Το ΔΝΤ διά του εκπροσώπου του ξεκαθάρισε ότι το πρόγραμμά του για την Ελλάδα λήγει τον Μάρτιο του 2016, αφήνοντας στα κρύα του λουτρού τα μεγάλα λόγια του πρωθυπουργού ότι η Ελλάδα θα βγει από το Μνημόνιο πριν από την προγραμματισμένη συμφωνία. Ο πρωθυπουργός προφανώς θέλει να τονώσει το πεσμένο ηθικό όλης της κυβέρνησης, αφού τίποτε δεν προχωρεί με βάση τις πομπώδεις, αισιόδοξες αναγγελίες όλων των στελεχών της. Καλλιεργούν σενάρια με ελπίδες για έξοδο από το Μνημόνιο, αλλά τα γεγονότα και η στατιστική τούς επαναφέρουν στη θλιβερή πραγματικότητα, σε μια Ελλάδα δηλαδή με μια κυβέρνηση δυσκίνητη, γραφειοκρατική, άτολμη, ανίκανη, πολύ μακριά από την κανονική χώρα (!), που διαλαλεί παντού ο πρωθυπουργός.
«Κραυγάζουν» τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στην έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους. Κοντά τέσσερα εκατομμύρια (3,8) Ελληνες βρίσκονται σε μεγάλο κίνδυνο φτώχειας (στη χειρότερη θέση στην Ε.Ε. των 28) λόγω υλικών στερήσεων και ανεργίας, ενώ 2,5 εκατομμύρια διαβιούν κάτω από το χρηματικό όριο της σχετικής φτώχειας. Επιπλέον, σύμφωνα με έρευνα του ΟΟΣΑ, η Ελλάδα βρίσκεται στην τέταρτη χειρότερη θέση μεταξύ τριάντα πέντε χωρών. Τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο, αφού ανεβάζουν τον αριθμό των ανέργων στους 1.280.101, με κυρίως πληττόμενους τους «αρχηγούς» των νοικοκυριών, εργαζόμενους δηλαδή στην παραγωγική ηλικία.
Ηχηρό χαστούκι δέχτηκε όμως η κυβέρνηση από τη σφοδρή επίθεση που εξαπέλυσε ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων κατά των χρονοβόρων διαδικασιών στην εκδίκαση των υποθέσεων της Δικαιοσύνης συντασσόμενος βέβαια πλήρως με τις απαιτήσεις της τρόικας καθώς συμφωνεί με αυτές και τις εγκρίνει. Ο ΣΕΒ απλώς διαμαρτύρεται για τα δικά του συμφέροντα: «Οι υπέρμετρες καθυστερήσεις επιβαρύνουν τις επιχειρήσεις με δυσανάλογο διοικητικό κόστος και κόστος κεφαλαίου, καθυστερούν ή ματαιώνουν επιχειρηματικές πρωτοβουλίες και αποθαρρύνουν την προσέλκυση κεφαλαίων και επενδύσεων από το εξωτερικό». Πέφτουν στο κενό τα αισιόδοξα μηνύματα που θέλει να περάσει ο πρωθυπουργός και στα στελέχη της κυβέρνησης.
Με τέτοια υποδομή και τέτοιους «μεταρρυθμιστικούς» ρυθμούς δεν έχουν καμία αξιοπιστία. Αντί λοιπόν να κομπορρημονούν ότι θα βγουν από τον έλεγχο της τρόικας πριν από την προγραμματισμένη ημερομηνία λήξης της συμφωνίας, θα ήταν καλύτερα να υποστείλουν την αλαζονική τους ρητορεία και να αντιμετωπίσουν κατάματα την τραγική γι' αυτούς πραγματικότητα. Δεν χαρακτηρίζει η σύνεση και η υπευθυνότητα έναν πρωθυπουργό που λέει στους Ελληνες ότι βγαίνουμε από το ΔΝΤ και όταν βγαίνει από την Ελλάδα δεν τολμά καν να υποβάλει αίτημα για πρόωρη έξοδο, αντιθέτως τον χαρακτηρίζει ο πανικός και ο εκπεσμός σε ψεύδη και διασπορά φρούδων ελπίδων. Ενας τέτοιος πρωθυπουργός δεν της πρέπει της χώρας και πιθανώς μέσα του το γνωρίζει.
