Του Πέτρου Μανταίου

Οι γιγάντιες αυτές, όσο ένας γαλαξίας, φυσαλίδες, που δημιουργήθηκαν από τεράστια μαύρη τρύπα, τις οποίες οι αστρονόμοι κατόρθωσαν, πρόσφατα, να φωτογραφίσουν με υπερσύγχρονο ραδιοτηλεσκόπιο («Νέα» 4.11.12), κατά παράδοξο συνειρμό μού θύμισαν μαύρες τρύπες της οικονομίας.

Ο πρώτος λόγος είναι πως αυτές οι φυσαλίδες/φούσκες είναι αόρατες στα κοινά οπτικά τηλεσκόπια∙ που σημαίνει: αόρατες στις επίσημες φορολογικές αρχές.

Γι’ αυτό και η σύλληψή τους κατορθώθηκε με υπερσύγχρονο ραδιοτηλεσκόπιο, που τις φωτογράφισε από παρατηρήσεις σε χαμηλές συχνότητες∙ περίπου, δηλαδή, με τη μουλωχτή μέθοδο διά της οποίας προέκυψε η περιώνυμη –απολεσθείσα αλλά επαναποσταλείσα (λύσσα κακιά)– λίστα Λαγκάρντ/Φαλτσιανί.

Δεύτερος λόγος: Το τεράστιο μπαλόνι/φούσκα είναι γεμάτο από πλάσμα (άυλοι τίτλοι χρηματοπιστωτικής οικονομίας!) και έχει τάση να φουσκώνει περαιτέρω.

Ενώ, παράλληλα, κάποιες μαύρες τρύπες προσαρτούν ποσότητες ύλης (πραγματικής οικονομίας), της οποίας μέρος (αυτό ας προσεχτεί ιδιαίτερα) δεν καταλήγει στη μαύρη τρύπα.

Εκτοξεύεται (ας πούμε, σε κάποια οφσόρ) σαν ρεύμα σωματιδίων (σπάσιμο μεγάλων ποσών σε μικροποσά) που κινείται με ταχύτητα πλησίον εκείνης του φωτός, άρα εξαφανίζεται ώσπου να πεις κύμινο.

Επιστημονικά, χωρίς υπονοούμενα, και τα συμπεράσματα ελεύθερα:

α) «Η φωτογραφία των φυσαλίδων παρέχει συναρπαστικές ενδείξεις για τους στενούς δεσμούς που υπάρχουν ανάμεσα στη μαύρη τρύπα, τον γαλαξία που τη φιλοξενεί και το περιβάλλον τους»!

β) «Οπως συμβαίνει με τα συμβιωτικά είδη, γαλαξίας και κεντρική μαύρη τρύπα διάγουν βίους παράλληλους και αλληλένδετους»! Οπου (εδώ τρελαίνεσαι!)

γ) «Ο γαλαξίας παρέχει την ύλη για να τραφεί η μαύρη τρύπα, και η μαύρη τρύπα επιστρέφει στον γαλαξία την ενέργεια»!

Το αποκορύφωμα από αντιστοιχίες και συμπτώσεις συμπαντικών φαινομένων και γήινης οικονομίας είναι πως ο συγκεκριμένος γαλαξίας με τις φυσαλίδες/φούσκες βρίσκεται στον αστερισμό της Παρθένου!

Ας λένε οι επιστήμονες ότι το Σύμπαν είναι αχανές. Μην ακούτε! Αχανής είναι μόνον η βλακεία. Το Σύμπαν (της Παρθένου!) το πολύ να φτάνει μέχρι τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου…