Σε μια πρωτοφανή επίδειξη αυταρχισμού και με νοοτροπία ακραιφνούς και υπερφίαλου αποικιοκράτη, ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ολι Ρεν μήνυσε στην ελληνική κυβέρνηση να πάψει να τρέφει φρούδες ελπίδες ότι μπορεί να ζητήσει μείωση των πιέσεων λόγω του λάθους με τον δημοσιονομικό πολλαπλασιαστή.
Οι μάσκες πέφτουν. Οχι ότι φοβούνταν οι εταίροι να τις βγάλουν από μόνοι τους, απλώς γίνεται κατανοητό από τον κάθε πολίτη πως ό,τι είναι να γίνει θα γίνει` δεν χωράει αναβολή ούτε καμία αμφισβήτηση του προγράμματος που έχει επιβληθεί στην Ελλάδα.
Με λίγα λόγια, ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής λέει στην ελληνική κυβέρνηση να «βγάλει τον σκασμό» και να πάψει να τρέφει ελπίδες ότι μπορεί να επέλθει κάποια χαλάρωση στις επιταγές των εταίρων (sic).
Προφανώς ο αξιωματούχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όχι απλώς θορυβήθηκε, αλλά πανικοβλήθηκε από τα δημοσιεύματα περί λάθους στους υπολογισμούς στο θέμα του πολλαπλασιαστή. Θεωρώντας ότι αυτό πιθανώς θα προκαλέσει ντόμινο στις χώρες που υφίστανται τη μνημονιακή πολιτική, ο καλός Φινλανδός υπερέβαλε εαυτόν ως προς τον τρόπο αντιμετώπισης αυτών των χωρών εκ μέρους του ΔΝΤ της Ε.Ε. και της ΕΚΤ. Μίλησε όπως νιώθει: «με το παγερό ύφος επικεφαλής αποικίας», σημειώνεται στο ρεπορτάζ.
Να μην ξεχνιόμαστε, δηλαδή, να μη νομίζουμε ότι μπορούμε να σηκώσουμε κεφάλι ως ανεξάρτητη χώρα, να μην τολμήσουμε να αμφισβητήσουμε το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων το οποίο μας έχουν επιβάλει και το οποίο οφείλουμε να φέρουμε εις πέρας, για να μην πληγεί -λέει ανερυθρίαστα ο κ. Ρεν- η εμπιστοσύνη την οποία οι ίδιοι οικοδόμησαν τα τελευταία χρόνια, «με επίπονες προσπάθειες που διήρκεσαν έως αργά τη νύχτα».
Ούτε λάθος αναγνωρίζει ο κύριος Ρεν ούτε παίρνει υπόψη του τις επιπτώσεις εξ αυτού του λάθους τού καθορισμού του δημοσιονομικού πολλαπλασιαστή. Είναι αλήθεια ότι υπάρχει καθυστέρηση εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης στην εφαρμογή των μέτρων, αυτό, όμως, οφείλεται στη δική της ανεπάρκεια ή ατολμία` δεν φταίει σε τίποτε ο ελληνικός λαός που πληρώνει τα σπασμένα μιας θολής, φιλελεύθερης, στην ακραία της μάλιστα εκδοχή, «εταιρικής» πολιτικής.
Είναι αξιοσημείωτο ότι πρώτη φορά μέλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αντιδρά με τόσο μένος και τέτοια περιφρόνηση προς κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Για να ξέρουμε δηλαδή πώς μας βλέπουν και πώς μας αντιμετωπίζουν. Οχι ότι δεν το ξέραμε. Αλλά πλέον δεν τηρούν ούτε τους τύπους.
