Της Λήδας Γαλανού
Τα Δύο Πρόσωπα του Ιανουαρίου
(The Two Faces of January)
σκηνοθεσία: Χοσεΐν Αμινί
ηθοποιοί: Βίγκο Μόρτενσεν, Κίρστεν Ντανστ, Οσκαρ Αϊζακ
1962, δυο κοσμοπολίτες Αμερικανοί, ο γοητευτικός Τσέστερ και η στιλάτη σύζυγός του, Κολέτ, φτάνουν στην Αθήνα. Στην επίσκεψή τους στην Ακρόπολη γνωρίζουν τον Ράινταλ, ένα νεαρό συμπατριώτη τους που δουλεύει ως ξεναγός και ξαφρίζει τους πλούσιους τουρίστες. Παρασυρμένος από τη λάμψη του ζευγαριού και την προοπτική να επωφεληθεί, δέχεται την πρόσκλησή τους σε δείπνο, μόνο που η βραδιά θα έχει σκοτεινή τροπή: ο Τσέστερ θα ζητήσει από τον Ράινταλ να τον βοηθήσει να μεταφέρει έναν αναίσθητο άντρα που δήθεν του επιτέθηκε, αλλά σταδιακά οι τρεις τους θα βρεθούν μπλεγμένοι σ’ ένα ατιμώρητο έγκλημα κι ο Ράινταλ θα χρειαστεί να αντιμετωπίσει όχι μόνο τις αρχές, αλλά και την έλξη του για την Κολέτ.
Το συναρπαστικό μυθιστόρημα της Πατρίσια Χάισμιθ διασκευάζεται για τη μεγάλη οθόνη από τον Χοσεΐν Αμινί και ξετυλίγει το χρονικό ενός φόνου και μιας τιμωρίας στο υπέρκομψο ξενοδοχείο «Grand» στο κέντρο της Αθήνας και στην Κρήτη της δεκαετίας του ‘60. Σ’ ένα τρίγωνο συνενοχής αλλά και πόθου, ένα παντρεμένο ζευγάρι κι ένας πρόθυμος ξένος οδηγούν ένα σκοτεινό μυστήριο κάτω από τον ήλιο. Η ταινία, σκηνοθετημένη από τον σεναριογράφο, άλλωστε, Αμινί («Τα Φτερά της Αγάπης», «Drive», «47 Ronin»), είναι δυστυχώς υπερβολικά επίπεδη και δεν δικαιώνει το υλικό στο οποίο βασίστηκε για να χτίσει ένα θρίλερ που παρασύρει τον θεατή.
Οι τρεις πρωταγωνιστές ωστόσο, οι Βίγκο Μόρτενσεν, Οσκαρ Αϊζακ (ο πρωταγωνιστής του «Inside Llewyn Davis» κλέβει σαφώς την παράσταση) και Κίρστεν Ντανστ, γίνονται ξεναγοί σ’ ένα θεαματικό τουρ σε μια πειστική Ελλάδα εποχής: από την Ακρόπολη, την Αρχαία Αγορά, τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, στα Χανιά, όπου οι ντόπιοι χορεύουν μπάλο και χτυπάνε το χταπόδι (και το πόδι), στον Λαβύρινθο της Κνωσού, που δυστυχώς μένει αναξιοποίητος, πιθανόν επειδή οι ελληνικοί φορείς δεν έδωσαν άδεια στο γύρισμα. Η ταινία προσφέρεται για να προσελκύσει πολυπόθητο τουρισμό αυτό το καλοκαίρι, αλλά και να κάνει εισιτήρια με το ελληνικό κοινό που θα χαρεί εικόνες.
Το Λάθος Αστέρι
(The Fault in our Stars)
σκηνοθεσία: Τζος Μπουν
ηθοποιοί: Σεϊλίν Γούντλεϊ, Ανσελ Ελγκορτ, Λόρα Ντερν, Σαμ Τραμέλ, Γουίλεμ Νταφό, Νατ Γουλφ
Η Χέιζελ και ο Γκας είναι δυο έφηβοι που, εκτός από τη θύελλα της ηλικίας τους, έχουν να αντιμετωπίσουν μια πολύ σοβαρότερη δυσκολία: πάσχουν κι οι δυο από καρκίνο. Ωστόσο, η ολοζώντανη επιθυμία τους για ζωή, ο δικός τους τρόπος να βλέπουν τα πράγματα αισιόδοξα κι η κοινή τους αγάπη για ένα… μυθιστόρημα που τους εμπνέει θα τους κάνουν να ερωτευτούν και να ζήσουν μια μεγάλη ιστορία αλληλοϋποστήριξης και αγάπης που θα καθορίσει τις παράξενες πορείες και των δύο.
Ο σκηνοθέτης του περσινού «Ολα για την Αγάπη» παίρνει την κλασική συνταγή της ρομαντικής δραμεντί, ενισχύει με ικανές δόσεις ανίατης νόσου για να ανεβάσει τον συγκινησιακό πήχη, προσθέτει απλόχερα cuteness, από την πραγματικά υπέροχη Σεϊλίν Γούντλεϊ μέχρι τους γεμάτους κατανόηση, αντοχές και κέφι γονείς και συνθέτει μια ταινία που, ακόμα και χωρίς τον παράγοντα του καρκίνου, θα ήταν γραφικά μελιστάλαχτη, πόσω μάλλον όταν οι ήρωές της είναι υπέροχα παιδιά καταδικασμένα σ’ ένα άδοξο φινάλε.
Καθόλου παράξενο που η ταινία σημείωσε μια από τις μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες στην Αμερική, όπου η πάλη ενάντια στις αντιξοότητες είναι η κραταιή κοσμοθεωρία, αλλά μ’ ένα εξαντλητικά χαμογελαστό σενάριο, διαρκή ανοιχτά πλάνα σε πάρκα και ουρανούς και αστέρια (τι ωραίος που είναι ο κόσμος μας) και μια επιμονή στην άρνηση του ρεαλισμού, η ταινία προκαλεί αντανακλαστικά βουρκώματα και, ταυτόχρονα, συγκρατημένο εκνευρισμό.
Η Δική μας Νύχτα
(Mauvais Sang)
σκηνοθεσία: Λεός Καράξ
ηθοποιοί: Ζιλιέτ Μπινός, Ντενί Λαβάν, Ζιλί Ντελπί, Μισέλ Πικολί
Στο Παρίσι ενός κοντινού μέλλοντος (που είναι ήδη, χαριτωμένα, παρελθόν), ο Μαρκ κι ο Χανς έχουν μπροστά τους μόνο δυο βδομάδες για να ξεπληρώσουν το χρέος τους στη σκληρή Αμερικανίδα μαφιόζο που τους εκβιάζει. Για να τα καταφέρουν, αποφασίζουν να κλέψουν και να πουλήσουν το αντίδοτο για τον ιό που σκοτώνει τον έρωτα. Για την επιχείρηση επιστρατεύουν τον ατίθασο Αλεξ που γρήγορα ερωτεύεται την Ανα, τη φιλενάδα του Μαρκ, ενώ η πρώην κοπέλα του, η 16χρονη Λιζ, καταφτάνει τη μέρα της ληστείας για να τον διεκδικήσει.
Μόνο αγάπη, Παρίσι, παραισθησιογόνες εικόνες, μαγική σκηνοθεσία και μια αφηρημένα ποπ διάθεση, στη δεύτερη μόλις ταινία του Λεός Καράξ («Οι Εραστές της Γέφυρας», «Holy Motors»), που το 1986 τον ανήγαγε στο μεγαλύτερο ταλέντο τού τότε νέου γαλλικού σινεμά.
Ενα φιλμ με βαθύ και άγριο ρομαντισμό, χωρίς συγχώρεση, με εκκεντρικό χιούμορ, το οποίο, αν ξεπεράσει κανείς το πόσο οι διάσημοι, πια, πρωταγωνιστές του, φαίνονται παιδιά, βλέπεται σήμερα ακόμα καλύτερα κι από τότε. Πόσω μάλλον όταν το φιλμ προβάλλεται όχι σε επανέκδοση, αλλά για πρώτη φορά στις ελληνικές αίθουσες, όπου ποτέ ώς τώρα δεν είχε διανομή.
Επιπλέον, η έξοδος της ταινίας σηματοδοτεί, 21 χρόνια μετά τη σύσταση της «Rosebud», το λανσάρισμα της «Rosebud 21», της νέας εταιρείας διανομής που διαχειρίζεται ο Ζήνος Παναγιωτίδης μαζί με την κόρη του, Ιωάννα Παναγιωτίδη, σ’ ένα νέο κεφάλαιο μιας κινηματογραφικής ιστορίας που διαμόρφωσε τον τρόπο που βλέπει σινεμά το σύγχρονο ελληνικό κοινό. Για την ιστορία της ταινίας, ο Ζήνος Παναγιωτίδης εξηγεί: «Με τη συγκεκριμένη ταινία μας συνδέουν πολλά… Στα πρώτα χρόνια της Rosebud, την είδαμε σε ένα αφιέρωμα στον γαλλικό κινηματογράφο και προσπαθήσαμε με τον αξέχαστο Γιώργο Τζιώτζιο να την κλείσουμε. Οι επίμονες προσπάθειές μας δεν καρποφόρησαν, αφού η ταινία λόγω προβλημάτων της παραγωγής της σταμάτησε ξαφνικά τις διεθνείς πωλήσεις της. Η επανεμφάνισή της, αρκετά χρόνια μετά, σε κατάλογο γαλλικής εταιρείας, μας “υποχρέωσε” να πραγματοποιήσουμε το παλιό μας όνειρο». Ιδανικά εγκαίνια για την καινούργια εταιρεία με τις πιο γερές βάσεις στο κοντινό παρελθόν!
Το Πέρασμα του Μίλερ
(Miller’s Crossing)
σκηνοθεσία: Τζόελ Κοέν
ηθοποιοί: Γκάμπριελ Μπερν, Αλμπερτ Φίνεϊ, Τζον Τορτούρο, Μάρσα Γκέι Χάρντεν
Στην Αμερική της ποτοαπαγόρευσης, ο Τομ είναι ο συμβουλάτορας του Λίο, του Ιρλανδού αρχιμαφιόζου της περιοχής. Οταν η εξουσία του απειληθεί από τον Ιταλό «ομόλογό» του κι ενώ, παράλληλα, ο Τομ κι ο Λίο θα παγιδευτούν στον έρωτα της ίδιας μοιραίας γυναίκας, οι άντρες και οι συμμορίες τους θα εμπλακούν σ’ ένα ασταμάτητο παιχνίδι εξουσίας που δεν μπορεί παρά να λήξει βίαια.
Σε επανέκδοση η τρίτη ταινία των αδελφών Κοέν (συν-σκηνοθετεί και ο Ιθαν χωρίς credit), ένα υποβλητικό νεο-νουάρ που έδωσε, το 1990, νέα πνοή στο είδος κι απέδειξε ότι οι δημιουργοί του δεν ήταν απλώς εμπνευσμένοι κινηματογραφιστές με χαρακτηριστικές, γοητευτικές παραξενιές, αλλά και ικανοί για μεγαλειώδες σινεμά. Βλέπεται υπέροχα στη μεγάλη οθόνη.
Σαμποτάζ
(Sabotage)
σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Αγιερ
ηθοποιοί: Αρνολντ Σβαρτσενέγκερ, Σαμ Γουέρδινγκτον, Τέρενς Χάουαρντ, Τζος Χόλογουεϊ, Τζο Μανγκανιέλο, Μιρέιγ Ινος, Μαξ Μαρτίνι, Κέβιν Βανς, Μάρτιν Ντόνοβαν
Ο Αρνι – Τζο Μπρίτσερ και η ομάδα του είναι οι Θεοί της Δίωξης Ναρκωτικών: ατρόμητοι, αήττητοι, έχουν εισχωρήσει τόσο βαθιά στα παράνομα κυκλώματα που… καμιά φορά ξεχνούν από ποια πλευρά του νόμου βρίσκονται. Οταν η ομάδα, στη διάρκεια μιας επιχείρησης, θα ληστέψει (για το φιλοδώρημα) μέρος από τα έσοδα του κολομβιάνικου καρτέλ, τα μέλη της θα αρχίσουν ένα ένα να βγαίνουν απ’ τη μέση με τους πιο φρικτούς τρόπους. Ποιος τους καταδιώκει και τι θέλει απ’ αυτούς;
Περιπέτεια πιο βρόμικη κι απ’ τις βρόμικες, μ’ ένα σενάριο βγαλμένο από την πιο υπερβολική φαντασία, όπου η κάθε σκηνή παίρνει έξτρα πόντους ανάλογα με το πόσο εκμεταλλεύεται τους όρους του machismo. Η Μιρέιγ Ινος ως μοναδική γυναίκα της ομάδας είναι εξαιρετικά αποτυχημένη ως επιλογή, οι υπόλοιποι «πράκτορες» συναγωνίζονται σε μούσκουλα και καφρίλα, ο Σβαρτσενέγκερ δονεί όπως πάντα την οθόνη με τον δικό του ανέκφραστο τρόπο και η σκηνοθεσία έχει αρκετά μπουνίδια, εκρήξεις, αίματα, έντερα και ηχητικά εφέ ώστε, παρά τη σαφή γελοιότητά της, να σε κρατά σε εγρήγορση.
Ο Καθρέφτης της Κολάσεως
(Oculus)
σκηνοθεσία: Μάικ Φλάναγκαν
ηθοποιοί: Κέιτι Σάκοφ, Κάρεν Γκίλαν, Μπρέντον Θουέιτς, Τζέιμς Λάφερτι, Ρόρι Κόκρεϊν, Aναλιζ Μπάσο
Δυο αδέρφια, η Κέιλι κι ο Τιμ, μια δεκαετία μετά τον θάνατο των γονιών τους για τον οποίο κατηγορήθηκε ο μικρός, είναι αποφασισμένα να αποδείξουν ότι δολοφόνος ήταν ένας καθρέφτης–αντίκα του σπιτιού τους με μεταφυσικές ικανότητες. Ατμοσφαιρική ταινία τρόμου, περισσότερο υπόγειου παρά ηχηρού, η οποία τόσο πολύ υπακούει στις κλασικές αξίες κι επιταγές του είδους, που μετά το τέλος της μπερδεύεται και ξεχνιέται ανάμεσα σε δεκάδες όμοιές της.
Μαζί με το Ζόρι
(Blended)
σκηνοθεσία: Φρανκ Κοράτσι
ηθοποιοί: Ανταμ Σάντλερ, Ντρου Μπάριμορ
Ο Τζιμ και η Λόρεν, 35χρονοι single parents, βγαίνουν ραντεβού στα τυφλά, περνούν χάλια κι ορκίζονται να μην ξανασυναντηθούν. Μόνο που η μοίρα θα τους φέρει να μένουν στο ίδιο θέρετρο στη Νότιο Αφρική, όπου πηγαίνουν κι οι δυο διακοπές με τα παιδιά τους. Ούτε καν οι θαυμαστές της λαμπερής γλυκύτητας της Ντρου Μπάριμορ, του παιδικού χιούμορ του Ανταμ Σάντλερ, της αποδεδειγμένης ήδη σε δύο ακόμα ταινίες κωμικής χημείας μεταξύ τους, δεν θα απολαύσουν τα χοντροκομμένα στερεότυπα και τα χυδαία αστεία της ταινίας, παρά με το ζόρι.
