Του Τζώρτζη Ρούσσου

Τραγικές συνέπειες για τους άνεργους πάνω από 29 ετών έχουν τα προεκλογικά παιχνίδια της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού στις πλάτες τού 1,3 εκατομμυρίου ανθρώπων που βρέθηκαν εκτός εργασίας λόγω των μνημονιακών πολιτικών, τις οποίες με τόσο σθένος υποστηρίζει ο κ. Αντ. Σαμαράς. Μάλιστα ο πρωθυπουργός διαλέγει να συγκαλύψει και την ανεπάρκεια του υπουργού Εργασίας Γ. Βρούτση (αφού το πρόγραμμα του υπουργείου είναι το μόνο που δεν εγκρίθηκε από το ΕΣΠΑ λόγω της αβελτηρίας την οποία έχει επιδείξει ο κ. Βρούτσης στην κατάρτιση των προγραμμάτων που αφορούν δράσεις του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και χρηματοδοτούνται από τα κοινοτικά ταμεία και το ΕΣΠΑ). Οπως προκύπτει λοιπόν, ο ίδιος ο πρωθυπουργός… παρακάλεσε και κατ’ εξαίρεση εγκρίθηκαν 600 εκατομμύρια προκειμένου να καταφέρει η συγκυβέρνηση να «παίξει» προεκλογικά παιχνίδια επιδεικνύοντας δήθεν κοινωνική ευαισθησία.

Ας έρθουμε όμως και στο προκείμενο… Ολα τα προγράμματα που εξήγγειλε χθες ο πρωθυπουργός αναφέρονται σε νέους έως 29 ετών. Κανένα πρόγραμμα δεν αφορά τις λεγόμενες παραγωγικές ηλικίες άνω των 30 ετών (όλοι αυτοί που έχουν οικογένειες και τεράστιες υποχρεώσεις και οι οποίοι επειδή θεωρούνται ακριβοί δεν βρίσκουν θέσεις απασχόλησης). Για όλους αυτούς τους άνεργους δεν υπάρχει κανένα πρόγραμμα που θα τους επανεντάξει στην αγορά εργασίας. Αν λοιπόν αναλογιστούμε τις προσκλήσεις του παρελθόντος του κ. Βρούτση, ότι υπάρχουν κενές θέσεις απασχόλησης στην ευρωπαϊκή εκτός Ελλάδας αγορά εργασίας, αλλά και το κύμα φυγής πολλών ανέργων σε χώρες του εξωτερικού, τότε -αν μη τι άλλο- ο κ. Σαμαράς δείχνει την έξοδο από τη χώρα σε όσους είναι άνω των 30 ετών. Κάπως έτσι όμως δεν μειώνεται και η αύξηση της ανεργίας στη χώρα μας; Αυτό που πέτυχαν οι μνημονιακές πολιτικές δεν είναι άλλο παρά η μείωση του παραγωγικού δυναμικού με συνέπεια να μειώνεται (έστω και οριακά έστω και εικονικά) το ποσοστό ανεργίας, την ίδια ώρα που οι εργαζόμενοι αδυνατούν να βρουν θέση απασχόλησης στην πραγματική οικονομία…