«Είμαι αισιόδοξος ότι θα έχουμε αυτοδυναμία στις εκλογές» δηλώνει στη συνέντευξή του ο Γιάννης Μηλιός. Το μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ και υπεύθυνος της οικονομικής πολιτικής του κόμματος επισημαίνει ότι «ο κόσμος της εργασίας έχει εναποθέσει τις ελπίδες του στην πολιτική ανατροπή, στην ανάδειξη μιας κυβέρνησης της Αριστεράς» και υποστηρίζει: «Εχουμε εμείς την ευθύνη να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας ώστε να πέσει αυτή η κυβέρνηση». Και επιτίθεται στη Χρυσή Αυγή λέγοντας: «Η ιστορία της χώρας μας δεν επιτρέπει σε ένα ναζιστικό εγκληματικό μόρφωμα να ηγεμονεύσει».

Εχουμε την ευθύνη να συμβάλουμε στην απενοχοποίηση της συνείδησης του κόσμου της εργασίας, να συμβάλουμε στην κυριαρχία μιας αντίληψης ενάντια στο “μαζί τα φάγαμε”

Συνέντευξη στον Φώτη Παπούλια

• Κύριε Μηλιέ, η τρόικα αυστηροποιεί τους ελέγχους. Τι να περιμένουμε από τον Σεπτέμβριο;

Τον τόνο δίνει η τελευταία έκθεση του ΔΝΤ, σύμφωνα με την οποία είναι απαραίτητο να συνεχιστεί η ασκούμενη κοινωνικά καταστροφική πολιτική. Η σημασία της έκθεσης είναι μεγάλη, γιατί θέτει τα απαραίτητα για το Ταμείο στοιχεία του προγράμματος, προκειμένου να συνεχίσει να συμμετέχει στον δανεισμό. Σύμφωνα με την έκθεση αυτή, πρέπει να μειωθεί περαιτέρω το εργασιακό κόστος. Η μείωση θα προκύψει κυρίως από το μη μισθολογικό κόστος, αλλά σε περίπτωση που «κριθεί απαραίτητο», πρέπει να ανασχεδιαστεί ο μηχανισμός καθορισμού του κατώτατου μισθού. Επίσης, θα επιταχυνθεί η διαδικασία απαξίωσης του δημοσίου τομέα, θα γίνουν ακόμη περισσότερες απολύσεις και θα κλείσουν οργανισμοί. Αυτά θα είναι τα μέτρα που θα συνοδεύουν το προτεινόμενο κούρεμα του χρέους από το ΔΝΤ. Τα προτεινόμενα μέτρα θα αποτελέσουν θρυαλλίδα νέων εξελίξεων στο ασφαλιστικό σύστημα, στη δημοτική και περιφερειακή διοίκηση, στην παιδεία και στο σύστημα υγείας. Πρόκειται για τη συνέχεια της καταστροφής για την πλειονότητα της κοινωνίας, και τα μέτρα αυτά θα αποτελούν ορόσημο αντίστοιχο με εκείνο του Φεβρουαρίου του 2012. Αν βέβαια κατορθώσει να παραμείνει αυτή η κυβέρνηση στην εξουσία.

• Με δεδομένο ότι σήμερα παίρνουμε τη δόση, αλλά και ότι το πρόγραμμα δεν «βγαίνει», πού θα κινηθεί η οικονομία;

Εγώ δεν είμαι υπέρ των τεχνοκρατικών προσεγγίσεων της πραγματικότητας. Το πρόγραμμα πράγματι «δεν βγαίνει» ως προς τους διακηρυγμένους στόχους του, αλλά οι πραγματικοί στόχοι του είναι άλλοι. Οι πραγματικοί στόχοι του είναι τα μέτρα που περνάνε, η βίαιη επιβολή μιας αντιδραστικής αναδιάρθρωσης της κοινωνίας για την ενίσχυση των συμφερόντων και της εξουσίας του κεφαλαίου. Κατ’ αυτή την έννοια, θα σας έλεγα ότι το πρόγραμμα βγαίνει. Η οικονομία είναι βέβαια σε ύφεση, αλλά η ύφεση είναι μέρος αυτής της πολιτικής. Για να μπορέσουν οι επιχειρηματίες να «στηρίξουν» τη στρατηγική απαξίωσης της εργασίας, πρέπει πρώτα απ’ όλα οι ίδιοι να βρεθούν υπό πίεση και απειλή, και αυτό το ξέρει πολύ καλά η οικονομική και πολιτική ελίτ σε Ελλάδα και Ευρώπη.

• Και η περίφημη ανάπτυξη;

Ας μη δίνουμε μεγάλη βάση σε όσα λέγονται από το μνημονιακό στρατόπεδο για την ανάγκη άμεσης ανάκαμψης της οικονομίας. Η ύφεση αποτελεί μια φάση κατά την οποία ευνοούνται τα ισχυρότερα κεφάλαια έναντι των πιο αδύναμων και φυσικά έναντι της εργατικής τάξης. Ομως, εκείνο που έχει σημασία είναι ότι όταν έρθει η οικονομική ανάκαμψη, κάτι που θα συμβεί πολύ αργότερα από τις συνεχώς μετακινούμενες προβλέψεις των κυβερνητικών αξιωματούχων, η κοινωνία θα είναι ισοπεδωμένη και ο κόσμος της εργασίας δεν θα έχει να κερδίσει από αυτήν.

• Γιατί όμως η κοινωνία στο σύνολό της παραμένει στη «γωνία»; Γιατί τα κινήματα δείχνουν να υποχωρούν; Μήπως έχετε και σεις ευθύνη;

Πράγματι παρατηρείται μια ύφεση των κοινωνικών αγώνων σε σύγκριση με το 2011. Από την άλλη πλευρά, υπάρχει μια όξυνση των αντιστάσεων στους κλάδους που πλήττονται, αλλά αυτές οι αντιστάσεις δεν μπορούν δυστυχώς, όπως αποδεικνύεται, να ανακόψουν την καταστροφική πυρκαγιά των μνημονίων. Διαφαίνεται ότι ο κόσμος της εργασίας έχει εναποθέσει τις ελπίδες του στην πολιτική ανατροπή, στην ανάδειξη μιας κυβέρνησης της Αριστεράς. Οπότε αντικειμενικά έχουμε εμείς την ευθύνη να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας ώστε να πέσει αυτή η κυβέρνηση. Επίσης, έχουμε την ευθύνη της ειλικρινούς και αμέριστης στήριξης των όποιων αγώνων αναπτύσσονται. Εχουμε την ευθύνη να συμβάλουμε στην απενοχοποίηση της συνείδησης του κόσμου της εργασίας, να συμβάλουμε στην κυριαρχία μιας αντίληψης ενάντια στο «μαζί τα φάγαμε»: οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι νέοι, οι επαγγελματίες πρέπει να συνειδητοποιήσουν και να πουν: «Δεν πρέπει να πληρώσουμε εμείς την κρίση του κεφαλαίου, πρέπει επιτέλους να πληρώσουν οι πλούσιοι, το κεφάλαιο, όσοι έκαναν πάρτι τόσα χρόνια με την εκμετάλλευση της εργασίας», για να μπορέσουμε επιτέλους να έχουμε μια κοινωνία με δικαιοσύνη, συνοχή και δημοκρατία.

• Πάντως, με τον ΣΕΒ άνοιξε δίοδος επικοινωνίας…

Η τάξη του κεφαλαίου έχει θεσμούς που την εκπροσωπούν. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να συζητά μαζί τους και να τους εξηγεί ότι θα πρέπει να πληρώσουν φόρους, να σέβονται εργασιακές σχέσεις και δικαιώματα, ότι θα πρέπει να επενδύουν τα κέρδη τους στη χώρα, ότι δεν θα πρέπει να διατηρούν αργό παραγωγικό δυναμικό, αλλά όταν δεν μπορούν να το χρησιμοποιήσουν, πρέπει να αφήνουν τους εργαζόμενους να το κάνουν κ.λπ. Συνεπώς έπρεπε να ανοίξει αυτή η δίοδος.

• Πώς απαντάτε στην κριτική που ασκείται στον ΣΥΡΙΖΑ ότι επιθυμεί την επιστροφή στον κρατισμό;

Κατ’ αρχάς η ελληνική οικονομία δεν είναι κρατική, ούτε ήταν ποτέ στο πρόσφατο παρελθόν. Για παράδειγμα, η γαλλική οικονομία είναι πολύ περισσότερο «κρατική», ακόμη και σήμερα. Αυτό είναι ένα αναγκαίο σχόλιο για να ξεμπερδεύουμε με την ανόητη νεοφιλελεύθερη προπαγάνδα. Από κει και πέρα, όχι, δεν είμαστε υπέρ της κρατικοποίησης των πάντων. Αν είμαστε υπέρ ενός νέου μοντέλου, αυτό είναι το μοντέλο της κοινωνικής οικονομίας, δηλαδή της αυτοδιαχείρισης από τους εργαζόμενους και τους άμεσα εμπλεκόμενους πολίτες των επιχειρήσεων που κλείνουν ή χρεοκοπούν λόγω κρίσης. Αυτός είναι ένας από τους τρόπους με τους οποίους θα επιτύχουμε μια άμεση αύξηση της απασχόλησης εργατικού δυναμικού.

• Στο συνέδριο διασαφηνίστηκαν αρκετές «γκρίζες ζώνες», όμως παραμένει το «μπλέξιμο» με το ευρώ. Τελικά, εντός ή εκτός ευρώ;

Εχω τη γνώμη ότι επαναφέρετε ένα ερώτημα που έχουμε ξεπεράσει. Η έξοδος από το ευρώ θα σήμαινε ένα άλλου τύπου μνημόνιο, με σκοπό τη μετατροπή της οικονομίας σε εξαγωγική. Εμείς είμαστε εναντίον κάθε τύπου μνημονίου, κάθε πολιτικής λιτότητας για τον κόσμο της εργασίας και αναδιανομής υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου. Εμείς είμαστε υπέρ της ριζικής αναδιανομής πλούτου στην Ελλάδα και σε ολόκληρη την Ευρώπη, άρα υπέρ της ριζικής πολιτικής ανατροπής συσχετισμών σε ολόκληρη την Ευρώπη.

• Η Χρυσή Αυγή εξακολουθεί να προκαλεί και ταυτόχρονα δημοσκοπικά «ανεβαίνει». Ο ΣΥΡΙΖΑ εγκαλείται ότι της παραχώρησε ζωτικό χώρο. Πώς θα περιοριστεί ο ρόλος της;

Κρατώ μια μικρή επιφύλαξη για τη δημοσκοπική αποτύπωση της πραγματικότητας γενικότερα. Πράγματι η Χρυσή Αυγή προκαλεί, αλλά είναι σαφές ότι η ικανότητά της να κινητοποιήσει τις μάζες ενάντια στους μετανάστες, ενάντια στην Αριστερά, ενάντια στο εργατικό κίνημα, όπως θα ήθελε αυτή και οι χρηματοδότες της, είναι μηδαμινή. Μετά από έναν και πλέον χρόνο συνεχούς υπερπροβολής της από τα μνημονιακά μέσα, η Χρυσή Αυγή παραμένει στο κοινωνικό περιθώριο. Και έτσι θα συνεχίσει να είναι. Η ιστορία της χώρας μας είναι τέτοια που δεν επιτρέπει σε ένα ναζιστικό εγκληματικό μόρφωμα να ηγεμονεύσει. Εκτιμώ ότι η Χρυσή Αυγή θα «λεηλατηθεί» από την ακροδεξιά Ν.Δ. που οικοδομούν ο κ. Σαμαράς και το επιτελείο των συμβούλων του.

• Με ποιους θα κυβερνήσετε; Υπάρχει ενδεχόμενο συνεννόησης με τη ΔΗΜΑΡ;

Είναι δύσκολο. Απαιτείται από τη ΔΗΜΑΡ μια μεγάλη ρήξη με το πρόσφατο φιλο-μνημονιακό παρελθόν της. Βλέπουμε ότι τα βήματα που γίνονται προς αυτή την κατεύθυνση είναι λίγα και άτολμα, τουλάχιστον ακόμη. Πάντως το πολιτικό τοπίο, όταν προκηρυχθούν εκλογές, θα μετασχηματιστεί ραγδαία, οπότε είναι δύσκολες οι προβλέψεις. Εγώ πάντως είμαι αισιόδοξος ότι θα έχουμε αυτοδυναμία στις εκλογές!