Του Βίκτωρα Νέτα
Υποσχέθηκε η κυβέρνηση με δηλώσεις και του ίδιου του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά μια σειρά από φοροελαφρύνσεις για να ανασάνουν οι Ελληνες φορολογούμενοι και προπαντός αυτοί των μεσαίων και χαμηλών εισοδημάτων -που είναι κυρίως οι μισθωτοί και συνταξιούχοι- από τις εξοντωτικές επιβαρύνσεις, που τους έχουν κυριολεκτικά γονατίσει, ενώ εκατοντάδες χιλιάδες από αυτούς, μαζί με τους ανέργους, έχουν οδηγηθεί στην εξαθλίωση και στα συσσίτια.
Η τρόικα των ανάλγητων δανειστών ήρθε την περασμένη εβδομάδα στην Αθήνα με άγριες διαθέσεις και ούτε καν δέχτηκε να συζητήσει τις κυβερνητικές προτάσεις για φοροελαφρύνσεις. Εν ψυχρώ της απέρριψε. Τι θα κάνει η κυβέρνηση; Θα συγκρουστεί με την τρόικα, δηλαδή με τους δανειστές, αντιμετωπίζοντας την άρνηση να δοθούν οι επόμενες δόσεις δανείου; Θα προσπαθήσει να πείσει με επιχειρήματα την τρόικα ή θα πάρει πίσω τις υποσχέσεις της; Ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς εμφανίστηκε με δηλώσεις του αποφασισμένος να μην υποχωρήσει και να εφαρμόσει τις αποφάσεις για φοροελαφρύνσεις που περιλαμβάνουν: α) μείωση της έκτακτης εισφοράς αλληλεγγύης το 2015 και κατάργησή της το 2016, β) μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης πετρελαίου θέρμανσης κατά 15-20% και του φόρου στο αγροτικό πετρέλαιο, γ) αύξηση τουλάχιστον σε 40 των δόσεων εξόφλησης των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία, δ) έκπτωση στον υπολογισμό του «πόθεν έσχες» μέχρι και 40% για την αγορά ακινήτων και εξαγγελία αναπροσαρμογής των αντικειμενικών τιμών το 2016.
Αυτές οι ελαφρύνσεις δεν λύνουν το πρόβλημα της υπερφορολόγησης, μπορεί, όμως, να προσφέρουν μια ανακούφιση στους πολίτες, που με τα αλλεπάλληλα χαράτσια έχασαν το μισό τους εισόδημα, όπως είδαμε αναλυτικά στο άρθρο αυτής της στήλης την περασμένη Δευτέρα. Χωρίς ελαφρύνσεις, ώστε να αποκατασταθεί ώς ένα βαθμό το εισόδημα εργαζομένων και συνταξιούχων, χωρίς μέτρα ανάπτυξης για να μειωθεί η ανεργία και χωρίς φρένο στις απολύσεις από το Δημόσιο, δεν μπορεί να κινηθεί η οικονομία για να βγει η χώρα από την κρίση.
Πέρα, όμως, από τις φοροελαφρύνσεις, τι άλλο θα μπορούσε να κάνει η κυβέρνηση για να βγει η οικονομία από το τέλμα; Υπάρχουν πολλά που μπορεί να κάνει εδώ και τώρα, χωρίς να χρειάζεται την έγκριση των δανειστών. Η συνεχής αύξηση της τουριστικής κίνησης δείχνει τον δρόμο της διευκόλυνσης για τη δημιουργία τουριστικών μονάδων σε νησιά και σε αναξιοποίητες παραθαλάσσιες περιοχές στην ηπειρωτική Ελλάδα. Η ιχθυοκαλλιέργεια, επίσης, είναι ένας τομέας με μεγάλες δυνατότητες, που χρειάζεται, όμως, περισσότερη κρατική φροντίδα για να στηριχτούν οι επιχειρήσεις του κλάδου.
Υπάρχουν σήμερα εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα ακαλλιέργητης κρατικής γης, που θα μπορούσαν να διατεθούν σε όσους θα ήθελαν να καλλιεργήσουν. Να μοιραστεί δωρεάν γη σε ακτήμονες και ακόμη να ενοικιαστούν εκτάσεις σε όσους ενδιαφέρονται να αναπτύξουν πρωτοποριακές καλλιέργειες για την παραγωγή προϊόντων προς εξαγωγή ή και τη μεταποίησή τους. Ο φωτισμένος πρώτος κυβερνήτης της χώρας Ιωάννης Καποδίστριας είχε πρώτο στόχο να μοιράσει την εθνική γη σε μερικούς κλήρους και να τους δώσει στους αγρότες. Ο ίδιος έγραφε σε σημείωμά του, που βρέθηκε στο αρχείο του, ότι οι αρχές της διακυβέρνησής του «συνοψίζοντα σε ένα και μόνο: Να οδηγήσουν τον ελληνικό λαό, που σήμερα αποτελείται από μια μάζα ακτημόνων, ώστε να ανέλθει στο επίπεδο ενός λαού ιδιοκτητών». Να τολμήσει η κυβέρνηση να διαθέσει την κρατική γη. Γιατί να μένει αναξιοποίητος αυτός ο τεράστιος κρατικός πλούτος; Μήπως στις σχετικές κυβερνητικές αποφάσεις θα αντιδράσει η τρόικα;
Η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές (ΑΠΕ) είναι ένας τομέας στον οποίο η Ελλάδα έχει τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης, ώστε όχι μόνο να καλύψει μεγάλο μέρος των αναγκών της, αλλά να κάνει και εξαγωγές προς την Ευρώπη, όπου υπάρχει ζήτηση. Ηδη έχει εκδηλωθεί και διεθνές ενδιαφέρον από επενδυτές, οι οποίοι θα πρέπει να ενθαρρυνθούν και να διευκολυνθούν με την κατάργηση άσκοπων γραφειοκρατικών διαδικασιών. Είναι πολλαπλό το όφελος από την παραγωγή καθαρής ενέργειας. Δημιουργούνται θέσεις καθαρής υγιεινής εργασίας και προπαντός προστατεύεται το περιβάλλον με τον περιορισμό καύσης πετρελαίου και λιγνίτη. Στην παραγωγή και την εκμετάλλευση της ενέργειας υπάρχουν μεγάλα και συγκρουόμενα συμφέροντα, τα οποία θα πρέπει να παραμεριστούν και όλοι μας να στηρίξουμε το εθνικό συμφέρον. Να ένα δημοψήφισμα που θα άξιζε τον κόπο να γίνει.
Λείπει ένα εθνικό σχέδιο δράσης για την ανάπτυξη του τόπου, με αξιοποίηση του πλούτου του και όλων των δυνατοτήτων που υπάρχουν. Δεν θα μπορέσει η χώρα να βγει από την κρίση και να απαλλαγεί από την κηδεμονία των ανάλγητων δανειστών της, αν δεν ξεκινήσει εδώ και τώρα ένας απελευθερωτικός αγώνας ανάπτυξης. Διαφορετικά, θα μείνουμε ραγιάδες, μοιραίοι και άβουλοι.
