Ενδιαφέρουσα, αν μη τι άλλο, η συνέντευξη που παραχώρησε ο κ. Παυλόπουλος στη εΕφημερίδα μας (9-10/8) όπου ανάμεσα σε άλλα μας θύμισε ότι:
Το ΕΕΤΗΔΕ, το οποίο η Νέα Δημοκρατία δεν ψήφισε, «έπασχε συνταγματικώς». Επίσης, «ορισμένα ελαττώματα του ΕΕΤΗΔΕ (συνταγματικής υφής) έχει και ο ΕΝΦΙΑ ο οποίος ψηφίστηκε αναγκαστικά κατά απαίτηση της τρόικας αφού δυστυχώς είχε προϋπάρξει για λόγους δημοσιονομικούς η σχετική δέσμευση της κυβέρνησης του κ. Παπανδρέου ήδη όταν θεσπιζόταν ο νόμος περί ΕΕΤΗΔΕ».
Τώρα, το κατά πόσο η κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου ή η εκάστοτε κυβέρνηση μπορεί να δεσμεύεται για πράγματα που «πάσχουν συνταγματικώς» όπως κομψά ετέθη από τον κ. υπουργό και κατά πόσο το Σύνταγμα και οι νόμοι μιας χώρας αποτελούν το πλαίσιο στο οποίο οφείλουν όλοι να κινούνται, είναι ένα ενδιαφέρον ερώτημα που μάλλον θα παραμείνει αναπάντητο για αρκετό καιρό.
Μας θύμισε ακόμη ο κ. υπουργός ότι το ΣτΕ «είχε κρίνει κατ' αρχήν συνταγματικώς ανεκτές τις ρυθμίσεις περί του ΕΕΤΗΔΕ, πλην όμως σαφώς είχε διευκρινίσει ότι τούτο αφορούσε την περίοδο της δημοσιονομικής κρίσης βάζοντας μάλιστα ως καταληκτική ημερομηνία το τέλος του 2012». Δεν χρειάζεται να έχει κανείς εξειδικευμένες νομικές γνώσεις για να αντιληφθεί ότι οι εν λόγω ρυθμίσεις κινούνταν εκτός των συνταγματικών ορίων και το ΣτΕ, συνεκτιμώντας κάποιες καταστάσεις, έδωσε μια καταληκτική για τη διάρκεια των ρυθμίσεων ημερομηνία, πέραν της οποίας οι ρυθμίσεις δεν είναι συνταγματικώς ανεκτές. Αν οι ρυθμίσεις ήταν εναρμονισμένες με το Σύνταγμα και δεν προέκυπταν προβλήματα έμμεσης δήμευσης της ακίνητης ιδιοκτησίας, τέτοιου είδους προθεσμίες από πλευράς του ΣτΕ θα ήταν όχι μόνο ανούσιες αλλά και καταχρηστικές.
Αμέσως παρακάτω ο κ. υπουργός ισχυρίζεται ότι: «Από όλα αυτά(;) προκύπτει κατά το Σύνταγμα και τη νομολογία του ΣτΕ ότι και ο ΕΝΦΙΑ (συνέχεια του ΕΕΤΗΔΕ) είναι κατ' εξαίρεση συνταγματικώς ανεκτός μόνο για το χρονικό διάστημα ώς την επίτευξη και παγίωση του πρωτογενούς πλεονάσματος. Κατά συνέπεια κάθε είδους μονιμοποίηση του ΕΝΦΙΑ θα οδηγούσε σε έμμεση δήμευση της ακίνητης περιουσίας και κατά αυτό τον τρόπο θα παραβίαζε ευθέως το Σύνταγμα».
Μα τι άλλο εκτός από παραβίαση του Συντάγματος και έμμεση αλλά σαφέστατη μονιμοποίηση είναι το γεγονός ότι ο αυστηρά χρονικά περιορισμένος, συνταγματικά ανεκτός χαρακτήρας μιας ρύθμισης γίνεται προσπάθεια να επεκταθεί σε ένα ακαθόριστο χρονικά, μακρινό μέλλον όπου το πλεόνασμα όχι μόνο θα επιτευχθεί αλλά θα καταστεί και παγιωμένο;
Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Τι είναι πιο πιθανό να γίνει την επόμενη εικοσαετία;
1. Να επιτευχθεί και να παγιωθεί πλεόνασμα στον κρατικό προϋπολογισμό ή
2. Να εκλεγεί ο γενικός γραμματέας της Χρυσής Αυγής κ. Μιχαλολιάκος ως νέος γενικός γραμματέας του ΚΚΕ;
Οταν, τέλος, ο κ. Παυλόπουλος μας ομολογεί ότι τις θέσεις του περί της έμμεσης δήμευσης της ακίνητης ιδιοκτησίας σε περίπτωση μονιμοποίησης του ΕΝΦΙΑ τις κοινοποίησε στον κ. Στουρνάρα, ο οποίος δεν μπήκε καν στον κόπο να απαντήσει, τι να καταλάβουμε εμείς οι πολίτες;
Οταν ένας εν ενεργεία βουλευτής της κυβέρνησης, πρώην υπουργός, έγκριτος νομικός του ήθους και της σοβαρότητας του κ. Παυλόπουλου απευθύνεται στον εξωκοινοβουλευτικό υπουργό Οικονομίας και ο τελευταίος δεν έχει την αβρότητα τουλάχιστον να τον ευχαριστήσει για τις παρατηρήσεις του, τότε έχουμε ένα ακόμα δείγμα της απαξίωσης του κοινοβουλευτισμού και της Δημοκρατίας από τη συγκυβέρνηση.
Τώρα, βέβαια, καλή η Δημοκρατία, καλό το Κοινοβούλιο, καλό το Σύνταγμα και οι Νόμοι… αλλά να μην ξεχνιόμαστε… είναι και κάτι… δεσμεύσεις που… αναγκάζουν.

Νεκτάριος Σ.Μ. Νικολαράκης, Χανιά Κρήτης