Της Ασημίνας Ξηροτύρη- Αικατερινάρη*

Εν αναμονή των εξαγγελιών από την κυβέρνηση αλλά και την αξιωματική αντιπολίτευση στη ΔΕΘ είχε δημιουργηθεί ενδιαφέρον, έως και ευφορία, στους πολίτες γιατί πίστευαν ότι αυτές θα περιείχαν δεσμεύσεις που θα άλλαζαν την αφόρητη καθημερινότητά τους, αλλά θα έθεταν και τους βασικούς στόχους για τη διέξοδο από την κρίση.

Τα δύο κόμματα έφτασαν με διαφορετικές πορείες στη ΔΕΘ. Η Ν.Δ. με πτωτική πορεία από τις ευρωεκλογές, ασφυκτικά δεσμευμένη από το ΔΝΤ στο Παρίσι και πιεσμένη από τη λαϊκή δυσφορία, αποτέλεσμα της πολιτικής και των λαθών, με πρόσφατο τον ΕΝΦΙΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ μετά το προβάδισμα στις ευρωεκλογές συγκρότησε το πρόγραμμα και τις κινήσεις του ως ένα κόμμα προς την εξουσία και χρησιμοποίησε όλες τις δυνατότητες, όπως και αυτές στη ΔΕΘ.

Στο κλίμα αυτό, ο πρωθυπουργός με την εμφάνιση-αστραπή στη ΔΕΘ διέψευσε πλήρως τις προσδοκίες, αφού εμφανίστηκε με συντηρητικές κοινωνικά και οικονομικά θέσεις, ενώ γνωρίζει ότι οι θυσίες των πολιτών είναι κατά πολύ μεγαλύτερες από τα ισχνά αποτελέσματα που παρουσίασε και η ανάγκη μέτρων ανακούφισης και προοπτικής ανάκαμψης μεγάλη. Δεν δεσμεύτηκε ούτε καν για τα άμεσα μέτρα που χρειάζεται η κοινωνία για να μην εκραγεί και βέβαια δεν έκανε καμία αναφορά, ενώ όφειλε όσο ποτέ, σ’ ένα πρόγραμμα διακυβέρνησης με σαφείς στόχους και πρόγραμμα υλοποίησης, συνδεδεμένο με τις διεκδικήσεις της χώρας για την αναθεώρηση του χρέους και τη στήριξη της αναπτυξιακής της προσπάθειας.

Στη ΔΕΘ ο Αλέξης Τσίπρας έκανε το αντίθετο. Επί δύο ημέρες, με ομιλία και συνέντευξη Τύπου, παρουσίασε τους άξονες του προγράμματός του και τις κατά προτεραιότητα δράσεις για την ανακούφιση των ευπαθών ομάδων, για την επανεκκίνηση της οικονομίας, την ανάσχεση της ανεργίας και την αποκατάσταση της εργασιακής ειρήνης, όπως και τη διαχείριση του χρέους, υποστηρίζοντας ότι οι λύσεις θα επιδιωχθούν μέσα στο ευρωπαϊκό περιβάλλον.

Εστω και αν πολλές από τις δεσμεύσεις φαίνεται δύσκολο να πραγματοποιηθούν στην παρούσα συγκυρία ή για πολλούς έχουν έντονο το στοιχείο της παροχολογίας, ο κ. Τσίπρας, έχοντας πεδίο ελεύθερο, ανταποκρίθηκε στην αναμονή, ίσως και στον εθισμό των πολιτών, για παροχές και δεσμεύσεις από την εκάστοτε αξιωματική αντιπολίτευση, αξιοποιώντας τη γνωστή τακτική. Μετά από αυτά δικαίως μεγαλώνουν οι προσδοκίες και κυρίως η πίεση των πολιτών για αλλαγή στην πολιτική αλλά με στέρεες και βιώσιμες προτάσεις προοδευτικής διακυβέρνησης.

Και είναι πλέον ξεκάθαρο ότι αυτά δεν μπορούν να γίνουν με την παρούσα κυβέρνηση και η εκλογική διαδικασία γίνεται αναγκαία (τάση που είναι ήδη πλειοψηφούσα σε πρόσφατες δημοσκοπήσεις).

Απαιτείται η στροφή σ’ ένα μίγμα πολιτικής σε σαφή προοδευτική κατεύθυνση με λιγότερη λιτότητα και εκκίνηση της αναπτυξιακής διαδικασίας. Απαιτείται ένα ολοκληρωμένο εθνικό πρόγραμμα ανασυγκρότησης της χώρας, το οποίο θα αποτελεί προϊόν της ευρύτερης δυνατής συναίνεσης, συνδεδεμένο με τις διεκδικήσεις της χώρας για τη συνολική λύση του προβλήματος του χρέους με μια γενναία αναδιάρθρωσή και κυρίως μείωση αυτού, ώστε αυτό να καταστεί βιώσιμο αλλά και να επαναφέρει τη χώρα σε τροχιά ανάπτυξης.

Αμεση προτεραιότητα, η υλοποίηση δράσεων που θα ανακουφίσουν τους πολίτες και ιδιαίτερα αυτούς που η κρίση τούς έφερε να ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας και θα εξασφαλίσει τα απαραίτητα για την επιβίωσή τους. Οπως και ένα πρόσθετο αναπτυξιακό πρόγραμμα με στόχους την ανάσχεση της ανεργίας, την τόνωση της πραγματικής οικονομίας. Ενα πρόγραμμα κοστολογημένο με πόρους όχι μόνο από το ΕΣΠΑ, αλλά και πρόσθετους που οφείλουμε να διεκδικήσουμε από την Ε.Ε., καθώς και από δανεισμό. Πόροι που μπορούν να κατευθυνθούν κυρίως στις δημόσιες επενδύσεις που έχουν μεγάλο πολλαπλασιαστικό συντελεστή και θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας, επιπλέον εισόδημα και ελκυστικό περιβάλλον και για τις ιδιωτικές επενδύσεις. Το αδιέξοδο της σημερινής συντηρητικής πολιτικής πρέπει να σταματήσει. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με μία προοδευτική και ταυτόχρονα ρεαλιστική διακυβέρνηση της χώρας, με ένα πλαίσιο γενναίων διεκδικήσεων μέσα στην Ευρώπη για την αναδιάρθρωση του χρέους, με ένα πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης, θεσμικής αναβάθμισης και εξυγίανσης του κράτους, που θα ανατρέψει την ύφεση και θα αποκαταστήσει την κοινωνική συνοχή.

………………………………………………..

* Βουλευτής ΔΗΜΑΡ