Ενα μέσο ενημέρωσης δεν μπορεί να το κατακρίνεις, πολύ περισσότερο να το καταδικάσεις, για ένα ρεπορτάζ, ένα άρθρο ή κάποιον τίτλο. Κρίνεις συνήθως από το σύνολο των θεμάτων, άρθρων, ρεπορτάζ που δημοσιεύει και σε βάθος χρόνου. Με τον ίδιο τρόπο, δεν μπορείς να κατακρίνεις κάποιον γιατί εργαζόταν σε συγκεκριμένα ΜΜΕ ή άλλες ιδιωτικές εταιρείες. Κι αυτός πρέπει να κρίνεται από το σύνολο των πράξεών του, σε βάθος χρόνου. Και θα πρέπει, βέβαια, να είσαι έτοιμος να αντιμετωπίσεις την ίδια κριτική αντιπαράθεση εκ μέρους του…
Τα πράγματα είναι διαφορετικά, όταν κάποιοι κατέχουν θέσεις εξουσίας, ξεχνούν την επαγγελματική τους ιδιότητα και, μολονότι έχουν εκφράσει την αντίθεσή τους με συγκεκριμένες ενέργειες, επιχειρούν ξαφνικά να τις δικαιολογήσουν. Ας γίνουμε συγκεκριμένοι…
Στη Βουλή τρεις δημοσιογράφοι, βουλευτές και υπουργοί ή υφυπουργοί σήμερα, επιχείρησαν να δικαιολογήσουν το «λουκέτο» και το «μαύρο» στην ΕΡΤ. Ο ένας, ο Σίμος Κεδίκογλου (υφυπουργός στον πρωθυπουργό), ανέλαβε όχι μόνο να ρίξει «μαύρο» στη δημόσια ραδιοτηλεόραση, αλλά και να το ανακοινώσει. Είναι ο ίδιος που δύο χρόνια πριν έβαλλε εναντίον του τότε αρμόδιου υπουργού για το σχεδιαζόμενο λουκέτο της ΕΤ1 και διαδήλωνε, κάνοντας βαρύγδουπες δηλώσεις, δίπλα στους συνδικαλιστές της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, που σήμερα καταγγέλλει. Ο δεύτερος, ο Γιάννης Μιχελάκης (υπουργός Εσωτερικών), υποστήριξε κάποια στιγμή στα πάνελ που βρέθηκε ότι οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ έριξαν το «μαύρο». Ξέχασε, προφανώς, ότι το είχε προαναγγείλει ο ομοϊδεάτης του κ. Κεδίκογλου.
Ο τρίτος, ο Παντελής Καψής (υφυπουργός Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης), έχει μιλήσει αρνητικά για το «μαύρο» στην ΕΡΤ και πριν και μετά τη νέα υπουργοποίησή του. Θέλοντας όμως στη Βουλή να ενισχύσει τη θέση του, τόσο στην προσπάθεια που κάνει για το μεταβατικό στάδιο όσο και για την επόμενη μέρα με τη ΝΕΡΙΤ Α.Ε., έβαλε κι αυτός εναντίον εργαζομένων και μερίδας συνδικαλιστών. Σε ορισμένα μπορεί να έχει απόλυτο δίκιο. Μίλησε για μικρή μερίδα δημοσιογράφων και άλλων εργαζομένων που παίρνουν αποφάσεις σε γενικές συνελεύσεις, ενώ οι περισσότεροι δεν συμμετέχουν. Είναι αλήθεια ότι υπάρχει κακή συνδικαλιστική νοοτροπία, βιλαέτια που εξέθρεψαν (και εξακολουθούν να το πράττουν) τα κόμματα, και όχι μόνο της εξουσίας. Μόνο που ο κ. Καψής φαίνεται να ξέχασε ότι με μερίδα από αυτούς τους εργαζόμενους συνομιλεί και προσπαθεί να βρει λύση και είναι αυτοί που συμμετείχαν ενεργά και πριν από το «μαύρο». Οι περισσότεροι εκ των υπολοίπων βρίσκονταν αλλού. Προτιμούσαν όπως πάντα να βρίσκονται κοντά σε άλλα κέντρα, να το παίζουν εκ του ασφαλούς και, την κατάλληλη στιγμή, έβρισκαν τρόπο να βολευτούν. Υπάρχει όμως και μερίδα εργαζομένων που κατέθεταν καθημερινά τη δουλειά τους στην ΕΡΤ και τώρα θέλουν να πάρουν την αποζημίωσή τους…
Και οι τρεις, αλλά κυρίως ο τελευταίος, με 35 χρόνια δημοσιογραφικής πορείας, θα έπρεπε να αποφύγουν τουλάχιστον να δικαιολογήσουν το «μαύρο». Το «μαύρο» σε ΜΜΕ δεν δικαιολογείται. Τελεία. Δεν υπάρχει «αλλά»… Αν ξεκινήσουμε τα «αλλά», τις υπεκφυγές, την προσπάθεια να βρούμε δικαιολογίες, τότε ανοίγουμε το κουτί της Πανδώρας. Και κάποια στιγμή μπορεί να βρεθούν κάποιοι… ανεγκέφαλοι που θα πράξουν κάτι παρόμοιο, με άλλο στόχο, και θα έχουν έτοιμες τις ήδη χρησιμοποιημένες δικαιολογίες. Τότε θα είναι πολύ αργά για δάκρυα…
