Του Φώτη Παπούλια
Δύο ημέρες η Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ αναλώθηκε στο να ορίσει τι σημαίνει η λέξη ταξίδι. Είναι βέβαιο ότι αν τα μέλη της είχαν θυμηθεί «Το μόνον της ζωής του ταξείδιον» του Γ. Βιζυηνού, θα είχαν σπαταλήσει λιγότερο χρόνο σε σκέψη και συζήτηση.
Ομως στον ΣΥΡΙΖΑ το αυτονόητο θέλει τον χρόνο του για να ωριμάσει και η μειοψηφία του κόμματος κινείται μάλλον σε χρόνους παρελθόντος. Με δεδομένο ότι είναι πολυτέλεια οι εξαντλητικές συζητήσεις με φόντο το παρελθόν, οι συμβιβασμοί στο όνομα της «στροφής στην καθημερινότητα» και οι ισορροπίες που αποτυπώθηκαν στις ψηφοφορίες αποδεικνύουν ότι το ερώτημα «θέλουμε και μπορούμε να κυβερνήσουμε ή το αποφεύγουμε διά των συζητήσεων» εξακολουθεί να παραμένει επίκαιρο.
Οι ρεαλιστές του κόμματος και θέλουν και μπορούν να κυβερνήσουν, σκέφτονται με όρους σύγχρονης πολιτικής πρακτικής, θέλουν να κάνουν το μεγάλο βήμα, να ξεφύγουν από τη «μιζέρια» του παρελθόντος, να συζητήσουν με όρους εξουσίας. Ισως γι' αυτό έχουν αποκτήσει την ικανότητα να θέτουν νέα ερωτήματα και να αναζητούν νέες απαντήσεις απέναντι σε θέσφατα και βεβαιότητες.
Από την άλλη πλευρά, η «αντιπολίτευση» επιδιώκει να «παντρέψει» το ηρωικό παρελθόν με την αγωνία της για τον τρόπο με τον οποίο επιδιώκεται η περίφημη κυβερνησιμότητα. Στην αγωνία της αυτή, αρκετά στελέχη της βλέπουν «ερινύες» αν αποστούν από βασικές αρχές, οι οποίες όμως και αυτές δεν ξεκαθαρίζονται. Αντίθετα, γίνονται «νεφελώδεις» όταν τα ίδια προσπαθούν να ισορροπήσουν ανάμεσα στην κομματική νομιμότητα, στο να μη χρεωθούν οξύτητες και κυρίως να μη σηκώσουν το βάρος τού ότι «δεν θέλουμε να κυβερνήσουμε».
Το αισιόδοξο είναι πως η συζήτηση δεν εξελίχθηκε σε «εμφυλιοπολεμικό κλίμα», οι τάσεις επέδειξαν πολιτική ωριμότητα ανάλογη της πολιτικής συγκυρίας, όμως οι διαφορές, αν και στην Αριστερά υπό προϋποθέσεις είναι γόνιμες, μάλλον θα τροφοδοτούν τριβές.
Η κοινωνία ωστόσο δεν μπορεί να περιμένει και για πρώτη φορά απαιτεί από την Αριστερά. Αν αυτή φανεί κατώτερη των περιστάσεων, τότε θα το πληρώσει ακριβά και κανείς δεν θα νοιαστεί για τις αιτίες της αποτυχίας.