Τoυ Μανόλη Λαμτζίδη*

Στη χώρα όπου «ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα…» παρατηρούνται πολιτικές παραδοξότητες, που χρήζουν της προσοχής μας.

Η πρώτη έχει σχέση με την έντονη διαμάχη των τριών «εταίρων» του κυβερνητικού σχηματισμού γύρω από την επικείμενη ψήφιση του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου.

Οι δύο από τους τρεις «εταίρους» το έχουν αναδείξει σε μείζον ζήτημα της συγκυρίας.

Η αλήθεια είναι ότι το «αντιρατσιστικό» νομικό οπλοστάσιο χρειάζεται εκσυγχρονισμό και «επικαιροποίηση», καθώς οι ρατσιστικής και ναζιστικής έμπνευσης βίαιες τρομοκρατικές και δολοφονικές επιθέσεις με «άρωμα» Χρυσής Αυγής έχουν ενταθεί, ο αντισημιτισμός αναβιώνει και οι ανθρωπιστικές αρχές και πανανθρώπινες αξίες της αλληλεγγύης και της ισότητας σημειώνουν υποχώρηση.

Η «ιδεολογία του μίσους» έχει εγκατασταθεί στα μυαλά και στις ψυχές πολλών ανθρώπων.

Πιο συνεπείς όμως και πιο ωφέλιμοι για το σύνολο της κοινωνίας θα ήταν οι δύο «εταίροι» (ΔΗΜΑΡ, ΠΑΣΟΚ) αν επέλεγαν τη σύγκρουση εντός της κυβέρνησης σε άλλα νομοθετήματα, που η ψήφισή τους έχει προηγηθεί χρονικά, με τα οποία διευρύνθηκαν αφάνταστα η φτώχεια, η εξαθλίωση, η ανεργία, η απελπισία, ο κοινωνικός αποκλεισμός, ο αριθμός των αυτοκτονιών, ενώ ο κοινωνικός ρατσισμός έχει καταστεί κανόνας.

Αν είχαν υψώσει έγκαιρα τη φωνή τους σε μια σειρά μείζονα ζητήματα, όπως π.χ. στη συνεχιζόμενη καταστροφική επένδυση για εξόρυξη χρυσού στη ΒΑ Χαλκιδική, στην εγκατάσταση ενός καθεστώτος τρομοκρατίας στην Ιερισσό και στη γύρω περιοχή και στη συστηματική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των κατοίκων, στη βάρβαρη εισβολή των ΕΚΑΜ και στην κακοποίηση των κρατουμένων στις φυλακές Γρεβενών, στη λεηλασία των συλλογικών δημόσιων αγαθών και στο «ξεπούλημα» του εθνικού πλούτου.

Και όμως, σε κανένα από αυτά τα ζητήματα δεν σημειώθηκε τέτοια ενδοκυβερνητική ένταση.

Είναι γνωστό επίσης ότι η αυστηροποίηση του ποινικού πλαισίου αντιμετώπισης του ρατσισμού θα μείνει στα χαρτιά αν δεν συνοδευτεί από κατάλληλη προετοιμασία και οργάνωση του κρατικού κατασταλτικού μηχανισμού, έναν διαφορετικό προσανατολισμό στη δράση του, καθώς και μια συστηματική –ιδιαίτερα μέσω της εκπαίδευσης- καλλιέργεια, διάδοση και εμπέδωση των πανανθρώπινων αξιών και θεμελιωδών αρχών της ισότητας και της αλληλεγγύης, ενδυνάμωση της ιστορικής μνήμης ανάμεσα στον λαό και στη νεολαία και ενεργοποίηση των αντιφασιστικών, αντιναζιστικών και αντιρατσιστικών αντανακλαστικών της κοινωνίας μέσω της ανάπτυξης κοινωνικών αγώνων.

Οι δύο «εταίροι» δεν έχουν μέχρι σήμερα επιδείξει σ' αυτά κανέναν ζήλο.

Αντιρατσισμός και αντιφασισμός στηριζόμενος στα «δεκανίκια» του σημερινού ελληνικού κράτους με επικεφαλής των μηχανισμών καταστολής τον κ. Δένδια δεν μπορεί να ευδοκιμήσει, είναι καταδικασμένος να αποτύχει.

Αυτή είναι η πρώτη παραδοξότητα.

Η δεύτερη παραδοξότητα αφορά τον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.

Στην τελευταία συνεδρίαση της ΚΠΕ το ζήτημα της οριστικής διάλυσης των «συνιστωσών» -οι οποίες έτσι κι αλλιώς βρίσκονται σε στάδιο «μαρασμού»- κυριάρχησε, με συνέπεια να δοθεί η εντύπωση σε όλους μας ότι η διατήρηση των «συνιστωσών», ακόμα κι αν αυτές «ψυχομαχούν» και έχουν χάσει το νόημά τους, είναι το «άπαν» προκειμένου να πετύχουμε την ανατροπή της κυβέρνησης, την κατάργηση του Μνημονίου και τη διασφάλιση μιας πορείας για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.

Η δομή δηλαδή του κόμματος, το οποίο είναι το «εργαλείο» της ανατροπής, καθίσταται κεντρικότερο ζήτημα από αυτόν καθαυτόν τον στόχο της ανατροπής, τη συζήτηση για τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων π.χ. των καθηγητών και την κατάληξή τους, το «άνοιγμα» νέων κοινωνικών μετώπων, την αποτροπή του «ξεπουλήματος» του εθνικού πλούτου κ.ά.

Εχοντας αναγάγει το ζήτημα της διατήρησης των «συνιστωσών» σε κεντρικό, κινδυνεύουμε να «ξεστρατίσουμε» από τον κεντρικό στόχο.

Είναι μια ιστορική συγκυρία. «Ολα τα σφυριά» πρέπει να «βαράνε στο ίδιο αμόνι» συνεχώς, επίμονα, συστηματικά και με συνέπεια.

Ισως στην αρχή της συνεδρίασης κάθε συλλογικού οργάνου του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, κάποιος πρέπει να επαναλαμβάνει μονότονα προς όλους: «Ενας είναι ο εχθρός, και είναι απέναντί μας»!

Είναι καιρός λοιπόν παρατηρώντας αυτά τα πολιτικά «παράδοξα» να εξαγάγουμε τα πολιτικά μας συμπεράσματα και να κάνουμε όλοι μας τις αναγκαίες προσαρμογές.

……………………………………………………………………….

*Μέλος του Δ.Σ. και πρώην πρόεδρος ΔΣΘ