Της Βένας Γεωργακοπούλου
-Κακό πράγμα να κρατάς το off the record. Εσύ κάνεις το καλό παιδί και άλλα ,πιο έξυπνα, γράφουν την είδηση φαρδιά-πλατιά. Στη συγκεκριμένη όμως περίπτωση χαλάλι τους. Γιατί είναι τόσο σωστές οι επιλογές της κριτικής επιτροπής για τα Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας του 2011, που σημασία δεν έχει η πρωτιά, αλλά ή ίδια η είδηση.
Οταν με το καλό βάλει την τζίφρα του και ο Κώστας Τζαβάρας και μπορούμε να τη δημοσιεύσουμε δόξη και τιμή, θα περιποιηθούμε στις καλλιτεχνικές σελίδες μας τους άξιους βραβεύμενους: τον Θανάση Βαλτινό (Μεγάλο Βραβείο), τον Γιώργο Συμπάρδη (βραβείο μυθιστορήματος για την «Υπόσχεση γάμου»), την Ερση Σωτηροπούλου (διηγήματος για το «Να νιώθεις μπλέ, να ντύνεσαι κόκκινα»).
-Μια παλιά ένσταση όμως. Τελειώνει το 2012, εκατοντάδες καλά, νέα βιβλία μάς τραβάνε από το μανίκι προσθέτοντας στα άγχη μας, ενώ τα Κρατικά Βραβεία φιλοδοξούν να ξαναφέρουν στο προσκήνιο άλλα, που ήδη έχουν διαγράψει την πορεία τους.
Δεν λέω. Μακάρι να τρέξουν όλοι να αγοράσουν Συμπάρδη, Σωτηροπούλου και Βαλτινό, να πλημμυρίσουν οι προθήκες με τα βραβευμένα βιβλία, εκδοθέντα πολλούς μήνες πριν. Χλομό το βλέπω.
Περισσότερο μια ηθική αναγνώριση των συγγραφέων είναι τα δικά μας Κρατικά, παρά μια απολύτως θεμιτή τόνωση των πωλήσεων. Ας πούμε σαν το Μπούκερ.
-Τον Οκτώβριο ο σερ Πίτερ Στόδαρντ, πρόεδρος της κριτικής επιτροπής για τo Man Booker του 2012, μου περιέγραφε σε συνέντευξή του (στο «Τhe books' journal») πως παίρνουν τα υποψήφια βιβλία στα χέρια τους χωρίς καλά καλά να έχουν αποκτήσει εξώφυλλο! Πώς σκοτώνονται να διαβάσουν 145 μυθιστορήματα σε λίγους μήνες.
Οτι ούτε οι κριτικοί ούτε το κοινό έχουν προλάβει να τα ανακαλύψουν (τα περισσότερα). Γι' αυτο και οι long και short list του Μπούκερ γίνονται οδηγός των απανταχού βιβλιόφιλων. Γι' αυτό και οι πωλήσεις των βιβλίων, που περνάνε την κρησάρα, πόσο μάλλον του βραβευμένου, εξακοντίζονται στα ύψη.
-Αναρωτιέμαι: τόσο δύσκολο είναι πια να αποκτήσουμε κι εμείς ανταγωνιστικά, επαγγελματικά οργανωμένα λογοτεχνικά βραβεία, που να κάνουν το αυτονόητο; Να βραβεύουν δηλαδή το 2012 τα βιβλία τού 2012 και όχι του 2011;
-Και από την Αθήνα στη Μάλτα, όπου σήμερα απονέμονται τα European Film Awards (κάποτε τα λέγαμε Φελίξ και άντε να το ξεμάθουμε). Μόνος Ελληνας υποψήφιος είναι ο μικρομηκάς Γιώργος Ζώης με την ταινιούλα του «Τίτλοι Τέλους». Μαθημένος στα βραβεία, έχω την υποψία ότι και να μην το πάρει δεν θα του κακοφανεί.
Σημασία έχει πια γι' αυτόν η ταινία μεγάλου μήκους που ετοιμάζει, το «Stage Fright». Αν συνεχίσει, θα έχει εξασφαλίσει το μπάτζετ της (μεγάλη υπόθεση) συμμετέχοντας σε φόρουμ συμπαραγωγών ξένων φεστιβάλ: 10 χιλιάδες ευρώ πέρσι στο Σεράγεβο, 80 χιλιάδες πριν από λίγες μέρες στο Τορόντο.
ΥΓ. Οι καταληψίες, που έβγαλε τα ξημερώματα της Παρασκευής από το βρομερό και τρισάθλιο ΑΠΘ η αστυνομία, ήταν αυτοί τους οποίους προσκάλεσε ο Δ. Εϊπίδης να πουν τά αιτήματά τους στην τελετη λήξης του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης τον Νοέμβριο; Κανονικά θα έπρεπε να στείλει τους σινεφίλ να μαζέψουν κανένα σκουπίδι. Η καθαριότητα είναι τέχνη.
