Οταν επαληθευτούν οι μετρήσεις του διαπιστευμένου στο εθνικό σύστημα διαπίστευσης ειδικευμένου εργαστηρίου που μαρτυρούν ότι τα βαριά μέταλλα στα δύο ρέματα της Ολυμπιάδας Χαλκιδικής που γειτνιάζουν με την εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.», πρέπει οι δραστηριότητες της εταιρείας εξόρυξης χρυσού να σταματήσουν άμεσα, διότι εγκυμονούν σοβαρούς (αν όχι θανάσιμους) κινδύνους για το περιβάλλον της περιοχής και την υγεία των κατοίκων.
Σύμφωνα με τις μετρήσεις του εργαστηρίου, το αρσενικό είναι 49.000 φορές πάνω από τις προβλεπόμενες τιμές, το μαγγάνιο 2.660 φορές, 169 ο μόλυβδος και πολύ πάνω από το φυσιολογικό ο υδράργυρος. Τα ρέματα, από την ιλύν των οποίων ελήφθησαν δείγματα, έχουν άμεση σχέση με τον υδροφόρο ορίζοντα και σε κοντινές αποστάσεις από τα σημεία εκβολής υπάρχουν ιχθυοκαλλιέργειες και μυδοκαλλιέργειες. Ο κίνδυνος επέκτασης της τοξικότητας είναι μεγάλος, γι' αυτό και οι κάτοικοι ζητούν την άμεση παρέμβαση των αρμόδιων κρατικών οργάνων ώστε να γίνει η δειγματοληψία και να ληφθούν άμεσα αποφάσεις.
Διότι, όπως όλα δείχνουν, το εργοστάσιο της εταιρείας λειτουργεί ανεξέλεγκτα, αδιαφορώντας (;) για τις επιπτώσεις που έχει η εκβολή των τοξικών αποβλήτων του εργοστασίου στον Στρυμονικό Κόλπο και στον υδροφόρο ορίζοντα.
Το γεγονός ότι καθηγητές υδρογεωλογίας κάνουν λόγο για «ωρολογιακή βόμβα έτοιμη να εκραγεί» ένεκα των υπερβολικών τιμών που φέρουν τα βαρέα μέταλλα και τα τοξικά (το αρσενικό θεωρείται πολύ τοξικό και καρκινογόνο) οφείλει να προβληματίσει όχι μόνο τους κατοίκους, αλλά και τους (αμετανόητους;) επενδυτές, τις τοπικές αρχές και την κυβέρνηση. Η διαβίβαση των στοιχείων της έρευνας στην Ειδική Υπηρεσία Επιθεωρητών Περιβάλλοντος πρέπει να μπει σε προτεραιότητα εάν η κυβέρνηση ενδιαφέρεται πράγματι για την ανθρώπινη (και φυσική) υγεία. Μπορεί ο καπιταλισμός να διαφημίζει την ανάπτυξη ως πανάκεια, όταν όμως αυτή η ανάπτυξη οδηγεί στον θάνατο οφείλει να ανασχεθεί. Σήμερα. Δεν είναι τυχαίο ότι σε συνέντευξη Τύπου που δόθηκε σε πολυτελές ξενοδοχείο στη Θεσσαλονίκη, τα στελέχη της εταιρείας απέφυγαν να απαντήσουν ευθέως στις επίμονες ερωτήσεις για τις αρνητικές τοποθετήσεις επιστημονικών φορέων σχετικά με τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Ο τρόπος τους δείχνει ότι δεν είναι απλή υπεκφυγή, αλλά σχεδόν περιφρόνηση, αφού ανερυθρίαστα επικαλούνται μόνο το θέμα των θέσεων εργασίας που δημιουργούνται από τη λειτουργία της εταιρείας. «Ζούμε -λένε- παραλογισμό και μικροπολιτικές στη Χαλκιδική». Πράγματι, έχουν δίκιο, μόνο που ο παραλογισμός αφορά τη δική τους επιμονή να λειτουργήσει απρόσκοπτα η εταιρεία χωρίς να ληφθεί υπόψη η πολύτιμη και μοναδική υγεία. Το παραμύθι (ελκυστικό, σίγουρα) της ανάπτυξης θέσεων εργασίας και ας έρθει η γη ανάποδα δεν μπορεί να ανατρέψει την αλήθεια του επικείμενου θανάτου μιας πανέμορφης περιοχής.
