Ο φασισμός καταπολεμάται χτυπώντας την κοινωνική ρίζα του με λαϊκή κινητοποίηση και
οργάνωση για μια πραγματική διέξοδο από την κρίση
Της Νόρας Ράλλη
«Η επανάληψη της ιστορικής τραγωδίας ως φάρσας δεν έχει τίποτα το καθησυχαστικό. Η φάρσα δεν καταργεί την τραγωδία. Η παρωδία δεν ακυρώνει τη φρίκη». Και πώς θα μπορούσε κανείς να επιχειρηματολογήσει για το αντίθετο, όταν μια κουλτούρα που ισοδυναμεί με βαρβαρότητα φαίνεται να ενδιαφέρει τον Ελληνα περισσότερο από τις ιστορικές του αξίες της δημοκρατίας, της ομορφιάς, του ευγενούς και του δίκαιου. Και όλα αυτά στις αρχές του 21ου αιώνα.
Ναι, μα «ο χρόνος βγήκε έξω απ’ τους αρμούς του» διευκρινίζει ο Σάββας Μιχαήλ, ενθυμούμενος τον Αμλετ και θέλοντας να τονίσει πως η παρούσα παγκόσμια συστημική κρίση «φαίνεται να εξαρθρώνει σε όλες του τις διαστάσεις τον ιστορικό, κοινωνικό και υπαρξιακό χρόνο». Και πάλι, πώς να διαφωνήσει κανείς όταν από το «εμείς φτιάχνουμε τα δημοφιλή αμερικανικά δολάρια», που έθετε ως σύνθημα η ελληνική εργατική τάξη στην Αμερική τον Απρίλιο του 1910 και το ακούμε στο εξαιρετικό ντοκιμαντέρ «Ταξισυνειδησία» του Κώστα Βάκκα, για την άγνωστη ιστορία του ελληνοαμερικανικού ριζοσπαστισμού, μέχρι το «Κουμμούνια, θα πεθάνετε», που φώναζαν πέντε νεαροί, μέλη της Χ.Α., πριν από λίγες ημέρες, όταν προβλήθηκε σε μια κατάμεστη αίθουσα στην Αστόρια, μπορεί να μεσολαβεί ένας αιώνας, αλλά τα γεγονότα δεν παύουν να συμπάσχουν το ένα δίπλα στο άλλο και τα δύο δίπλα μας.
Ιατρός με διεθνή πνευματική και ενεργό δράση στον χώρο της Αριστεράς και του Ανθρωπισμού, ο Σάββας Μιχαήλ, υποστηρίζοντας όχι μόνο με την πορεία του αλλά και με τη ζωή του πως «το διακύβευμα δεν είναι απλώς η δημοκρατία, είναι η ίδια η ζωή!», παρουσιάζει σήμερα το απόγευμα το νέο του βιβλίο από τις εκδόσεις ΑΓΡΑ, «Η Φρίκη μιας Παρωδίας». «Πρόκειται για τρία δοκίμια βασισμένα σε τρεις ομιλίες που έγιναν σε αντιφασιστικές εκδηλώσεις τον Δεκέμβριο 2012 σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη κι οι οποίες προκάλεσαν, μάλιστα, έναν οχετό ύβρεων και απειλών από τους φασίστες. Με άλλα λόγια, είναι κείμενα άμεσα δεμένα με την αντιφασιστική δράση, απαντώντας στις νέες προκλήσεις», μας λέει ο ίδιος και συνεχίζει:
Για την άνοδο της Χ.Α.: «Η δημιουργία ξαφνικά ενός ωκεανού ανθρωπίνων υπάρξεων χωρίς στοιχειώδεις όρους ύπαρξης και η απαξίωση του δικομματικού διεφθαρμένου αστικού κοινοβουλευτικού συστήματος προκαλούν πολιτική πόλωση: από τη μια στροφή προς τα αριστερά, και από την άλλη, αποπροσανατολισμό ενός μέρους της κοινωνικής απόγνωσης με στροφή προς τη ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής, που παριστάνει την “αντισυστημική”.
«Η Χ.Α. έχει τη στήριξη του κεφαλαίου»
Το τελευταίο φαινόμενο δεν είναι κάποια αυτόματη, αυθόρμητη διαδικασία. Εχει τη στήριξη ενός τμήματος του μεγάλου κεφαλαίου (εφοπλιστών κ.ά.) και την προστασία των μηχανισμών της κλυδωνιζόμενης κρατικής και κυβερνητικής εξουσίας. Μιλάμε για μια βαλκανική παρωδία της φρίκης του Τρίτου Ράιχ. Το δίλημμα που έχει θέσει πριν από έναν αιώνα η Ρόζα Λούξεμπουργκ “Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα” είναι όσο ποτέ επίκαιρο. Στις μέρες μας μπορεί να διατυπωθεί και ως εξής: “Ή καθολική ανθρώπινη χειραφέτηση ή καθολική εξολόθρευση του ανθρώπινου μέσα στον άνθρωπο”».
Για το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο: «Γνωρίζουμε πολύ καλά πώς έχει χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν η υποτιθέμενη “αντιρατσιστική” και “αντιφασιστική” νομοθεσία, η οποία αφήνει ουσιαστικά αλώβητους τους φασίστες για να γίνει όπλο καταστολής του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Ο φασισμός καταπολεμάται χτυπώντας την κοινωνική ρίζα του, με λαϊκή κινητοποίηση και οργάνωση για μια πραγματική διέξοδο από την κρίση και το σύστημα που τον γεννούν, όχι με νομοθετικά μαγειρέματα των κρατούντων στην Βουλή. Πάντως το ζήτημα τέτοιων νομοσχεδίων πρέπει να αντιμετωπίζεται κάθε φορά συγκεκριμένα, από άποψη τακτικής και λαμβάνοντας υπόψη τις αντιφασιστικές ευαισθησίες του λαού».
Για το προφίλ του νεοναζιστή: «Ο νεοναζιστής δεν έχει προφίλ. Ο μαυροφορεμένος κουρεμένος εν χρω “φουσκωτός”, με τις άναρθρες κραυγές “εγέρθητος”, είναι μια κακότεχνη μάσκα που επιχειρεί να κρύψει, ουσιαστικά να συγκαλύψει, το υπαρκτό και οδυνηρό κενό, την κρίση υποκειμενοποίησης που γεννά η διάλυση του κοινωνικού ιστού».
Τι προτείνει να γίνει άμεσα: «Το τρίπτυχο: ενιαίο μέτωπο του εργατικού–λαϊκού κινήματος και των οργανώσεών του κατά του φασισμού, δίκτυα κοινωνικής αλληλεγγύης, λαϊκή αυτοοργάνωση συμπεριλαμβανομένης και της οργάνωσης εργατικής-λαϊκής αυτοάμυνας ενάντια στον ναζιστικό γκανγκστερισμό».
-ΣΑΒΒΑΣ ΜΙΧΑΗΛ, γιατρός µε ενεργό δράση στον χώρο της Αριστεράς και του ανθρωπισµού
* Το τελευταίο βιβλίο του Σάββα Μιχαήλ από τα εκδόσεις ΑΓΡΑ «Η Φρίκη μιας Παρωδίας» παρουσιάζεται σήμερα, στις 7.30 μ.μ., στο Bar Locomotiva (Μπόταση 7 και Σολωμού, Εξάρχεια, τηλ.: 213 005 4119), με ομιλητές τον αρχισυντάκτη της εφημερίδας «Νέα Προοπτική», Θεόδωρο Κουτσούμπο, και τον δημοσιογράφο και συγγραφέα, Δημήτρη Ψαρρά.
