Εν αρχή είναι… οι λέξεις!
Σπόρος: το σπέρμα κάθε καρπού / καθετί που σπέρνεται για να βλαστήσει / (συνεκδ.) το παιδί.
Σπίθα: μόριο πυρακτωμένης ύλης που εκσφενδονίζεται από φωτιά ή από συγκρουόμενα σώματα, σπινθήρας / (μτφ.) αρχή, αιτία γεγονότος ή κατάστασης.
Του Γιάννη Ζαμπετάκη*
Στο βιβλίο «Οπλα, μικρόβια και ατσάλι», ο Τζάρεντ Ντάιαμοντ εξηγεί γιατί και πώς ο πολιτισμός άρχισε από τη Μεσοποταμία, όπου ξεκίνησαν η γεωργία και η κτηνοτροφία. Εκεί, οι άνθρωποι έγιναν για πρώτη φορά γεωργοί και κτηνοτρόφοι και έτσι σταμάτησαν να είναι νομάδες και γυρολόγοι κυνηγοί. Εχοντας πλέον μια σταθερή βάση, οι άνθρωποι (από το 7000 π.Χ. και προς το σήμερα) ανέπτυξαν σιγά σιγά τη σταθερή παραγωγή τροφής. Η τροφή αυτή έγινε η κινητήριος δύναμη για την ανάπτυξη της γραφής και του πολιτισμού. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που οι πρώτες ιστορικά γραφές εμφανίστηκαν στην Αίγυπτο (ιερογλυφικά) και στην Κρήτη (δίσκος Φαιστού).
Μεταφερόμενοι στις μέρες μας, τη δεκαετία του 2000, όταν οι «συμμαχικές δυνάμεις» (sic!) είχαν κάνει την εισβολή στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν (πριν από 4 μήνες κλείσαμε 12 χρόνια από την αποφράδα μέρα της 11ης Σεπτεμβρίου, που θα έδειχνε τα πραγματικά πολεμοχαρή πρόσωπα των Μπους και Μπλερ και θα έριχνε τους δυο τους αλλά και τα έθνη τους σε έναν πολυέξοδο και αδιέξοδο πόλεμο), μια από τις πρώτες εντολές που εξέδωσαν ήταν η λεγόμενη «order 81» (http://www.grain.org/article/entries/150-iraq-s-new-patent-law-a-declaration-of-war-against-farmers). Σύμφωνα με αυτή την εντολή, ο γηγενής πληθυσμός θα έπρεπε να παραδώσει τους σπόρους του και να πάρει ως αντάλλαγμα σπόρους από ΓΤΟ, οι οποίοι είναι όμως στείροι σαν το μουλάρι. Δίνουν μεν σοδειά, αλλά δεν μπορούν να ξαναδώσουν γόνιμο σπόρο. Είναι σπόροι δίχως σπίθα!
Η εξάρτηση των αγροτών από τις εταιρείες που πουλάνε ΓΤΟ έγινε προοδευτικά μόνιμη και οριστική. Εξάρτηση οικονομική, δουλεία με μια λέξη! Συνάμα, στην «Ελευθεροτυπία», 19.11.2011 http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=332924), διαβάζουμε ότι «η κυβέρνηση διαλύει την τράπεζα διατήρησης της βιοποικιλότητας με νομοθετική πρωτοβουλία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων». Σήμερα, μάλλον δεν γνωρίζουμε αν τελικά έλαβε χώρα η διάλυση της εν λόγω τράπεζας και πού βρίσκεται πλέον το πολύτιμο DNA από 14.500 πολύτιμους σπόρους άγριων και καλλιεργούμενων συγγενών φυτών. Ας δούμε τώρα γιατί είναι βέβαιο ότι μια χώρα χωρίς δικούς της σπόρους είναι καταδικασμένη στην αιώνια εξάρτηση από ΓΤΟ (βλ. και order 81 πιο πάνω).
9-18 Μάρτη 2012: στο 14ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, προβλήθηκε η ταινία του Micha Peled «Πικροί Σπόροι» («Bitter Seeds», http://www.itvs.org/films/bitter-seeds), διάρκειας 88 λεπτών. Ο Peled με μοναδική κινηματογραφική γραφή δείχνει γιατί κάθε τριάντα λεπτά της ώρας αυτοκτονεί ένας Ινδός αγρότης. Τα αίτια της οικονομικής του καταστροφής και της αυτοκτονίας δεν είναι άλλα από τα γενετικά τροποποιημένα υβρίδια-σπόρους που παράγουν καρπό μία και μόνο φορά. Ο καρπός τους δεν έχει σπίθα! Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι η γλωσσολογική ρίζα της λέξης «υβρίδιο» είναι η αρχαιοελληνική λέξη «ύβρις».
Συνεπώς, ο αγρότης είναι αναγκασμένος να αγοράζει ξανά και ξανά γενετικά τροποποιημένους σπόρους. Μετά από μερικές καλλιεργητικές περιόδους, ο οικονομικά εξαρτώμενος αγρότης έχει χρεoκοπήσει. Και όλα αυτά στην Ινδία που έχει τον μεγαλύτερο, σε παγκόσμια κλίμακα και απόλυτα νούμερα, αγροτικό πληθυσμό. Στη διάρκεια της ταινίας (88 λεπτά) έχουν αυτοκτονήσει… 3 αγρότες. Και γυρνώντας, τέλος, στο σήμερα πρέπει να θυμηθούμε ότι οι 10 μεγαλύτερες πολυεθνικές μοιράζονται μεταξύ τους περισσότερο από το 50% της παγκόσμιας αγοράς σπόρων (βλ. εικόνα).
