Του Νίκου Μάλλιαρη*
Το 1979 που αποκόπηκαν οι ποδοσφαιρικές ομάδες της Α' Εθνικής από τα σωματεία που τις ίδρυσαν και μετατράπηκαν σε ΠΑΕ, πολλοί πίστεψαν (παρά τις ισχυρές ενστάσεις της τότε ηγεσίας του ΠΣΑΠ) ότι το ποδόσφαιρό μας θα πλησίαζε σε οργάνωση και θέαμα τις προηγμένες ποδοσφαιρικά χώρες της Ευρώπης.
Δυστυχώς οι προσδοκίες διαψεύστηκαν από τα πρώτα χρόνια του επαγγελματικού – εμπορευματοποιημένου ποδοσφαίρου με την ανυπαρξία οράματος και αγάπης για το άθλημα. Οι νεόκοποι πολιτικάντηδες υπουργοί και οι νεοπαράγοντες επιχειρηματίες το διαχειρίστηκαν για να εξυπηρετήσουν οι μεν πρώτοι τα στενά κομματικά και ιδιοτελή προσωπικά τους συμφέροντα και οι δε δεύτεροι προς όφελος της ομάδας τους και των ιδιωτικών τους συμφερόντων.
Τώρα που έσκασε η «φούσκα» της ισχυρής Ελλάδας, του νεοπλουτισμού, του εύκολου κέρδους, του υπερδανεισμού, του υπερκαταναλωτισμού, του ευδαιμονισμού και του άκρατου ατομισμού, ζούμε την κατάρρευση και τη χρεοκοπία των «ισχυρών» ομάδων μας, και γενικότερα του ποδοσφαίρου μας.
Κι όμως μέσα σ’ αυτήν την παραζάλη οι πραγματικοί φίλαθλοι που διακρίνονται για την αγάπη τους στο φίλαθλο ποδόσφαιρο και τις ομάδες τους δεν ενέδωσαν στις «σειρήνες» της ιδιοτέλειας, στα κομματικά και οπαδικά συμφέροντα και τους επιζήμιους για το ποδόσφαιρο φανατισμούς και ανταγωνισμούς. Παρέμεναν και παραμένουν παρόντες – απόντες σε μια εποχή που χάθηκε το αυτονόητο. Αυτούς χρειάζεται σήμερα το ποδόσφαιρο. Να συνδεθούν με τις νεότερες γενιές ερασιτεχνών, επαγγελματικών ποδοσφαιριστών, παραγόντων, διαιτητών, προπονητών, φιλάθλων που αναζητούν ένα καθαρό ποδόσφαιρο.
Αυτό που χρειάζεται σήμερα είναι να συντονιστούν οι υπεύθυνες φωνές και πρωτοβουλίες απ’ όλους τους υγιείς φορείς και φιλάθλους για την ανασυγκρότηση του ποδοσφαίρου, πιέζοντας τους κυβερνητικούς πολιτειακούς και ποδοσφαιρικούς θεσμικούς παράγοντες να ακούσουν τις εκκλήσεις τους και να προχωρήσουν προς αυτήν την κατεύθυνση.
1. Να επισπευστούν και να ολοκληρωθούν οι έλεγχοι για κακουργηματικές πράξεις, από τις δικαστικές αρχές, για τους εμπλεκόμενους στους στημένους αγώνες και να επεκταθούν σε αυτούς που διαχειρίστηκαν επί τόσα χρόνια το ποδόσφαιρο και το δημόσιο χρήμα που εισέρρεε σ’ αυτό.
2. Να συνταχθεί ένα νέο νομικό πλαίσιο λειτουργίας του επαγγελματικού και ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου με συμμετοχή και πολύμηνη διαβούλευση όλων των ενδιαφερομένων φορέων και προσώπων που θα κατοχυρώνει τη δημοκρατική λειτουργία, τη λαϊκή συμμετοχή, το φίλαθλο πνεύμα, την εκπαιδευτική, πολιτιστική και κοινωνική πλευρά του ποδοσφαίρου και γενικότερα του αθλητισμού.
3. Να επανασυγκροτηθεί με ευθύνη της Κυβέρνησης και της ΕΠΟ η επιτροπή Καλλιέργειας Αθλητικού Πνεύματος (της οποίας το υπόμνημα δημοσιεύθηκε και κοινοποιήθηκε στις αρμόδιες αρχές το 1981 χωρίς να αξιοποιηθεί) και να διατυπωθεί ένα σχέδιο πανελλαδικής διάστασης για την αντιμετώπιση του αρρωστημένου οπαδισμού με έμφαση στην ανάπτυξη του φίλαθλου πνεύματος, στην νεολαία και τον «αθλητικό» κόσμο.
4. Να επανεξεταστεί η χρηματοδότηση των σωματείων, ενώσεων, ομοσπονδίας και των άλλων φορέων του ποδοσφαίρου με θεσμοθέτηση κατάλληλων ελεγκτικών μηχανισμών που να διασφαλίζουν τη σωστή διαχείριση του δημόσιου χρήματος.
5. Να διοργανωθεί Ποδοσφαιρικό Συνέδριο με τη συμμετοχή όλων των φορέων και φίλων του ποδοσφαίρου και σε κλίμα κριτικής και αυτοκριτικής να εξεταστούν τα λάθη και οι παραλείψεις που οδήγησαν στις χρόνιες παθογένειες του ποδοσφαίρου και τελικά στην ηθική, οργανωτική και οικονομική χρεοκοπία του.
Μέσα από μια τέτοια διαδικασία να διαμορφωθεί ένα νέο όραμα για την ανάπτυξη, λειτουργία του ποδοσφαίρου και επανασύνδεση του υγιούς ποδοσφαιρικού κόσμου με την κοινωνία.
…………………………………………………………..
*Πρώην γ.γ. Πανελληνίου Συνδέσμου Αμειβομένων Ποδοσφαιριστών, μελος του F.C. Barcelona
