Μύδρους εναντίον του Ευάγγελου Βενιζέλου εξαπολύει ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας. Τον κατηγορεί μεταξύ άλλων για εκλογικό εκβιασμό που ισοδυναμεί με ομολογία ότι το ΠΑΣΟΚ «έγινε παρακολούθημα της Ν.Δ.», ενώ στην πρόσφατη τακτική του εντοπίζει μεγάλες ομοιότητες με τους Φιλελεύθερους του Φίλιπ Ρέσλερ στη Γερμανία, τέως κυβερνητικού εταίρου της Ανγκελα Μέρκελ, που «παρακαλούσε τους ψηφοφόρους της να του “δανείσουν” κάποιες ψήφους» και τελικά έμεινε εκτός Βουλής. Ο στενός συνεργάτης του Γιώργου Παπανδρέου χαρακτηρίζει τον πρώην πρωθυπουργό «σημαντικό κεφάλαιο», εκτιμά ωστόσο ότι «δεν θα ακολουθήσει το παράδειγμα Βενιζέλου είτε με “Ζάππειο” είτε με ανατροπή μιας δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης». Τέλος, τάσσεται υπέρ ενός «γενναίου κουρέματος» του ελληνικού χρέους και δεν διστάζει να πει ότι η πρόταση Τσίπρα για Ευρωπαϊκή Διάσκεψη «εμπεριέχει ενδιαφέροντα στοιχεία».
«Η πρόταση Τσίπρα για ευρωπαϊκή διάσκεψη με σκοπό τη διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους εμπεριέχει ενδιαφέροντα στοιχεία
«Ο Παπανδρέου δεν θα ακολουθήσει το παράδειγμα Βενιζέλου είτε με «Ζάππειο» είτε με ανατροπή μιας δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον Δημήτρη Κουκλουμπέρη
• Υποστηρίξατε πρόσφατα ότι η παρούσα κυβέρνηση πρέπει να αποχωρήσει, διότι με τις ενέργειές της καθίσταται επικίνδυνη για τη δημοκρατία. Είναι οι ευρωεκλογές η ευκαιρία ώστε οι πολίτες που ασπάζονται τα λεγόμενά σας να κάνουν το πρώτο βήμα μιας τέτοιας ανατροπής;
Πάντα οι εκλογές αποτελούν ευκαιρία –και ευθύνη– για τον πολίτη. Η κυβέρνηση Σαμαρά έχει απαξιώσει τη δημοκρατική λειτουργία της χώρας, ειδικά μέσω της προσπάθειας για πλήρη έλεγχο της ενημέρωσης. Οι ευρωεκλογές έχουν λοιπόν άμεση σχέση με την ποιότητα της δημοκρατίας που θέλουμε. Ασχολούμαστε –και λογικά– με την οικονομία, αλλά στη βάση των προβλημάτων βρίσκονται θεσμικά και δομικά ζητήματα που επείγει να επιλύσουμε. Για το ΠΑΣΟΚ η συμμετοχή στην κυβέρνηση ήταν πράξη υπευθυνότητας. Οφειλε όμως και -προσφέροντας την πλειοψηφία– μπορούσε να εμποδίσει ακρότητες και να επιβάλει άλλες πολιτικές. Αντ’ αυτού επελέγη η απόλαυση των προνομίων της εξουσίας, ακόμη και αν αυτό σήμαινε συνεργασία με την ακροδεξιά παρέα του Μαξίμου. Ο κομματισμός συντηρήθηκε. Οι αρεστοί «τακτοποιούνται» ξανά στο Δημόσιο. Απαράδεκτο, αλλά χαρακτηριστικό δείγμα νοοτροπίας: η σύσταση «Γραφείου Αντιπροέδρου της κυβέρνησης», με κόστος χιλιάδων ευρώ. Για ποιο λόγο;
• Ποια πολιτική δύναμη θεωρείτε ότι μπορεί να υλοποιήσει μια σημαντική πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα, ικανή να οδηγήσει και την Ευρώπη σε αναθεώρηση της μέχρι τώρα στάσης της;
Δεν μπορούν αυτοί που δημιούργησαν την κρίση να είναι αυτοί που θα την υπερβούν. Το πολιτικο-κομματικό σύστημα προσπαθεί με κόλπα ύφους και ήθους άλλων εποχών –και με τη στήριξη του επιχειρηματικού και μιντιακού κατεστημένου– να διασωθεί. Το καινούργιο πρέπει να προέλθει από την πραγματική κοινωνία. Είναι στο χέρι του πολίτη να απαλλαγεί από εκείνους που τον θεωρούν χειραγωγήσιμο «κοσμάκη» και εργαλείο για να διατηρήσουν μια χώρα που νομίζουν ότι τους ανήκει – και δεν αναφέρομαι μόνο στους πολιτικούς… Θα θυμάστε τις αντιδράσεις που συνάντησα το 2011, όταν μίλησα για περιορισμό των προνομίων των πολιτικών, για όριο δύο θητειών, για ασυμβίβαστο υπουργού-βουλευτή και για δικαιότερο εκλογικό σύστημα. Τότε οι «σύντροφοι» μίλησαν για… θράσος του «κηπουρού». Σήμερα τρέχουν να πλειοδοτήσουν σε… αυτοθυσία, προκειμένου να διασωθούν έναντι των πολιτών.
• Για να είμαστε ειλικρινείς, και στην κυβέρνηση Παπανδρέου, στην οποία συμμετείχατε, μπορεί κανείς να καταλογίσει ουκ ολίγες επιλογές που θα χαρακτηρίζονταν «αντιδημοκρατική εκτροπή». Κατεπείγουσες κοινοβουλευτικές διαδικασίες, περιστολή κοινωνικών δικαιωμάτων και ατομικών ελευθεριών, καταστολή στη διάρκεια διαδηλώσεων και πολλά άλλα…
Δεν αποποιούμαι τις ευθύνες με ένα «ουδείς αναμάρτητος», όπως έκανε ο κ. Σαμαράς θεωρώντας ότι εξαγνίστηκε. Ούτε η κρισιμότητα των συνθηκών είναι η απάντηση για όλα. Η αυστηρή αυτοκριτική, η οποία γίνεται διαρκώς, πρέπει όμως να συμπεριλάβει και αυτή την παράμετρο. Αυτό πάντως που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί είναι ότι ο Γιώργος Παπανδρέου είναι ο ίδιος ένας βαθιά δημοκρατικός άνθρωπος.
• Ποια είναι η εκτίμησή σας για το ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές, το οποίο κατέρχεται στηρίζοντας το σχήμα της Ελιάς; Θα μπορέσει να διατηρηθεί στην αρχηγία ο Ευάγγελος Βενιζέλος όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα;
Ξέρουμε ποιους σκοπούς εξυπηρετούν τα νέα σχήματα που εμφανίστηκαν. Γι’ αυτό και δεν έχουν μέλλον. Και είναι αυτονόητο ότι στις εκλογές κρίνεται προσωπικά και ο αρχηγός. Εχει έρθει η στιγμή της αλήθειας και για τον κ. Βενιζέλο – ο ίδιος το γνωρίζει. Ο πρόσφατος εκλογικός εκβιασμός του συνιστά ομολογία ότι το ΠΑΣΟΚ έγινε «παρακολούθημα της Ν.Δ.». Δεν μπορώ παρά να τον ερμηνεύσω ως σημάδι απελπισίας, ως «ικεσία» προς τη Ν.Δ. Σαν να παραδέχεται ότι χωρίς κυβερνητική εξουσία δεν είναι τίποτα. Μου θυμίζει τις πρόσφατες εκλογές στη Γερμανία, όπου το FDP, εταίρος τότε της κυρίας Μέρκελ, παρακαλούσε τους ψηφοφόρους της να του «δανείσουν» κάποιες ψήφους. Το FDP δεν μπήκε καν στη Βουλή.
• Πρόσφατα ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου δήλωσε ότι είναι και θα είναι ΠΑΣΟΚ, πραγματοποιώντας δύο διαδοχικές εμφανίσεις ηγετικού χαρακτήρα (Ανώγεια, βιβλίο Μ. Κοππά). Εχει έρθει η ώρα για την επιστροφή του και πώς μπορεί να γίνει;
Αν και είναι της… μόδας να αποκηρύσσουν τον Γιώργο Παπανδρέου παλιοί του συνεργάτες, νομίζω είναι πλέον εμφανής η προσπάθεια της σημερινής ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ και μερίδας των ΜΜΕ να του φορτώσουν όλες τις αμαρτίες. Ο κόσμος όμως αντιλαμβάνεται την προπαγάνδα και κρίνει τώρα με την απαραίτητη απόσταση. Ο Γιώργος Παπανδρέου παραμένει σημαντικό κεφάλαιο και μπορεί να βοηθήσει – με όποιον τρόπο επιλέξει. Είμαι βέβαιος πάντως ότι δεν θα ακολουθήσει το παράδειγμα του κ. Βενιζέλου είτε με «Ζάππειο» είτε με ανατροπή μιας δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης.
• Το ζήτημα του χρέους παραμένει υπό διερεύνηση. Ποια λύση προκρίνετε ως πιο συμφέρουσα για τη χώρα και τους πολίτες;
Αφού χορτάσαμε «success story», με χορηγό και το Βερολίνο, η επόμενη «παράσταση» είναι η ελάφρυνση μέσω μείωσης τόκων και επιμήκυνσης χρόνου αποπληρωμής. Αν όμως θέλουμε οριστική λύση για την Ελλάδα και το ευρώ, απαιτείται νέο –και μάλιστα γενναίο– «κούρεμα». Είναι αδιανόητο η ελληνική κυβέρνηση να μην το απαιτεί και να αποδέχεται αμαχητί αυτό που συμφέρει τη Γερμανία, επειδή ο κ. Σόιμπλε είπε στον κ. Στουρνάρα «forget it». Η πρόταση του Αλέξη Τσίπρα εμπεριέχει ενδιαφέροντα στοιχεία: Ευρωπαϊκή Διάσκεψη για τη διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους, όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και άλλων χωρών, όπως το 1953 για τη Γερμανία.
