Του Τάσου Παππά
Αυτό θα πει πρωτοτυπία. Η κυβέρνηση διά της εκπροσώπου της μας κατηγορεί επειδή ψάχνουμε να βρούμε αντιφάσεις ανάμεσα στη στάση που είχαν στο παρελθόν τα στελέχη του δικομματικού μπλοκ εξουσίας και στη σημερινή ρητορική τους, γιατί αυτή η τακτική παραπέμπει στον σταλινισμό!!! Περίεργη σχέση με την ιστορία και τη συνέπεια έχουν οι εμβρυουλκοί της νέας Ελλάδας. Η καταγγελία του σταλινισμού δεν είναι το αντικλείδι που παραβιάζει όλες τις πόρτες. Και στην προκειμένη περίπτωση δεν κολλάει, πώς να το κάνουμε. Είναι κλισέ αταίριαστο με την εξεταζόμενη υπόθεση. «Είπα ξείπα» δηλαδή ή για να το προσεγγίσουμε με πιο… επιστημονικό τρόπο: «Λέγαμε τότε καμιά μαλακία για να περάσει η ώρα. Μην τα παίρνετε όλα τοις μετρητοίς».
Δεν έχει λοιπόν σημασία αν ο πρωθυπουργός υποσχόταν ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης με τα Ζάππεια λαγούς με πετραχήλια· σημασία έχει τι κάνει τώρα. Μηδενισμός του κοντέρ. Δεν έχει σημασία ποια θέση είχαν πάρει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, ο υπουργός Παιδείας και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ. για το δημοψήφισμα όταν κρινόταν το ζήτημα του Ασφαλιστικού, σημασία έχει τι λένε σήμερα. Επεα πτερόεντα. Με την ίδια λογική, τα κόμματα δεν είναι υποχρεωμένα να επεξεργάζονται προγράμματα, να καταθέτουν σχέδια, να εκπονούν διακηρύξεις, βάσει των οποίων θα ζητούν από τους πολίτες να τα ψηφίσουν, αφού, όταν οι περιστάσεις μεταβάλλονται, οι κωλοτούμπες επιτρέπονται.
Προσοχή όμως: Αυτό δεν ισχύει για τους αντιπάλους μας. Αυτούς τους παρακολουθούμε στενά για να δούμε αν υποστηρίζουν σήμερα όσα υποστήριζαν χθες κι αν διαπιστώσουμε απόκλιση ή διαφορετικές αποχρώσεις, κάνουμε την τρίχα τριχιά, εν ανάγκη κατασκευάζουμε στις μονταζιέρες ό,τι μας βολεύει, το παρουσιάζουμε για δικό τους και τους αποδοκιμάζουμε με ιερή οργή, απαιτώντας από τον λαό να μην τους εμπιστευθεί γιατί είναι λαϊκιστές, δημαγωγοί και σε τελική ανάλυση ιδιαζόντως επικίνδυνοι. Προσοχή επίσης: οι «γυριστές» που κάνουμε δεν είναι απαραίτητο να συνοδεύονται από αυτοκριτική και συγγνώμες. Γιατί κι αυτά θυμίζουν σταλινισμό και, επιπλέον, γιατί είναι ηλίου φαεινότερο πως και τότε λέγαμε αλήθειες και σήμερα λέμε αλήθειες, ασχέτως αν οι πρώτες χωρίζονται από τις δεύτερες με σινικά τείχη.
Η επιτομή του οπορτουνισμού. Ή, για να το πούμε με τα λόγια του Μαρξ (μην τρομάζετε, όχι του Κάρολου, αλλά του Γκράουτσο): «Αυτές είναι οι αρχές μου. Αν δεν σας αρέσουν, εντάξει, έχω κι άλλες».
