Ερωτηματικό παραμένει ο νέος ρόλος του κόμματος της Ανανεωτικής Αριστεράς στο πολιτικό σύστημα

 

→Οσα στελέχη τάχθηκαν κατά της απόσυρσης από την κυβέρνηση θεωρούν «φαρσοκωμωδία» το ενδεχόμενο να δοθεί «ψήφος ανοχής», ενώ τα πλειοψηφούντα μέλη αναφέρουν ότι δεν τίθεται ζήτημα

 

Των Νίκου Σβέρκου και Δημήτρη Κουκλουμπέρη

 

«Η ΔΗΜΑΡ, μετά από απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής και της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της, δεν μετέχει στην κυβέρνηση». Με αυτή τη λιτή ανακοίνωση γνωστοποίησε ο μικρότερος κυβερνητικός εταίρος να εγκαταλείψει την κυβέρνηση που είχε συστήσει με τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, ενώ «ζήτησε από τους υπουργούς, υφυπουργούς, γενικούς και ειδικούς γραμματείς, που η ΔΗΜΑΡ είχε υποδείξει, να υποβάλουν τις παραιτήσεις τους».

 

Η συνεδρίαση

 

Η απόφαση ελήφθη κατά πλειοψηφία στη χθεσινή κοινή συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και της Εκτελεστικής Επιτροπής, με στελέχη που διαχρονικά τάσσονταν αναφανδόν υπέρ της συμμετοχής της Αγίου Κωνσταντίνου στην τρικομματική να επιμένουν ότι πρέπει να παραμείνει και να συνεχιστεί η ίδια τακτική.

 

Συγκεκριμένα 11 βουλευτές ψήφισαν υπέρ της εισήγησης του Φώτη Κουβέλη για απόσυρση από την κυβέρνηση, 2 κατά (Γρηγόρης Ψαριανός και Βασίλης Οικονόμου), ενώ ο Σπύρος Λυκούδης απείχε της διαδικασίας, επιχειρώντας να γεφυρώσει οποιοδήποτε πιθανό «χάσμα» ανάμεσα στις δυο πλευρές. Οσον αφορά τα μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής, το «σκορ» διαμορφώθηκε ανάλογα, καθώς 20 μέλη της ενστερνίστηκαν την άποψη Κουβέλη και έξι την απέρριψαν.

 

Οι διαφωνούντες

 

Στη συνεδρίαση έλαβαν τον λόγο υπουργοί, υφυπουργοί που πρόσκεινται στη ΔΗΜΑΡ, με τον Αντώνη Μανιτάκη να προχωρά σε απολογισμό του έργου του και τη Φωτεινή Σκοπούλη να επισημαίνει ότι η κυβέρνηση εμφάνιζε σειρά δυσλειτουργιών και δεν διέθετε μεταρρυθμιστική λογική. Αντίθετος με την προεδρική εισήγηση εμφανίστηκε ο Θεόδωρος Παπαθεοδώρου, ο οποίο ξεκαθάρισε ωστόσο ότι θα σεβαστεί πλήρως τη «γραμμή» του κόμματος.

 

Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε ο Βασίλης Οικονόμου, υποστηρίζοντας ότι οι ενδοκυβερνητικοί αρνητικοί συσχετισμοί για τη ΔΗΜΑΡ έπρεπε να ανατραπούν μέσω της μεγαλύτερης συμμετοχής στο τρικομματικό σχήμα, ενώ αίσθηση προκάλεσε ο Γρηγόρης Ψαριανός ο οποίος ουσιαστικά κατηγόρησε τον Φώτη Κουβέλη για ανακολουθία αποφάσεων και πράξεων. «Αλλη απόφαση λάβαμε στην Κ.Ο., άλλα είπε στη σύσκεψη στο μέγαρο Μαξίμου ο Φώτης» είπε χαρακτηριστικά ο βουλευτής. Και οι δύο διαφωνούντες βουλευτές διαβεβαίωσαν πάντως ότι ουδείς πρόκειται να φύγει από το κόμμα.

 

Σφοδρή επίθεση εξαπέλυσε κατά του Φώτη Κουβέλη ο Νίκος Μπίστης, που δεν συμμετέχει στα κομματικά όργανα, αλλά ασκεί μεγάλη επιρροή σε μερίδα στελεχών. Παρομοίασε τον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ με τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ, λέγοντας ότι «το φάντασμα του Καρατζαφέρη» πλανάται, ενώ τάχθηκε ξεκάθαρα με το μέρος του Ευάγγελου Βενιζέλου χαρακτηρίζοντάς τον «φωνή λογικής». Κατηγόρησε μάλιστα εξίσου τον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ και τον πρωθυπουργό ότι «και οι δύο, χωρίς σχέδιο, χωρίς ψυχραιμία, έβαλαν τη χώρα σε περιπέτεια».

 

Ιδιαίτερα επικριτικά προς την ηγεσία της ΔΗΜΑΡ εμφανίστηκαν με κοινή δήλωσή τους τέσσερα μέλη της Ε.Ε. του κόμματος. Οι Γιάννης Αντωνίου, Γεράσιμος Γεωργάτος, Σταύρος Λιβαδάς και Δώρα Τσικαρδάνη σημείωσαν ότι «το άλμα στο κενό έγινε» αφού «η Δημοκρατική Αριστερά μεγέθυνε αδικαιολόγητα μια διαφωνία της ως προς το εργασιακό καθεστώς στη Δημόσια Ραδιοτηλεόραση». Κατηγόρησαν μάλιστα την ηγεσία ότι «αποδομεί την ιδέα της Αριστεράς της ευθύνης, επιστρέφοντας ουσιαστικά στα ειωθότα του αριστερού αρνητισμού, ως μια ήπια εκδοχή ΣΥΡΙΖΑ».

 

Τι μέλει γενέσθαι

 

Η επίσημη απόφαση της ΔΗΜΑΡ δεν ανέφερε ωστόσο τι θα πράξουν οι διοικητές και υποδιοικητές οργανισμών τους οποίους είχε υποδείξει η ΔΗΜΑΡ στο πλαίσιο της αναλογίας 4-2-1. Στελέχη του κόμματος άφηναν να εννοηθεί ότι θα πετάξουν το «μπαλάκι» στη Ν.Δ. και στο ΠΑΣΟΚ να αντικαταστήσουν εκείνοι τους επικεφαλής οργανισμών. Ωστόσο οι τελικές αποφάσεις θα ληφθούν στην Κεντρική Επιτροπή που θα συνεδριάσει το επόμενο Σαββατοκύριακο.

 

Το βασικό πάντως ζήτημα στο οποίο θα πρέπει να τοποθετηθεί το όργανο είναι το τι θα πράξει η ΔΗΜΑΡ εάν τεθεί ζήτημα ψήφου εμπιστοσύνης της νέας κυβέρνησης. Οσα στελέχη τάχθηκαν κατά της απόσυρσης από την κυβέρνηση θεωρούν «φαρσοκωμωδία» το ενδεχόμενο να δοθεί «ψήφος ανοχής», ενώ τα πλειοψηφούντα μέλη αναφέρουν ότι δεν τίθεται ζήτημα, αφού εκτιμούσαν πως «η νέα κυβέρνηση θα διαθέτει τη δεδηλωμένη, ενώ η ΔΗΜΑΡ θα στηρίζει όποια νομοσχέδια κινούνται σε σωστή κατεύθυνση».

 

Εκτιμήσεις

 

Ο Γιάννης Μεϊμάρογλου, εκδότης της «Μεταρρύθμισης», μιλώντας στην «Εφ.Συν.» επισήμανε ότι οι εξελίξεις αποτελούν ήττα της προσπάθειας να συγκυβερνηθεί η χώρα, ενώ σημείωσε ότι το αδιέξοδο δεν ήταν ευθύνη μόνο της Ν.Δ., αφού συχνά η τρικομματική κυβέρνηση ήταν ουσιαστικά μονοκομματική, με την ευθύνη να βαραίνει και τη ΔΗΜΑΡ. Οσον αφορά δε το ενδεχόμενο μελλοντικής συνεργασίας με την Κουμουνδούρου, επισήμανε ότι «η πόρτα προς τον ΣΥΡΙΖΑ πρέπει πάντα να είναι ανοιχτή, καθώς θα είναι λάθος να θεωρήσουμε ότι το σύνολο των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ τάσσεται υπέρ ακραίων απόψεων για έξοδο της χώρα από το ευρώ».

 

Δικαιωμένος για την παλαιότερη στάση του ενάντια στην τρικομματική εμφανίστηκε πάντως ο Ανδρέας Νεφελούδης, που με άλλα πρώην στελέχη της ΔΗΜΑΡ έχουν συστήσει την Αριστερή Προοπτική. «Απομένει να δούμε αν πρόκειται για στροφή και αν αυτή θα ολοκληρωθεί το επόμενο διάστημα» δήλωσε στην «Εφ.Συν.» και πρόσθεσε ότι «το αξιακό φορτίο της Δημοκρατικής Αριστεράς δεν έπρεπε να καταναλωθεί στη συγκυβέρνηση. Δυστυχώς όμως συνέβη».

 

………………………………………………………………………………………………….

 

Τώρα αυτό είναι καλό ή κακό;

 

1) Μια ερμηνεία: Ισως αυτό που εξηγεί τη στάση της ΔΗΜΑΡ είναι η γενεαλογία. Θυμίζει ΚΚΕ Εσωτερικού. Η παρομοίωση γίνεται με πολιτικούς όρους, δεν ενέχει απαξία, ούτε κριτική αποτίμηση του «χώρου» της Ανανεωτικής Αριστεράς. Μόνο που, εν έτει 2013, έπειτα από έναν χρόνο συμμετοχής σε κυβέρνηση με Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, η αναπαραγωγή στάσεων και συμπεριφορών της περιόδου της Συμμαχίας των 5 ή της ΕΑΡ έχει άλλου τύπου συνέπειες. Τις παρακάτω.

 

2) Ας φανταστούμε τους επόμενους μήνες (ή και χρόνια…). Η ΔΗΜΑΡ εκτός κυβέρνησης, όντας όμως πρώην κυβέρνηση, μπορεί κάθε φορά που τίθεται ένα ζήτημα να εκφέρει εντός Βουλής αναστεναγμούς, μέχρις όμως εκεί. Το ΠΑΣΟΚ είναι που θα έχει πλέον το ρόλο του σοσιαλδημοκρατικού παίκτη, που επηρεάζει αποφάσεις, που φρενάρει δεξιές (ή και ακροδεξιές) αποκλίσεις, που προτείνει και ενδεχομένως επιβάλλει μέτρα και μεταρρυθμίσεις με «προοδευτικό πρόσημο».

 

3) Υπονομεύεται έτσι μια αργόσυρτη διαδικασία που δειλά-δειλά είχε ξεκινήσει, διαλόγου και συγκλίσεων για την Κεντροαριστερά. Τουλάχιστον όσον αφορά τη συμμετοχή της ίδιας της ΔΗΜΑΡ ως διακριτού πόλου σε αυτόν τον διάλογο. Κάποιοι μιλούσαν ήδη για επιμέρους θέματα, κάποιοι σκεφτόντουσαν την επεξεργασία κάποιων κοινών θέσεων, την κοινή κάθοδο στις Ευρωεκλογές. Τώρα ;

 

4) Τώρα δεν θα υπάρχουν απλώς τριβές, τώρα θα κληθούν τα πρόσωπα, οι τάσεις, το ίδιο το κόμμα να διαλέξουν μεταξύ χωροφύλαξ και αστυφύλαξ. Δηλαδή μεταξύ σοσιαλδημοκρατίας, Κεντροαριστεράς, ευρωπαϊκού προοδευτισμού, όπως θέλετε πέστε το, μεταξύ όλων αυτών και αυτού που είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Που, μπορεί να είναι πολλά πράγματα, πάντως δεν είναι τίποτα από τα παραπάνω. Αυτά δηλαδή που η ΔΗΜΑΡ, ως ΔΗΜΑΡ, πιθανόν να ήθελε να γίνει.

 

5) Με λίγα λόγια, η ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς ή της Δημοκρατικής Παράταξης, η κάλυψη τέλος πάντων του χώρου της Σοσιαλδημοκρατίας μπορεί και να αποτύχει στο άμεσο μέλλον, αν όμως πετύχει θα έχει ως βασικό πυλώνα το ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι βέβαιο αν αυτό είναι καλό ή κακό.

 

Χ.