Του Παναγιώτη Αβραμόπουλου*

Πριν από λίγες ημέρες το ΤΑΙΠΕΔ ανακοίνωσε ότι δύο κοινοπρακτικά σχήματα περνούν στη δεύτερη φάση του διαγωνισμού για την ιδιωτικοποίηση της Εταιρείας Υδρευσης και Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης.

Συγχρόνως, το σύνολο των Δήμων της Μητροπολιτικής Ενότητας Θεσσαλονίκης με αποφάσεις των δημοτικών τους συμβουλίων -προεξάρχουσα η ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης- έχουν ταχθεί κατά της πώλησης της ΕΥΑΘ και υπέρ της διεξαγωγής δημοψηφίσματος για το θέμα αυτό, όπως προβλέπεται, άλλωστε, από τον νόμο.

Η ύδρευση και η αποχέτευση αποτελούν πρωταρχικές αρμοδιότητες της τοπικής αυτοδιοίκησης. Στα μεγάλα, όμως, αστικά κέντρα της χώρας μας, η αρμοδιότητα αυτή είχε εκχωρηθεί σε οργανισμούς που λειτουργούν με τη μορφή ανώνυμης εταιρείας και όχι σε διαδημοτικές επιχειρήσεις. Αυτή ακριβώς η μορφή λειτουργίας διευκολύνει σήμερα τη διαδικασία πώλησης υπό το πρόσχημα της δημοσιονομικής κρίσης και με τις εντολές της τρόικας.

Το νερό, όμως, όπως ρητά προβλέπει και η οδηγία-πλαίσιο της Ε.Ε.( 2000/60/EC), «δεν είναι ένα κοινό εμπορεύσιμο είδος, αλλά ένα κληρονομούμενο αγαθό, το οποίο οφείλουμε να προστατεύουμε, να υπερασπιζόμαστε και να το μεταχειριζόμαστε καταλλήλως».

Επομένως, τον κρίσιμο λόγο για το ζήτημα της ιδιωτικοποίησης του νερού πρέπει να τον έχουν οι ίδιοι οι πολίτες. Με την έννοια αυτή, το δημοψήφισμα που ζητούν οι Δήμοι πρέπει να πραγματοποιηθεί. Η υλοποίησή του διέρχεται από την έκδοση προεδρικού διατάγματος το οποίο, παρά την πρόβλεψη του νόμου, μέχρι σήμερα δεν έχει εκδοθεί.

Το επίσημο αίτημα για την έκδοσή του έχει κατατεθεί στον υπουργό Εσωτερικών από την Περιφερειακή Ενωση Δήμων Κεντρικής Μακεδονίας. Σχεδιάζεται επίσης παράσταση στον υπουργό και στον πρόεδρο του ΤΑΙΠΕΔ, προκειμένου να επιταχυνθούν οι διαδικασίες που θα διευκολύνουν τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος και να ανασταλεί η πώληση που έχει δρομολογηθεί.

Σε όποιες ευρωπαϊκές χώρες εφαρμόστηκε η στρατηγική της ιδιωτικοποίησης δημιουργήθηκαν σοβαρά προβλήματα, τόσο στα τιμολόγια όσο και στην ποιότητα των υπηρεσιών και του νερού και η επιλογή επανεξετάζεται ή ανακαλείται.

Είναι προφανές ότι δεν επιτρέπεται να αγνοούμε όλες αυτές τις παραμέτρους και τα δεδομένα. Δεν επιτρέπεται να μείνουμε αδρανείς απέναντι σε αυτήν την εξέλιξη.

*Πρόεδρου του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Θεσσαλονίκης