Του Βίκτωρα Νέτα
Ελεγε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής: «Αν δεν έχεις νύχια να ξυστείς, μην περιμένεις να σε ξύσουν άλλοι». Περιμέναμε, λοιπόν, στα σοβαρά να μας «ξύσει» ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος ήρθε στην Αθήνα την περασμένη εβδομάδα; Ηρθε για να κάνει συστάσεις στην ελληνική κυβέρνηση, να δώσει συμβουλές ως προστάτης-δανειστής και φυσικά να φροντίσει για τα γερμανικά συμφέροντα. Η επίσκεψη, λοιπόν, δεν ήταν μια χειρονομία φιλίας και ενδιαφέροντος για τον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό από τα μνημόνια της τρόικας. Για τις περιπτώσεις αυτές ισχύει το ωμό απόφθεγμα του Γάλλου προέδρου, στρατηγού Κάρολου ντε Γκολ: «Οι λαοί δεν έχουν φίλους. Εχουν συμφέροντα».
Να λέμε, επομένως, τα πράγματα με το όνομά τους και να μην τρέφουμε ελπίδες, ότι ο κ. Σόιμπλε θα παραμερίσει τα γερμανικά συμφέροντα προς όφελος της Ελλάδας. Ακόμη και τις κατοχικές οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα δεν τις αναγνωρίζει ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, όπως και η πρωθυπουργός του Ανγκελα Μέρκελ. Είπε σε συνέντευξή του για το κατοχικό δάνειο, ως να μη γνώριζε τίποτε σχετικό: «Πράγματι, πρέπει να δούμε τι ακριβώς έγινε στην Ελλάδα. Ομως με τη Συνθήκη του Λονδίνου και με τη δεύτερη συνθήκη, όταν έπεσε το Τείχος, η Ελλάδα συμφώνησε και υπέγραψε για τις γερμανικές αποζημιώσεις». Η Ελλάδα δεν συμφώνησε και δεν υπέγραψε τίποτε, αλλά και δεν διεκδίκησε συστηματικά τις οφειλές από τις πολεμικές επανορθώσεις, το κατοχικό δάνειο, τις αποζημιώσεις των θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας, τις απαιτήσεις συγγενών των θυμάτων που εκτελέστηκαν. Σύμφωνα με υπολογισμούς, που έγιναν με έγκυρα στοιχεία, οι οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα ξεπερνούν σε σημερινή αξία τα 162 δισ. ευρώ χωρίς τους τόκους. Αν πλήρωνε η Γερμανία, η Ελλάδα θα είχε απαλλαγεί από το χρέος, από τα μνημόνια και την επιτήρηση της τρόικας.
Η Γερμανία δεν πληρώνει. Ο κ. Σόιμπλε, για να χρυσώσει το χάπι της άρνησης αναγνώρισης των οφειλών της, άφησε ανοιχτό ένα παράθυρο συζήτησης για το κατοχικό δάνειο και επιπλέον μέσω της Γερμανικής Αναπτυξιακής Τράπεζας πρόσφερε 100 εκατ. ευρώ στο υπό ίδρυση Επενδυτικό Ελληνικό Ταμείο, που θα ξεκινήσει στο τέλος του χρόνου με αρχικό κεφάλαιο 450 εκατ. ευρώ. Από τα εκατοντάδες δισ. ευρώ που μας οφείλει η Γερμανία πιστεύει σοβαρά ότι μας κλείνει το στόμα με τα 100 εκατ. δανεικά ευρώ;
Στο μεταξύ, η Ελλάδα με το νέο κύμα μεταναστών, και μάλιστα νέων επιστημόνων, συνεχίζει να προσφέρει τεράστια δωρεάν βοήθεια προς τη Γερμανία, πέραν της αθρόας κατανάλωσης γερμανικών προϊόντων. Για κάθε μετανάστη παραγωγικής ηλικίας το ελληνικό κράτος μαζί με την οικογένειά του έχει ξοδέψει κάποιες χιλιάδες ευρώ (διατροφή, μόρφωση, υγεία κ.λπ.). Αν φύγουν 10.000 νέοι και εγκατασταθούν για να δουλέψουν στη Γερμανία, η Ελλάδα θα έχει προσφέρει στο γερμανικό κράτος δωρεάν βοήθεια 100 εκατ. ευρώ, δηλαδή ποσό ίσο με τη γερμανική συμμετοχή στο Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο, που μας πρόσφερε ο κ. Σόιμπλε.
Πολλαπλά κερδισμένη από την κρίση σε βάρος των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου βγαίνει η Γερμανία, της οποίας σταθερή επιδίωξη είναι να γίνει γερμανική η Ευρώπη και όχι απλώς ευρωπαϊκή η Γερμανία. Και τα έχει καταφέρει, όπως αποδεικνύεται από το γεγονός ότι η ανεργία στη Γερμανία βρίσκεται στο φυσιολογικό επίπεδο του 4%, ενώ στην Ελλάδα και στην Ισπανία έχει εκτιναχθεί στο 28%. Η Γερμανία φροντίζει τα συμφέροντά της. Εμείς τι κάνουμε για να αποκτήσουμε νύχια να «ξυστούμε» μόνοι μας; Είναι καιρός να διεκδικήσουμε δυναμικά με όλα τα μέσα τις κατοχικές οφειλές της Γερμανίας για να αποπληρώσουμε εδώ και τώρα τα χρέη.
Παράλληλα, και μάλιστα μετά τον εντοπισμό μεγάλων κοιτασμάτων στον ελλαδικό χώρο, εκδηλώθηκε και έντονο αμερικανικό ενδιαφέρον για την Ελλάδα. Ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών Τζακ Λιου, που ήρθε στην Αθήνα, είναι προφανές ότι ήρθε για να συζητήσει οικονομικά θέματα και όχι για να προσφέρει βοήθεια στον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό. Και στις 8 Αυγούστου, που θα συναντηθεί ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς στον Λευκό Οίκο με τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα, θα συζητήσουν οικονομικά και γεωστρατηγικά θέματα, που ενδιαφέρουν τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η ρευστή κατάσταση στην Αίγυπτο, τη Συρία και ώς ένα βαθμό και στην Τουρκία, είναι φυσικό να ανησυχεί την Ουάσινγκτον και να την υποχρεώνει να αναζητεί σταθερά στηρίγματα στην περιοχή. Είναι η Ελλάδα εδώ και δεκαετίες, ως σύμμαχος των ΗΠΑ και ΝΑΤΟϊκός εταίρος, σταθερό στήριγμα, όπως και το Ισραήλ, για το οποίο ιδιαίτερα ενδιαφέρεται η Ουάσινγκτον. Η Ελλάδα έχει προσφέρει στις ΗΠΑ την ανεκτίμητης αξίας στρατιωτική βάση της Σούδας στην Κρήτη, που χαρακτηρίζεται «αεροπλανοφόρο».
Και με τα νέα δεδομένα η Ελλάδα είναι όχι απλώς ένας ενεργειακός κόμβος για την Ευρώπη, αλλά υπολογίσιμος «παίκτης» στη νοτιοανατολική Μεσόγειο. Η εκμετάλλευση όχι μόνο των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου του ελλαδικού χώρου αλλά και των κοιτασμάτων του Ισραήλ και της Κύπρου περνάει υποχρεωτικά από την Αθήνα. Θα εκμεταλλευθεί η Ελλάδα το πλεονέκτημα και θα αξιοποιήσει την ευκαιρία που της προσφέρεται; Χρειάζεται η χάραξη μελετημένης πολιτικής, όπως χρειάζονται και ανοίγματα προς το Ισραήλ και την Τουρκία, με την οποία ήδη υπάρχει συνεργασία για τον αγωγό φυσικού αερίου από το Αζερμπαϊτζάν. Μπορεί σε μια προσπάθεια εθνικής σημασίας να εισφέρουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου. Η ευκαιρία δεν πρέπει να χαθεί.
