«Πουλούν και φεύγουν μαζικά οι κάτοικοι από το Ψυχικό
Να και κάτι που οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν για συμπολίτες τους που θεωρούν «προνομιούχους». Κάτι που αν αξιοποιηθεί σωστά ενδέχεται να ωφελήσει και τους ίδιους, σε όποιο σημείο της ελληνικής επικράτειας κι αν έχουν περιουσία. Η Ηλέκτρα-Λήδα Κούτρα που μας μιλά είναι δικηγόρος Αθηνών, πρόεδρος της Ελληνικής Δράσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα «Πλειάδες» και υποψήφια δημοτική σύμβουλος Φιλοθέης-Ψυχικού με τους «Ενεργούς Πολίτες», με επικεφαλής και υποψήφια δήμαρχο τη Νάντια Σουμπασάκη.
«Στον Δήμο Φιλοθέης-Ψυχικού το θέμα της αποσύνδεσης των φόρων επί της ακίνητης περιουσίας από τη φοροδοτική ικανότητα των ιδιοκτητών αναδεικνύεται εντονότερα από οπουδήποτε αλλού, αφού άνεργοι, χαμηλόμισθοι και συνταξιούχοι, συχνά χωρίς άλλες πηγές εισοδήματος ή περιουσία, καλούνται να πληρώσουν έως και πολλές δεκάδες χιλιάδες ευρώ ετησίως επειδή κατέχουν από αγορά ή κληρονομιά ακίνητο, χωρίς να μπορούν φυσικά ν' ανταποκριθούν σε αυτήν την τρέλα. Αυτό στην ουσία αποτελεί δήμευση της περιουσίας τους κι απαγορεύεται στις δημοκρατικές κοινωνίες.
Στην κατάσταση αυτή συνέβαλε και η δημοτική αρχή, που πρότεινε αρχικά υψηλές τιμές, ενώ αργότερα εμφανίστηκε με ετεροχρονισμένα στοιχεία στην αρμόδια επιτροπή, και φάνηκε να έχει αποταυτίσει το συμφέρον της από αυτό των κατοίκων. Αποτέλεσμα: φεύγουν οι κάτοικοι μαζικά από τον τόπο όπου μεγάλωσαν (το Ψυχικό δεν είναι πια η μεγαλύτερη σε πληθυσμό Δημοτική Κοινότητα από τις 3 που συνενώθηκαν, όπως ήταν το 2010), προσπαθούν -ανεπιτυχώς, λόγω «παγώματος» της αγοράς- να πουλήσουν, κινδυνεύουν από τα χρέη, τσαλακώνεται η αξιοπρέπειά τους. Η άποψή μου ως εκπροσώπου εκατοντάδων προσφευγόντων σε στρατηγικές προσφυγές ενώπιον υπερεθνικών δικαιοδοτικών οργάνων, όπως το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αλλά και ως διεκδικήτριας της ψήφου των κατοίκων του δήμου, είναι ότι η κατάσταση αυτή αποτελεί κατάφωρη παραβίαση δικαιωμάτων που προστατεύουν διεθνείς συμβάσεις -κάτι που, παραδόξως, δεν προέβαλαν ορθά μέχρι σήμερα στις μαζικές προσφυγές τους ούτε οι κάτοικοι ούτε ο δήμος, ώστε να δημιουργηθεί προστατευτική νομολογία. Θα πρέπει αμέσως αυτή η παράλειψη να θεραπευτεί με συγκροτημένες και πλήρεις επιχειρημάτων ενέργειες που θα τις συντονίσει και θα τις υποστηρίξει εύστοχα μια -ευχόμαστε διαφορετική, αν θέλουμε να δούμε φως- Δημοτική Αρχή.
Η ευόδωση μιας τέτοιας προσπάθειας είναι ιδιαίτερα πιθανό ότι θα οχυρώσει νομολογιακά ιδιοκτήτες σε όλη τη χώρα, κάτι που, μεταξύ άλλων, θα ενισχύσει την απομάκρυνση από την εξαιρετικά καταθλιπτική, μέχρι στιγμής,«περιγραφή της συμβολής του δήμου μας στην ευρύτερη περιοχή», η οποία εξαντλείται, κατά τα λεγόμενα του δήμου, στην «παροχή κατοικίας σε… εύπορες (sic) οικογένειες».
