Οι εικόνες μιλούν από μόνες τους. Οι φωτογραφίες με τα άγρια παραμορφωμένα πρόσωπα των νεαρών συλληφθέντων για τη ληστεία στο Βελβεντό Κοζάνης, αποκαλύπτουν τη βιαιοπραγία των οργάνων της τάξης σε στιγμές αποκορύφωσής της. Δεν έχει σημασία αν οι 20χρονοι κακοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της σύλληψης ή μέσα στο κρατητήριο. Σημασία έχει η αστυνομική βία, η ανεξέλεγκτη κτηνωδία μερικών αστυνομικών.
Κανείς δεν είχε φανταστεί το καλοκαίρι του 2002 τη δύναμη της εικόνας που θα προβαλλόταν πέντε και δέκα χρόνια αργότερα. Οταν όλη η Ελλάδα παρακολουθούσε από την τηλεόραση και τις εφημερίδες τις συλλήψεις των μελών και υπόπτων για συμμετοχή στη 17 Νοέμβρη, όταν οι συγγενείς, ακόμα και οι γνωστοί κάποιων υπόπτων (τότε) διασύρονταν στα μάτια τού κάθε πολίτη, όταν οι συλλήψεις και οι μεταγωγές των κρατουμένων γίνονταν με αλεξίσφαιρα και πάνοπλους αστυνομικούς, όταν έμπαιναν γυάλινα κλουβιά μέσα στο δικαστήριο και όταν, τέλος, οι καταγγελίες για ομολογίες με βασανιστήρια έπαιρναν τον δρόμο του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, στην ουσία θεμελιωνόταν η κατοπινή εικόνα. Μια εικόνα που έκτοτε τείνει να γίνει -και βασικά έγινε- μόνιμο πλάνο σε κάθε σύλληψη του ενός «άκρου».
Η σημειολογία του κρατούμενου με το αλεξίσφαιρο εν μέσω κουκουλοφόρων πάνοπλων αστυνομικών με γρήγορες μετακινήσεις κλειστού τύπου αστυνομικών αυτοκινήτων και το έκτακτο δελτίο φτάνει για να δοθεί αμέσως στον πολίτη το μήνυμα ότι πρόκειται για επικίνδυνο εκτελεστή τρομοκράτη. Η εικόνα αυτή έχει τόσο μεγάλη ένταση που δεν αφήνει το παραμικρό περιθώριο αστυνομικού… λάθους. Με τον ίδιο τρόπο συνελήφθησαν από τότε δεκάδες ύποπτοι και μεταφέρθηκαν στα κρατητήρια και στα δικαστήρια, ακόμα κι αν ήταν απλά ύποπτοι για συμμετοχή σε κάποια επεισόδια, ακόμα κι αν ήταν μέλη μιας ειρηνικής μοτο-πορείας, ακόμα κι αν υπήρχαν υποψίες ή και βεβαιότητες για συμμετοχή τους σε κάποια από τις οργανώσεις που έχουν αναλάβει την ευθύνη για βομβιστικές και άλλες ενέργειες.
Εκτακτο δελτίο, αλεξίσφαιρα και πάνοπλοι αστυνομικοί με κουκούλες εμφανίζονται με την κάθε σύλληψη του κάθε εικοσάχρονου. Φυσικά αυτό δεν συμβαίνει ποτέ όταν συλλαμβάνεται ένας μαχαιροβγάλτης, ακόμα και αν το θύμα έχει πεθάνει, δεν συμβαίνει όταν συλλαμβάνονται αστυνομικοί για διακίνηση ναρκωτικών, δεν συμβαίνει όταν συλλαμβάνονται ακροδεξιοί βομβιστές με οπλοστάσια μέσα στα σπίτια τους, δεν συμβαίνει όταν συλλαμβάνονται νεαροί που μαχαίρωσαν συμμαθητές τους, όταν ακροδεξιοί τριγυρνάνε με μοτοσικλέτες κυνηγώντας αθώα θύματα σε ρατσιστικό παραλήρημα. Ούτε έκτακτα δελτία ούτε αλεξίσφαιρα ούτε ονόματα ούτε φωτογραφίες.
Τα πράγματα όμως σήμερα προχώρησαν παραπέρα. Τώρα βάζουν κουκούλες στους συλληφθέντες, τώρα τους δέρνουν αλύπητα, τώρα τους αλυσοδένουν στις καρέκλες, τώρα τους ξεφωνίζουν με ρετουσαρισμένες φωτογραφίες για να βρεθούν καταδότες, τώρα στιγματίζουν τους γονείς και τις φιλίες. Οι 20χρονοι κατηγορούμενοι για τους Πυρήνες της Φωτιάς αντιμετωπίζονται χειρότερα από βιαστές, δολοφόνους, εμπόρους ναρκωτικών, ληστές του δημόσιου χρήματος, παιδεραστές και δουλέμπορους και να σκεφτεί κανείς ότι θα υπάρχουν μετά απορίες για τους λόγους που νέα παιδιά οδηγούνται σε ακραίες ενέργειες.
