Ο συνθέτης Γιώργος Ανδρέου δέχτηκε αμέσως να συμμετάσχει σε μια εκδήλωση για την ενίσχυση του Πολυχώρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Πολιτισμού, αλλά και του Κοινωνικού Ιατρείου-Φαρμακείου της Αθήνας
Της Χαράς Τζαναβάρα
Το κίνητρο ήταν ξεκάθαρο και δεν χρειάστηκε πολύς κόπος για να πειστούν έξι καλλιτεχνικές οντότητες, η καθεμιά με τη δική της διαδρομή, να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να προσφέρουν το ταλέντο τους για καλό σκοπό. Η αυριανή εκδήλωση στην «Τεχνόπολη» γίνεται για την ενίσχυση δύο συλλογικών προσπαθειών, που μόνη αποστολή έχουν να προσφέρουν στον δοκιμαζόμενο από την κρίση πολίτη, καλύπτοντας όχι μόνον καθημερινές ανάγκες αλλά και τον πολιτισμό.
Αποστολείς της πρόσκλησης είναι ο Πολυχώρος Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Πολιτισμού, που δημιούργησε η δημοτική παράταξη «Ανοιχτή Πόλη», και το Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο της Αθήνας (ΚΙΦΑ). Το τελευταίο, παρ΄ όλο που έχει λίγους μήνες ζωής, χάρη στην εθελοντική προσφορά περισσότερων από 100 γιατρών και νοσηλευτών, καλύπτει πάνω από 300 περιστατικά τον μήνα.
Αποδέκτες της είναι ο συνθέτης Γιώργος Ανδρέου, με ξεχωριστές συνθέσεις στο ενεργητικό του, οι ερμηνεύτριες Ελένη Τσαλιγοπούλου και Μελίνα Κανά, αλλά και τρεις νέοι καλλιτέχνες, η Ευτυχία Μητρίτσα, η Μαρία Παπαγεωργίου και ο Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης.
«Σε όλη μου τη δημιουργική διαδρομή συμμετείχα και πάντα θα συμμετέχω σε κάθε είδους δράσεις κοινωνικού χαρακτήρα, εθελοντικά και με μοναδικό όρο, τον σεβασμό στην ουσία του καλλιτεχνικού μου έργου. Οι καλλιτέχνες -όχι οι “καλλιτέχνες”- είμαστε άνθρωποι της εποχής μας, μέλη αναπόσπαστα των κοινωνιών όπου δρούμε και παράγουμε έργο. Δεν είμαστε ευνουχισμένοι “επαγγελματίες”, υπηρέτες ενός βλακώδους life style», σπεύδει να διευκρινίσει ο Γιώργος Ανδρέου, απαντώντας στο… προβοκατόρικο ερώτημά μας για τους λόγους που του υπαγόρευσαν να δώσει το «παρών» στην αυριανή εκδήλωση.
Και είναι απολύτως ειλικρινής, καθώς ο εκ Σερρών δημιουργός δεν είχε «ιδιοτελείς» λόγους για να προσφέρει. Με δέκα προσωπικούς δίσκους στο ενεργητικό του και συμμετοχές σε άλλες επτά συλλογικές δουλειές, με συνεργασίες με κορυφαίους του έντεχνου τραγουδιού, ερμηνευτές και στιχουργούς, αλλά κυρίως με χαμηλόφωνες επιτυχίες, όπως «Τα χελιδόνια της βροχής», έχει εξασφαλίσει με το παραπάνω τη θέση του στο σύγχρονο μουσικό γίγνεσθαι. Από τις απαντήσεις του στα ερωτήματά μας δείχνει πως η ευαισθησία στο έργο του δεν προέκυψε από τύχη, αλλά από σαφή ένταξη στα αδιέξοδα της εποχής και στις προκλήσεις των δύσκολων καιρών που διανύει η χώρα μας. Από αυτή την κοινωνική τοποθέτηση προκύπτουν και οι ξεκάθαρες απαντήσεις στα ερωτήματα που του θέσαμε.
• Ξεχωριστή στιγμή στο έργο σας είναι η «Μικρή πατρίδα». Κατά πόσο πιστεύετε ότι η έννοια της πατρίδας στις μέρες μας προσφέρεται για παντός είδους καπηλεία;
«Οπου ακούς υπερπατριωτικές κορόνες κράτα μικρό καλάθι – “μυρίζει” εθνική συμφορά. Ομως ο πατριωτισμός (από την άλλη) είναι μέτρο και στάθμη ουσίας, σηματοδοτεί τη βαθύτερη ανάγκη ενός συνόλου ανθρώπων να ζει, να αναπνέει και να ονειρεύεται με ενιαία πολιτισμική αντίληψη. Και βέβαια ο πατριώτης καμιά σχέση δεν έχει με τον ρατσιστή εθνοκάπηλο, τον υπέρμαχο εθνικιστικών αναπληρώσεων που γεννούν βία, μίσος και πόνο».
• Κατά γενική ομολογία, η πιο δημιουργική περίοδός σας ανάγεται στη δεκαετία του 1990, που για κάποιους αποτελεί ορόσημο του ελληνικού έντεχνου τραγουδιού. Σήμερα πώς βλέπετε το έντεχνο να εξελίσσεται και να προχωράει;
«Η απαξίωση του CD, η κατάχρηση των premium, η καταρράκωση των δισκογραφικών εταιρειών, η εχθρότητα των ιδιωτικών media, η βαναυσότητα του ιντερνετικού περιβάλλοντος απέναντι στην πνευματική δημιουργία -να κάποιοι σοβαροί λόγοι που εμποδίζουν την επικοινωνία με το καλλιτεχνικό έργο στη χώρα μας. Πολιτισμός δημιουργείται πάντα -το μεγάλο ζήτημα είναι αν η κοινωνία φτάνει κοντά στο νέο καλλιτέχνημα ή ζει πιστεύοντας αφελώς -ή και ιδιοτελώς- πως η Τέχνη πέθανε, πως μόνο το ένδοξο παρελθόν της είναι ζωντανό. Αρα η νοσταλγία τού χθες αντικαθιστά την ανάγκη κατανόησης τού σήμερα».
• Ποια είναι τα στοιχεία που σας έκαναν να νιώσετε τη δική σας συγγένεια με τους Εμμανουηλίδη – Παπαγεωργίου, αλλά και της Μητρίτσα, της οποίας μάλιστα επιμεληθήκατε τον δίσκο;
«Ο Εμμανουηλίδης είναι Σερραίος, όπως κι εγώ! Αστειεύομαι… Ο Εμμανουηλίδης γράφει τραγούδια “αιμάτινα”, θερμά, πλήρη. Η Μητρίτσα και η Παπαγεωργίου είναι εξαιρετικές τραγουδίστριες και θαυμάσιες τραγουδοποιοί. Οι τρεις τους εκπροσωπούν τη νέα λαμπρή γενιά του ελληνικού τραγουδιού. Στην Τεχνόπολη οι τέσσερις μαζί με την Ελένη (Τσαλιγοπούλου) και τη Μελίνα (Κανά), έξι σύνολο, θα δώσουμε… ρέστα!».
INFO: Η συναυλία θα ξεκινήσει στις 9 μ.μ., στην «Τεχνόπολη» του Δήμου Αθηναίων (Πειραιώς 100, Γκάζι). Τιμή εισιτηρίου 8 ευρώ. Χορηγός επικοινωνίας «Εφ.Συν.».
