίο είναι και απεχθές και σ’ ένα μέρος του είναι και μη βιώσιμο. Από την άποψη αυτή, ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει ότι η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους αποτελεί προϋπόθεση για να ανασάνει η χώρα. Η αποπληρωμή του χρέους θα γίνει με αναπτυξιακή και κοινωνική ρήτρα, αφού πρώτα εξασφαλιστεί για μία ικανή περίοδο η διακοπή πληρωμής τόκων και χρεολυσίων, και διεκδικούμε τη σύγκληση ευρωπαϊκής διάσκεψης στα πρότυπα της συμφωνίας του Λονδίνου του 1953 για το χρέος της Γερμανίας.
• Ανεργία, οικονομική εξαθλίωση, ανθρωπιστική καταστροφή, η Ελλάδα του 2014… Τι προβλέπετε ως ειδικός για το μέλλον από τη μελέτη των στοιχείων;
Η σημερινή κοινωνικο-οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα χαρακτηρίζεται από πλήρη απαξίωση της εργασίας -εργασιακές σχέσεις, μισθοί, συντάξεις, ανεργία- και από επιλεκτική απαξίωση των επιχειρήσεων με τη διακοπή λειτουργίας 240.000 μεταποιητικών και εμπορικών μονάδων και τη συρρίκνωση του κεφαλαιακού αποθέματος της χώρας στα επίπεδα της δεκαετίας του 1960. Με αυτά τα δεδομένα, η συνέχιση των πολιτικών λιτότητας, ύφεσης, ανεργίας και κατάλυσης του θεσμικού πλαισίου των εργασιακών σχέσεων θα είναι καταστροφική για τη χώρα και τους πολίτες της. Από τη μελέτη των στοιχείων προκύπτει ότι για την επιστροφή του επιπέδου της ανεργίας στα επίπεδα του 2009 (9,5%) θα απαιτηθούν περισσότερο από είκοσι χρόνια. Σύμφωνα με το αναθεωρημένο μνημόνιο της περιόδου 2015-2018, η μείωση των κρατικών επιχορηγήσεων προς την κοινωνική ασφάλιση στα επίπεδα των 8,6 δισ. ευρώ τον χρόνο, από 21 δισ. ευρώ το 2011 και 15 δισ. ευρώ το 2012, σε συνδυασμό με το έτος-ορόσημο του Ασφαλιστικού, που είναι το 2016, κάνουν φανερό ότι οι εξελίξεις αυτές στο Ασφαλιστικό προδιαγράφουν την περαιτέρω μείωση των συνταξιοδοτικών παροχών. Είναι ενδιαφέρον ότι στην πρόσφατη επίσκεψή της στην Ελλάδα η καγκελάριος της Γερμανίας αποφάνθηκε, στα πλαίσια του εσωτερικού καταμερισμού εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ότι η Ελλάδα θα πρέπει να προσανατολιστεί κυρίως στην ανάπτυξη του τουρισμού και των υπηρεσιών, παραβλέποντας επιμελώς ότι η ανάπτυξη των δύο αυτών οικονομικών δραστηριοτήτων σε μία χώρα δεν επαρκεί να παράγει πόρους και απασχόληση που να εξασφαλίζουν ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο για τους πολίτες της.
• Πολλοί αναρωτιούνται γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει μετατρέψει τη δημοσκοπική του πρωτιά σε «κύμα νίκης». Εγγενείς αδυναμίες ή δεν έχει καταφέρει ακόμα να σπάσει το κλίμα φόβου και να πείσει κρίσιμα μεσοστρώματα;
Θεωρώ ότι η ελληνική κοινωνία και το εκλογικό σώμα από την περίοδο της βαθιάς κατανόησης των προσωπικών και συλλογικών προβλημάτων βρίσκεται στην περίοδο της περίσκεψης και της επιλογής των διαφορετικών προτάσεων οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής που παρακολουθεί να κατατίθενται, ιδιαίτερα κατά τη φάση αυτήν της προεκλογικής περιόδου. Στο πλαίσιο αυτό και από την πρόσφατη εμπειρία μου από τη συμμετοχή μου στην προεκλογική μάχη των ευρωεκλογών σε ολόκληρη την Ελλάδα, διαπιστώνω μαζική προσέλευση πολιτών και πολύωρες συζητήσεις για τα προβλήματα της χώρας, που προδιαγράφουν κατά τη γνώμη μου ένα μεγάλο κύμα νίκης για τον ΣΥΡΙΖΑ.
• Ο Αλέξης Τσίπρας χαρακτηρίζει τον Αντώνη Σαμαρά και την παρέα του «εκπροσώπους της ανωμαλίας». Το κλίμα πόλωσης που εκ των πραγμάτων δημιουργείται, ευνοεί τον ΣΥΡΙΖΑ;
Νομίζω ότι το κλίμα πόλωσης σε μια προεκλογική περίοδο υπονομεύει την ουσιαστική αντιπαράθεση ιδεών, αντιλήψεων και προτάσεων πολιτικής για το παρόν και το μέλλον της χώρας. Το κλίμα πόλωσης αποβλέπει στην απόκρυψη των προβλημάτων που δημιουργούν οι ασκούμενες πολιτικές, επιδιώκοντας την ασάφεια, τη σύγχυση, το κλίμα φόβου και ανασφάλειας στους πολίτες. Ιστορικά στην Ελλάδα το φαινόμενο αυτό είναι σύνηθες γιατί τα κόμματα διακυβέρνησης της προηγούμενης περιόδου επέλεγαν ως προεκλογική τους στρατηγική την αντιπαράθεση των υποσχέσεων και όχι την αντιπαράθεση αντιλήψεων, θέσεων και προγραμμάτων οικονομικής, κοινωνικής, οικολογικής κ.λπ. πολιτικής. Ο ΣΥΡΙΖΑ,έχοντας στη φαρέτρα του ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα πολιτικής, δεν έχει κανένα λόγο να συμμετέχει σ’ ένα προκαλούμενο κλίμα πόλωσης.
• Ο στόχος της πρώτης θέσης στις ευρωεκλογές είναι εφικτός, ισχυρίζονται στελέχη του κόμματός σας, αν όμως η διαφορά με τη Ν.Δ. είναι οριακή, το αίτημα για πρόωρες εκλογές δεν αποδυναμώνεται;
Οι στόχοι τίθενται για να επιτυγχάνονται. Ετσι, ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιτύχει τον στόχο της πρώτης θέσης καθώς οι ψηφοφόροι κατανοώντας το βάθος και την ουσία των προβλημάτων στο παρόν και το μέλλον για τους ίδιους και τη χώρα θα επιλέξουν την εναλλακτική πρόταση οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής που καταθέτει και έτσι θα του δώσουν την υποστήριξή τους και τον αναγκαίο «αέρα νίκης» προκειμένου να εφαρμόσει το πρόγραμμά του για την ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας και την ανασύσταση της ελληνικής κοινωνίας. Εκτιμώ ότι το βράδυ των ευρωεκλογών και μετά, τα παραδοσιακά εργαλεία ανάλυσης και ερμηνείας δεν θα επαρκούν για να εξηγήσουν τα εκλογικά αποτελέσματα στη χώρα μας.
