Του Βίκτωρα Νέτα
Χιλιάδες ώρες απίστευτης τηλεοπτικής φλυαρίας -δυστυχώς όμοια είναι και εκείνη στις συνεδριάσεις της Βουλής-, επί τρία ολόκληρα χρόνια, δεν δίνουν καμιά απολύτως απάντηση στα αγωνιώδη ερωτήματα των Ελλήνων για το δραματικό σήμερα και το αβέβαιο αυτού του τόπου. Αφέθηκε η χώρα να τη διαφεντεύει η τρόικα των δανειστών, λόγω δικής μας ανικανότητας, ατολμίας και ασυνεννοησίας.
Μοιάζει η κατάσταση της χώρας με εκείνην του 1909, που οδήγησε σε επανάσταση και έφερε στην εξουσία έναν αναμορφωτή: τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Την περιέγραψε επιγραμματικά ένας αντιβενιζελικός, ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, σε ένα άρθρο του, το 1936, λίγες μέρες μετά τον θάνατο του μεγάλου πολιτικού.
Εγραφε: «Εφόσον η Ελλάς είχε μεταβληθεί εις ένα μεγάλο καφενείον, όπου διακοπτόμενον μόνον από το ρόφημα των ναργιλέδων εκυριάρχει το κουβεντολόι, έπρεπε φυσικά ως ιστορική, δηλαδή ως ιστορικώς αναγκαία αστραπή να διασχίσει τον συμπεπυκνωμένο από νυσταλέα σύγνεφα ουρανό μας το χέρι του Ελευθερίου Βενιζέλου».
Μέσα σε ελάχιστο χρόνο, από το 1919 ώς το 1915, ο Βενιζέλος, με απίστευτο πολιτικό θάρρος και επιστρατεύοντας όλες τις άξιες και ικανές δυνάμεις της χώρας, πέτυχε την αναμόρφωση του τόπου.
Αναμορφώθηκαν η διοίκηση και η δικαιοσύνη, το υπουργείο Οικονομικών και ιδρύθηκε το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας. Παράλληλα έγινε και ένα μεγάλο θαύμα με την αναδιοργάνωση του στρατού και του στόλου, που εξασφάλισε τη νικηφόρο συμμετοχή της Ελλάδας στους βαλκανικούς πολέμους.
«Μεγάλη του Γένους Σχολή» χαρακτηρίστηκε η πολιτική «Σχολή» του Ελευθερίου Βενιζέλου, στην οποία «φοίτησαν» σπουδαίοι πολιτικοί άνδρες, που μετά από αυτόν κυβέρνησαν τον τόπο, αλλά δεν φρόντισαν να διατηρήσουν τη «Σχολή». Δυστυχώς τα μαθήματα της «Μεγάλης Σχολής» δεν τα μελέτησαν οι νέοι πολιτικοί της μεταπολίτευσης.
Αλλά και οι αρχηγοί της ίδιας περιόδου, ιδιαίτερα ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Ανδρέας Παπανδρέου, που είχαν τη δυνατότητα, δεν φρόντισαν να επιστρατεύσουν στην πολιτική τις άξιες και ικανές δυνάμεις της χώρας και να δημιουργήσουν μια νέα και σύγχρονη «Σχολή» πολιτικής. Ετσι φτάσαμε στο σημερινό επίπεδο της Βουλής, που δεν τιμά την παράδοση του τόπου.
Η μεγάλη ευκαιρία για μια νέα αναμόρφωση του τόπου χάθηκε στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης και μάλιστα τον πρώτο χρόνο. Τότε, η πρώτη κυβέρνηση του Κων. Καραμανλή μπορούσε να διευρυνθεί και να περιλάβει στελέχη όλου του πολιτικού φάσματος, μαζί και αντιστασιακούς, και να μείνει στην εξουσία τουλάχιστον δύο χρόνια προκειμένου να επιτελέσει εθνικό έργο και να επεξεργαστεί ένα νέο, σύγχρονο Σύνταγμα, που θα διόρθωνε όλες τις ατέλειες των προηγουμένων.
Η πρώτη μεταπολιτευτική κυβέρνηση που ψήφισε το Σύνταγμα ήταν ουσιαστικά Συντακτική και όχι Αναθεωρητική. Μπορούσε, επομένως, να λύσει όλα τα θεσμικά προβλήματα, όπως προέβλεπαν τα σχέδια Συντάγματος που παρουσίασαν συνταγματολόγοι και κυρίως εκείνα του εκλογικού συστήματος, της λειτουργίας των κομμάτων και της διαφάνειας στα οικονομικά τους. Επίσης θα έλυνε τα θέματα της Δημόσιας Διοίκησης, της Αποκέντρωσης, της Δικαιοσύνης κ.λπ. Δυστυχώς με τις μετέπειτα συνταγματικές αναθεωρήσεις δεν έγινε καμιά απολύτως βελτίωση.
Μετά τις αποφάσεις του Eurogroup, που δίνουν μια ανάσα αλλά και φορτώνουν τον ελληνικό λαό με μεγάλα βάρη και υποχρεώσεις, η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά, την οποία στηρίζουν το ΠΑΣΟΚ και η Δημοκρατική Αριστερά, εμφανίζεται μάλλον διστακτική και αμήχανη.
Τι περιμένει άραγε για να επιστρατεύσει άξιους και ικανούς, όπως έκανε το 1910-1915 ο Ελευθέριος Βενιζέλος, προκειμένου να αρχίσει ένα τολμηρό έργο αναμόρφωσης. Η τρόικα, τα μνημόνια, οι όποιες ξένες παρεμβάσεις δεν πρόκειται να λύσουν το πρόβλημα των διαβρωμένων δομών του συστήματος.
Επείγει, λοιπόν, με όποιο πολιτικό κόστος, οι πολιτικές δυνάμεις να αναμορφώσουν το κράτος για να λειτουργήσει αποτελεσματικά – σήμερα δεν λειτουργεί ούτε στοιχειωδώς. Χωρίς κράτος αξιόπιστο, από το οποίο θα πρέπει να εξαφανιστεί η διαφθορά, δεν πρόκειται να πετύχει κανένα απολύτως μέτρο.
Με το σημερινό κράτος δεν είναι δυνατό να χτυπηθεί η φοροδιαφυγή, η φοροαποφυγή και η φοροκλοπή που οργιάζουν. Με τη γραφειοκρατία να μένει ακλόνητη και να ευνοεί τη διαπλοκή, δεν πρόκειται να γίνουν επενδύσεις.
Με τη Δικαιοσύνη να βραδυπορεί κανένας πολίτης δεν θα βρίσκει το δίκιο του. Καιρός να σταματήσουν οι ανούσιες φλυαρίες, για τις οποίες ευθύνονται και οι τηλεοπτικοί δημοσιογράφοι, και να ανασκουμπωθούμε όλοι μας πριν έρθουν τα χειρότερα.
