Συνέντευξη στον Τάσο Τσακίρογλου
«Oλα τα χρήματα που κατευθύνονται στην Ελλάδα δεν καταλήγουν στον λαό. Χρησιμοποιούνται για τη διάσωση των ελληνικών, γερμανικών και άλλων Τραπεζών, στις οποίες χρωστά η χώρα σας» λέει στην «Εφ.Συν.» η πρόεδρος της Κ.Ο της Ενωμένης Αριστεράς στο Ευρωκοινοβούλιο. Εκτιμά ότι η υποβάθμιση των Κοινοβουλίων και η λήψη αποφάσεων πίσω από κλειστές πόρτες «οδηγούν μακριά από τη δημοκρατία».
-Με τις κυβερνήσεις των Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά να έχουν ψηφίσει τα Μνημόνια, η λιτότητα καθιερώνεται ως ένα μέσο διακυβέρνησης. Πώς το βλέπετε αυτό;
«Το βασικό με τα Μνημόνια είναι ότι περικόπτουν τις δημόσιες δαπάνες και αυτό είναι μια λανθασμένη επιλογή. Γιατί το να επιχειρείς με τη λιτότητα να φέρεις την Ελλάδα στον σωστό δρόμο και να τη βγάλεις από την κρίση χρέους είναι κάτι που δεν μπορεί να πετύχει.
Οταν η κυρία Μέρκελ ήρθε εδώ, στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, για τα πρώτα «επιτυχημένα» αποτελέσματα, μίλησε για τη μείωση του εργασιακού κόστους, η οποία θα βελτιώσει την οικονομική κατάσταση.
Εμείς πιστεύουμε όμως ότι το να περικόπτεις τις δημόσιες επενδύσεις, τους μισθούς και τα εισοδήματα των φτωχών, το να αλλάζεις την εργασιακή νομοθεσία και το να αυξάνεις τον χρόνο εργασίας δεν είναι ο σωστός δρόμος».
-Τι πρέπει να γίνει;
«Να υποστηρίξεις το Δημόσιο και τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Υποστηρίζουμε την ακύρωση του χρέους μέσω του ελέγχου του, προκειμένου να δούμε ποιο μέρος του είναι νόμιμο και πρέπει να αποπληρωθεί από τον ελληνικό λαό μέσα σε καθορισμένο χρόνο. Στηρίζουμε την πρόταση του Αλέξη Τσίπρα να γίνει μια διεθνής διάσκεψη για το χρέος, όμοια μ' αυτήν που έγινε για τη Γερμανία το 1953».
-Σ' αυτήν την περίοδο της οξείας κρίσης τα κυβερνώντα κόμματα επιλέγουν να πορευτούν χωρίς πολλή δημοκρατία. Θεωρούν ότι αποφασίζουν αποτελεσματικότερα χωρίς την «άχρηστη» συζήτηση στο Κοινοβούλιο. Πόσο δημοκρατικό είναι αυτό;
«Είναι μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση για τη δημοκρατία σε όλη την Ευρώπη και όχι μόνο στην Ελλάδα. Τα τελευταία δύο-τρία χρόνια οι κυβερνήσεις προτιμούν να διαβουλεύονται πίσω από κλειστές πόρτες και όταν έρχονται στη Βουλή να λένε «τώρα πρέπει να το εγκρίνετε χωρίς να κάνετε αλλαγές».
Εάν δείτε, για παράδειγμα, το Δημοσιονομικό Σύμφωνο, θα διαπιστώσετε ότι το Ευρωκοινοβούλιο έμεινε απ' έξω απ' αυτό, καθώς ήταν προϊόν συμφωνίας μεταξύ 25 μελών της Ε.Ε, τα οποία χρησιμοποιούν τους ευρωπαϊκούς θεσμούς μόνο για να το υλοποιήσουν. Εμείς λέμε ότι αυτός ο δρόμος οδηγεί μακριά από τη δημοκρατία.
-Το κόμμα σας στη Γερμανία, το Die Linke, ψήφισε ενάντια στις πρόσφατες αποφάσεις του Γιούρογκρουπ για την Ελλάδα και, απ' όσο γνωρίζω, θα προσφύγει στο Συνταγματικό Δικαστήριο. Ποια ακριβώς είναι η θέση σας;
«Να ξεκαθαρίσω ότι δεν είμαστε εναντίον του ελληνικού λαού. Οργανώνουμε την αλληλεγγύη μεταξύ των Γερμανών και των Ελλήνων, ιδιαίτερα για τους εργαζόμενους και τους φτωχούς. Ομως η εμπειρία μας από τις συζητήσεις με τα μέλη της δικής μας ομάδας στο ευρωκοινοβούλιο μας έδειξε ότι όλα τα χρήματα που κατευθύνονται στην Ελλάδα δεν καταλήγουν στον λαό.
Χρησιμοποιούνται για τη διάσωση των ελληνικών, γερμανικών και άλλων Τραπεζών στις οποίες χρωστά η χώρα σας. Γι' αυτό λέμε ότι χρειάζεται περισσότερη βοήθεια και υποστήριξη άμεσα προς τον ελληνικό λαό και ιδιαίτερα στα χαμηλά εισοδήματα. Αυτούς που δεν έχουν χρήματα για τα παιδιά τους και την περίθαλψή τους».
-Πώς μπορούν τα χρήματα να φτάσουν άμεσα σ' αυτούς που έχουν ανάγκη;
«Μπορεί να γίνει με διαφορετικούς κανόνες που αφορούν την Ε.Κ.Τ, ώστε αυτή να λειτουργεί ως ένας δανειστής έσχατης προσφυγής ή με άμεση πίστωση και στήριξη μέσω προγραμμάτων για την αντιμετώπιση της ανεργίας ή της παιδικής φτώχειας.
Χρειαζόμαστε άμεσες επενδύσεις στην ελληνική οικονομία για τη στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να διασφαλίσουμε ότι δεν θα περικόπτονται οι μισθοί και τα εισοδήματα, ώστε να μπορούν οι πολίτες να έχουν αγοραστική δύναμη».
-Πρόσφατα, ο Οσκαρ Λαφοντέν και ο Ζαν-Λικ Μελανσόν, με μια κοινή διακήρυξη, προειδοποίησαν για την απειλή πολέμου και βίας, δεδομένων της κοινωνικής αποστέρησης, της ύφεσης και του εκτεταμένου ανταγωνισμού μεταξύ των λαών. Συμμερίζεστε αυτούς τους φόβους;
«Φυσικά. Σε εποχές κρίσης οι κυβερνήσεις και οι ευρωπαϊκοί και διεθνείς θεσμοί, όπως το ΔΝΤ, επιχειρούν να βρουν λύσεις μόνο για τη διάσωση των Τραπεζών και να ρίξουν όλα τα βάρη στους λαούς. Αυτός είναι ένας λάθος δρόμος και χρειαζόμαστε άλλες προτεραιότητες για να βγούμε από την κρίση.
Η αίσθησή μου είναι ότι η πλειονότητα των κυβερνήσεων κοιτά την κρίση χρέους και τους προϋπολογισμούς και όχι τι συμβαίνει πίσω απ' αυτά: δηλαδή τη συσσώρευση του κεφαλαίου και την κλιματική αλλαγή. Πρέπει να αναζητήσουμε τους ανθρώπους και τους θεσμούς που ευθύνονται γι' αυτά και ενδιαφέρονται μόνο για την «ελευθερία της αγοράς» και την κερδοσκοπία.
Γι' αυτό χρειαζόμαστε εντελώς διαφορετικούς κανόνες και πρέπει να αλλάξουμε τις Συνθήκες της Ε.Ε, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τον έλεγχο και τη διαφάνεια στη διακίνηση του χρηματιστικού κεφαλαίου μεταξύ των κρατών της Ε.Ε, αλλά και μεταξύ της Ε.Ε και τρίτων χωρών. Πρέπει να βάλουμε τους λαούς πάνω από τα κέρδη του κεφαλαίου».
-Στην Ελλάδα έχει ανοίξει ο διάλογος για το εάν πρέπει να τεθεί εκτός νόμου η νεοναζιστική οργάνωση Χρυσή Αυγή. Τι λέτε γι' αυτό με την εμπειρία από τη χώρα σας;
«Είναι μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση. Το πρώτο που πρέπει να γίνει είναι να δοθεί έμφαση στις πολιτικές που απευθύνονται στον λαό. Ολοι οι πολιτικοί που κυβέρνησαν είναι υπεύθυνοι γι' αυτό. Απαιτείται περισσότερη αίσθηση δικαιοσύνης και να πιστέψουν οι πολίτες ότι η Ε.Ε τούς στηρίζει και δεν είναι «απέναντί» τους.
Μόνο έτσι μπορείς να τους δείξεις ότι σωστός δεν είναι ο εθνικιστικός, αλλά ο ευρωπαϊκός δρόμος της αλληλεγγύης προς τους φτωχούς, τους μετανάστες και τις εθνικές μειονότητες, αποδεικνύοντάς τους ότι είναι καλοδεχούμενοι στην Ε.Ε, στην οποία όλοι έχουν τα ίδια δικαιώματα».
-Και η Αριστερά;
«Αυτή έχει τη δική της ευθύνη να επιδείξει αλληλεγγύη, την οποία σε καιρούς κρίσης δεν είναι εύκολο να την οργανώσεις. Και εμείς στη Γερμανία πρέπει να εξηγήσουμε ποιες είναι οι πραγματικές αιτίες για ό,τι συμβαίνει στην Ελλάδα και τι πρέπει να γίνει.
Στη χώρα μου έχουμε τη συζήτηση για το εάν θα επιχειρηθεί για δεύτερη φορά η απαγόρευση λειτουργίας του νεοναζιστικού NPD. Και νομίζω ότι πρέπει να γίνει. Αλλά πρώτα πρέπει να δείξουμε ότι αντιμετωπίζουμε όλους τους ανθρώπους με τον ίδιο τρόπο, ανεξαρτήτως καταγωγής, χρώματος κ.λπ.».
-Στην Ελλάδα ο Α. Σαμαράς (κατά το πρότυπο Σαρκοζί) έχει υιοθετήσει ένα μεγάλο μέρος της ατζέντας της Χ.Α: «νόμος και τάξη», μεταναστευτικό κ.λπ. Πόσο επικίνδυνο είναι αυτό;
«Είναι πολύ επικίνδυνο, γιατί αρκετές κυβερνήσεις επιλέγουν να παίξουν το χαρτί του εθνικισμού. Είναι πολύ σημαντικό να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής στον εθνικισμό και ότι δεν μπορείς να υπερασπίσεις τα εθνικά σου στάνταρντς εάν δεν λάβεις υπόψη τι συμβαίνει σε ολόκληρη την Ε.Ε.
Ελπίζω ότι όλες οι υπεύθυνες δυνάμεις στην Ελλάδα θα αντιληφθούν ότι έχουν την ευθύνη να υπερασπιστούν τα δικαιώματα των πολιτών ενάντια στον εθνικισμό, έτσι ώστε να μην δοθεί καμία ευκαιρία στους εθνικιστές και στους ρατσιστές. Αυτό, όμως, πρέπει να το κάνουμε μαζί».
WHO IS WHO
Η Γκάμπι Τσίμερ γεννήθηκε το 1955 στον ανατολικό τομέα του Βερολίνου, υπήρξε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος και στη συνέχεια του Ενιαίου Σοσιαλιστικού Κόμματος, το οποίο μετονομάστηκε σε PDS και από το 2007 σε Die Linke. Στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Ενωμένης Αριστεράς (στην οποία ανήκουν ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ) διαδέχτηκε τον Λόταρ Μπίσκι την άνοιξη του 2012.
Γκάμπι Τσίμερ: Επικεφαλής της ευρωπαικής Ενωμένης Αριστεράς και μέλος του γερμανικού Die Linke
