Του Βίκτωρα Νέτα
Εβδομάδα θρήνου και απόγνωσης των συνταξιούχων στα γκισέ και στις ουρές των τραπεζών ήταν η περασμένη εβδομάδα, που πληρώνονταν οι συντάξεις. Θρήνος για τις άγριες και ανάλγητες νέες περικοπές των συντάξεων, που μαζί με τα χαράτσια και τους απίθανους φόρους έχουν οδηγήσει στην εξαθλίωση τους συνταξιούχους της χώρας, οι οποίοι πληρώνουν την ανικανότητα και την ατολμία των κυβερνήσεων της κρίσης και τις αλλεπάλληλες από το κράτος ληστείες των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, δηλαδή των χρημάτων του μόχθου των εργαζομένων.
Ξεπλένει τις αμαρτίες του το διαβρωμένο, διεφθαρμένο και παράλυτο επί δεκαετίες κράτος, με νέες αμαρτίες σε βάρος των ασθενέστερων πολιτών του, με συνεχείς περικοπές των συντάξεων, με χαράτσια και φόρους, που είναι οι εύκολες λύσεις για τους πολιτικούς που δεν παράγουν πολιτική. Ποιοι υπηρεσιακοί, κομματικοί ή όποιοι άλλοι παράγοντες εισηγούνται αυτές τις απάνθρωπες λύσεις, τις οποίες υιοθετούν οι υπουργοί και φορτώνουν την ευθύνη στην τρόικα; Θα τολμήσει, έστω ένας απ' αυτούς να πάει στις ουρές των τραπεζών μια μέρα πληρωμής συντάξεων ή στις απίστευτες ουρές της ΔΕΗ, όπου σπεύδουν χιλιάδες οφειλέτες ζητώντας διακανονισμό για να μην τους κόψουν το ηλεκτρικό ρεύμα;
Για τις ουσιαστικές λύσεις στο μέγα πρόβλημα, που οπωσδήποτε υπάρχουν, δεν γίνεται καν κουβέντα, ούτε μία προσπάθεια για να αναζητηθούν, να τεθούν σε διάλογο και να μελετηθούν. Αυτό φάνηκε και από τη σύσκεψη της «Επιτροπής συντονισμού έργου για την οικονομική και λογιστική ενοποίηση των τομέων ασφάλισης των υφιστάμενων ταμείων κύριας ασφάλισης», που έγινε στις 29 Ιανουαρίου υπό τον υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, Γιάννη Βρούτση. Στην Επιτροπή μετέχουν υπηρεσιακοί παράγοντες διαφόρων υπουργείων, οι επικεφαλής των ενοποιημένων Ταμείων και κανένας εκπρόσωπος των εργαζομένων, δηλαδή της ΓΣΕΕ -που έχει εκπονήσει μελέτες για το ασφαλιστικό-, ούτε και των συνταξιούχων!
Το έργο της Επιτροπής προσδιορίζεται από τον βαρύγδουπο και μακροσκελή τίτλο της, που δείχνει καθαρά ότι θα εργαστεί μόνο για την οικονομική και λογιστική ενοποίηση των τομέων ασφάλισης των Ταμείων. Και αυτό το έργο θα το ολοκληρώσει ώς το τέλος του 2013!
Αναρωτιέται ο άμοιρος συνταξιούχος: Αυτό είναι το κύριο πρόβλημα του ασφαλιστικού συστήματος, δηλαδή η οικονομική και λογιστική ενοποίηση; Και δεν είναι οι συντάξεις πείνας και εξαθλίωσης; Δεν είναι η ανασφάλιστη -«μαύρη»- εργασία, η εισφοροδιαφυγή, η εισφοροαποφυγή και η εισφοροκλοπή; Δεν είναι οι οφειλές εκατοντάδων εκατομμυρίων -με πρώτο οφειλέτη το ελληνικό κράτος- από εργοδότες προς τα ασφαλιστικά ταμεία; Δεν είναι οι αλλεπάλληλες ληστείες των αποθεματικών των Ταμείων, που έγιναν από το κράτος;
Για όλα αυτά δεν βρήκε να πει ούτε μία λέξη ο υπεύθυνος για την Εργασία, την Κοινωνική Ασφάλιση και την Πρόνοια, υπουργός κ. Γιάννης Βρούτσης. Είπε μόνο ότι το ασφαλιστικό σύστημα οικοδομήθηκε διαχρονικά στη βάση πελατειακών αντιλήψεων, με αποτέλεσμα σήμερα να είναι ένα μωσαϊκό εξαιρέσεων και ειδικών καθεστώτων. Αυτά και μόνον αυτά είναι η πηγή του κακού, κατά τον κ. υπουργό, και θα λυθούν με την οικονομική και λογιστική ενοποίηση;
Το μείζον πρόβλημα είναι η διασφάλιση της χρηματοδότησης του ασφαλιστικού συστήματος, που γίνεται, κατά τον νόμο, με εισφορές των εργοδοτών, των εργαζομένων και την ενίσχυση του κράτους. Θεωρητικά ήταν και είναι ακόμη τριμερής η χρηματοδότηση. Το κράτος, αντί να ενισχύει το σύστημα, ενισχυόταν απ' αυτό ληστεύοντας τα αποθεματικά των Ταμείων, τα οποία, αν δεν είχαν ληστευθεί και είχαν αξιοποιηθεί με ασφαλείς επενδύσεις, δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα και θα δίδονταν αξιοπρεπείς συντάξεις χωρίς περικοπές. Και δεν θα είχε φτάσει στην κατάρρευση το ασφαλιστικό σύστημα.
Τα έχω γράψει πολλές φορές και θα τα επαναλάβω για τη ληστεία των αποθεματικών. Με δικαιολογία την ανάπτυξη της χώρας άρχισε η ληστεία μετά τον Εμφύλιο, όταν με τον Αναγκαστικό Νόμο 1611/50 τα αποθεματικά δεσμεύτηκαν -η δέσμευση κράτησε ώς το 1981- με ασήμαντο επιτόκιο, σχεδόν μηδενικό, πολύ κάτω από το επιτόκιο των κοινών καταθέσεων και τον πληθωρισμό. Εχει υπολογίσει η ΓΣΕΕ ότι αν δεν είχε γίνει αυτή η ληστρική δέσμευση, μόνο το ΙΚΑ θα είχε στο τέλος της δεκαετίας του 1990 αποθεματικά πάνω από 30 τρισ. δραχμές.
Νέα επιδρομή έγινε το 1992, όταν η κυβέρνηση Μητσοτάκη επέτρεψε την τοποθέτηση του 20% των αποθεματικών σε μετοχές και σε τραπεζικές επενδύσεις υψηλού ρίσκου. Η κυβέρνηση Σημίτη ανέβασε στο 23% το ποσοστό των αποθεματικών που επενδύονταν σε μετοχές. Με την κατάρρευση του Χρηματιστηρίου, τα Ταμεία έχασαν πάνω από 3,5 δισ. ευρώ. Ακολούθησε η ληστεία πολλών δισ. με τα διαβόητα «δομημένα» ομόλογα. Τη διαδέχτηκε η ληστεία με το «κούρεμα» της 12ης Μαρτίου 2012. Τα Ταμεία έχασαν 8,3 δισ. ευρώ από τα 18,7 δισ. ευρώ, που ήταν τα αποθεματικά τους. Εχασαν επίσης από την αύξηση της ανεργίας και τη μείωση των μισθών 9,5 δισ., από την εισφοροδιαφυγή 8,5 δισ., ενώ το κράτος έχει συσσωρεύσει 12 δισ. ευρώ οφειλές προς τα Ταμεία.
Υπάρχει λύση σωτηρίας του ασφαλιστικού συστήματος; Οπως αποκάλυψε το Σάββατο με ρεπορτάζ του συναδέλφου Μάριου Χριστοδούλου «Η Εφημερίδα των Συντακτών», το Δημόσιο έχει ακίνητα συνολικής αξίας 300 δισ. ευρώ. Ενα μέρος θα τα εκποιήσει για να αξιοποιηθούν. Ενα μέρος, που να καλύπτει τη ληστεία και τις συνολικές οφειλές του Δημοσίου, πρέπει να διατεθεί για τη δημιουργία μιας τράπεζας Ασφάλισης και Υγείας, που θα λύσει το πρόβλημα. Λύση, λοιπόν, υπάρχει. Μένει να εκδηλωθεί και η ανάλογη πολιτική πρωτοβουλία.
