ΓΚΙ ΦΕΡΧΟΦΣΤΑΝΤ, πρώην πρωθυπουργός του Βελγίου, επικεφαλής της ομάδας των Φιλελευθέρων και Δημοκρατών στο Ευρωκοινοβούλιο
«Η πραγματική τραγωδία της κρίσης είναι ότι δημιουργείται μια κοινή γνώμη για τους λαϊκιστές και ους φασίστες, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι πρέπει να γυρίσουμε πίσω στα παλιά χρόνια» λέει στην Εφ.Συν.» ο πρόεδρος των Φιλελευθέρων και Δημοκρατών του Ευρωκοινοβουλίου. Τονίζει ότι αυτό που απαιτείται είναι ένα πιο ενεργητικό σχέδιο επενδύσεων στην Ελλάδα. «Το πρόβλημα είναι πώς θα εξασφαλιστεί φτηνή χρηματοδότηση για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις», σημειώνει.
«Ηταν λάθος της διεθνούς κοινότητας που δεν επέδειξε από την αρχή περισσότερη αλληλεγγύη και επιβλήθηκαν απαγορευτικά επιτόκια στην Ελλάδα
Συνέντευξη στον Τάσο Τσακίρογλου
Φωτ: Μάριος Βαλασόπουλος
- Οταν μιλάτε για μια «ριζοσπαστική επανάσταση» στην Ευρώπη και για την ανάγκη για μιαν ομοσπονδιακή Ευρώπη, εννοείτε ότι επιδιώκετε κάτι σαν «Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης»;
Το σημαντικό βέβαια δεν είναι το όνομα που θα χρησιμοποιήσουμε, αλλά το περιεχόμενο που θα δώσουμε. Μιλάμε για ένα σύστημα που θα έχει ευρωπαϊκή κυβέρνηση, η οποία θα ελέγχεται από το Ευρωκοινοβούλιο και μια ευρωπαϊκή Γερουσία, η οποία θα εκπροσωπεί τα ευρωπαϊκά έθνη-κράτη. Κατά τον τρόπο που υπάρχει η Γερουσία στις ΗΠΑ και το ομοσπονδιακό σύστημα. Αυτό είναι απολύτως αναγκαίο, γιατί, διαφορετικά, είναι αδύνατον να συνεχίσουμε με το ενιαία νόμισμα χωρίς πολιτική ενοποίηση.
- Εχετε δηλώσει ότι η Μέρκελ και ο Σόιμπλε καταδικάζουν το ευρώ σε θάνατο με τις χιλιάδες περικοπές. Οδεύουμε, όπως λένε κάποιοι, σε μια Γερμανική Ευρώπη και ποιες θα ήταν οι συνέπειες μιας τέτοιας εξέλιξης;
Δεν νομίζω ότι μπορεί μια χώρα να κυριαρχήσει στην Ενωση. Κυρίαρχοι πρέπει να είναι οι πολίτες, όχι μια χώρα. Το πρόβλημα είναι πως η όλη συζήτηση με τη λιτότητα από τη μια πλευρά και την αλληλεγγύη από την άλλη διχάζει την Ενωση και οδηγεί σε αδιέξοδο. Η απάντηση είναι ότι χρειαζόμαστε και τα δύο. Τη λιτότητα, διότι δεν μπορείς να έχεις ανάπτυξη όταν το χρέος σου αυξάνεται διαρκώς. Αλλά την ίδια στιγμή χρειάζεσαι και την αλληλεγγύη. Χρειάζεσαι ένα μεικτό σύστημα, μια κοινή αγορά ομολόγων, ώστε κάθε χώρα να απολαμβάνει τα πλεονεκτήματα της Ενωσης, με χαμηλά επιτόκια. Δηλαδή αυτό που χρειάζονται τώρα οι χώρες της νότιας Ευρώπης. Εάν έχεις μεγαλύτερη αλληλεγγύη, δημιουργείς αρκετό χώρο για επενδύσεις και ανάπτυξη. Δηλαδή η πειθαρχία μαζί με την αλληλεγγύη δημιουργούν χώρο για ανάπτυξη. Αυτή τη συνταγή πρέπει να εφαρμόσουμε, αντί για μια συζήτηση όπου η Μέρκελ θα λέει «λιτότητα» και οι υπόλοιποι «αλληλεγγύη». Τα χρειαζόμαστε και τα δύο.
- Αυτό που βλέπουμε όμως στην Ελλάδα είναι η καταστροφή του κοινωνικού κράτους και η φορολόγηση κατά κύριο λόγο των φτωχών.
Νομίζω ότι αυτό ήταν λάθος από την αρχή. Τα μέτρα που απαίτησε η τρόικα είχαν μαθηματικό χαρακτήρα και μεταφράστηκαν σε περικοπές των βασικών μισθών κ.λπ. Οι μεταρρυθμίσεις που είναι αναγκαίες πρέπει να έχουν διαφορετικό χαρακτήρα. Δεν μπορείς να ζητάς λεφτά μόνο από τους απλούς ανθρώπους ή τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Αυτό που χρειάζεται είναι δομικές μεταρρυθμίσεις: άνοιγμα αγορών και επαγγελμάτων, αλλά και μείωση του μεγέθους του δημόσιου τομέα. Αυτά βέβαια είναι πολύ πιο δύσκολα να εφαρμοστούν. Είμαι πολύ κριτικός για το μήνυμα που εστάλη στην Ελλάδα. Εδώ δεν είναι ζήτημα αριθμητικής, αλλά μιας βαθιάς ανάλυσης για το πρόβλημα του χρέους στην ελληνική κοινωνία. Ηταν λάθος της διεθνούς κοινότητας που δεν επέδειξε από την αρχή περισσότερη αλληλεγγύη και επιβλήθηκαν απαγορευτικά επιτόκια στην Ελλάδα.
- Ο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ έχει πει ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε μια κατάσταση παρόμοια με αυτήν της Γερμανίας μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς έχει προτείνει μια Διάσκεψη όπως αυτή που έγινε στο Λονδίνο το 1953, η οποία «ελάφρυνε» τη Γερμανία από το 60% του χρέους της. Συμφωνείτε;
Η «ελάφρυνση» του χρέους είναι αυτό που γίνεται τώρα. Εφαρμόζεται ήδη. Το ερώτημα κατά τη γνώμη μου δεν είναι επαρκές. Πιστεύω ότι χρειαζόμαστε ένα πιο ενεργητικό σχέδιο επενδύσεων στην Ελλάδα. Το πρόβλημα είναι πώς θα εξασφαλιστεί φθηνή χρηματοδότηση για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Αυτό είναι το βασικό. Και αυτό δεν αντιμετωπίστηκε με το σωστό τρόπο από την Ε.Ε. Το χρέος είναι το κύριο. Και σ' αυτό η ΕΚΤ παίζει ένα κομβικό ρόλο. Εάν μπορεί να δώσει φθηνό χρήμα για τη ρευστότητα των τραπεζών, τότε θα δοθεί και φθηνό χρήμα για τα υγιή επενδυτικά σχέδια των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
- Ολο και περισσότεροι στην Ευρώπη πιστεύουν ότι βαδίζουμε προς ένα υπερσυγκεντρωτικό και αντιδημοκρατικό υπερ-κράτος, το οποίο θα κυριαρχείται από τεχνοκράτες, οι οποίοι εκπροσωπούν τον χρηματοπιστωτικό τομέα. Βλέπετε ένα τέτοιο κίνδυνο μιας τεχνοκρατικής «δικτατορίας»;
Συμβαίνει από καιρού εις καιρόν, όταν υπάρχουν δυσκολίες σε κάποιες χώρες, να ζητάνε να αναλάβουν κάποιοι τεχνοκράτες. Αυτό όμως αποτελεί αποτυχία της δημοκρατίας και δεν νομίζω ότι βοηθά μακροπρόθεσμα. Είναι τελικά οι πολιτικοί αυτοί που πείθουν την κοινή γνώμη για να γίνει η δουλειά και όχι οι τεχνοκράτες. Έτσι δεν πάμε μπροστά.
- Ποια η γνώμη σας για την εμφάνιση της Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα;
Νομίζω ότι αυτή είναι η πραγματική τραγωδία της κρίσης. Δηλαδή ότι δημιουργείται μια κοινή γνώμη για τους λαϊκιστές και τους φασίστες, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι πρέπει να γυρίσουμε πίσω στα παλιά χρόνια. Και αυτό επίσης σηματοδοτεί την αποτυχία της Ευρώπης. Ελπίζω οι αναγνώστες στους οποίους απευθύνεται η συνέντευξη να αντιλαμβάνονται ότι αυτή η κρίση μπορεί να λυθεί με ένα άλλο είδος Ευρώπης. Μιας Ευρώπης και μιας ευρωζώνης που δεν θα διοικείται από 17 διαφορετικά κράτη που το καθένα θα κοιτά τα δικά του στενά συμφέροντα. Η Ευρώπη πρέπει να γίνει μια πραγματική ομοσπονδιακή οντότητα με τη δική της κυβέρνηση και τη δική της χρηματοδότηση, όπου οι πολίτες θα μπορούν να αποφασίζουν για το τι Ευρώπη θέλουν. Και γι' αυτό πρέπει να λυθούν τεράστια προβλήματα στον Νότο της Ευρώπης, γιατί έτσι θα δημιουργηθεί μια κοινή αγορά ομολόγων με χαμηλά επιτόκια που θα προσφέρει οξυγόνο. Δεν ξέρω τους αριθμούς για την Ελλάδα, αλλά μπορώ να σάς δώσω αριθμούς για την Ιταλία. Εάν οι Ιταλοί πληρώσουν 1% χαμηλότερο επιτόκιο για το χρέος τους, τότε θα εξοικονομήσουν ετησίως είκοσι δισεκατομμύρια ευρώ. Μιλάμε για πολλά λεφτά.
……………………………………………………………………………………………………….
Ποιος είναι:
Γεννήθηκε το 1953 και είναι ένας από τους πλέον αναγνωρίσιμους πολιτικούς της Ευρώπης. Διετέλεσε πρωθυπουργός του Βελγίου από το 1999 έως το 2008 και σήμερα ηγείται της Ομάδας των Φιλελευθέρων και Δημοκρατών στο Ευρωκοινοβούλιο (ALDE). Στην Ελλάδα βρέθηκε με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου που έχει συγγράψει με τον Ντανιέλ Κον Μπεντίτ, υπό τον τίτλο «Ξύπνα Ευρώπη: Ενα μανιφέστο για μια άλλη Ευρώπη», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο σε μετάφραση του Γιάννη Καυκιά.
