Του Ν. Ασημακόπουλου
Από την ώρα που το πρωτάθλημα θα γίνεται και φέτος μόνο στη φαντασία των 12 αθλητικών εφημερίδων και των φανατικών οπαδών, η αγαπημένη μας εκτόνωση θα είναι πάλι η διαιτησία. Τα… κοράκια και τα σφυρίγματά τους.
Ηδη ο Αλαφούζος έδωσε το σύνθημα! Από πού κι ώς πού πάλι ο Σπάθας διεθνής, αναρωτήθηκε τις προάλλες, μόλις κατάλαβε ότι τίποτα δεν αλλάζει στους πίνακες των διαιτητών της Super League, τουλάχιστον αυτή τη στιγμή.
Πέρυσι, διαιτητής-σύμβολο ήταν ο Γιάχος, όταν έκανε ακόμη και τους Ολυμπιακούς να αγανακτήσουν χωρίς να τρέξει τίποτα. Φέτος έχουμε τον Σπάθα από την ώρα που τον «έδειξε» και ο Αλαφούζος! Ιδανικός σε μια κοινωνία όπου το δόγμα «ο ανίκανος και ο υπάκουος επιπλέουν» βρίσκει εφαρμογή και λόγω καταγωγής. Αρα ακλόνητος. Θα μπορεί να σφυρίζει μέχρι νεωτέρας, ό,τι κι αν σφυρίζει!
Η φετινή διαφορά λέγεται Χιου Ντάλας. Ο Σκοτσέζος νέος αρχιδιαιτητής ήρθε για να αναμορφώσει (υποτίθεται) την ελληνική διαιτησία, να σταματήσει την καχυποψία και να κάνει τη νέα αρχή που θα βοηθήσει τον κόσμο να ηρεμήσει και να μη βλέπει σκοπιμότητες πίσω από κάθε λάθος. Η αλήθεια είναι πως για να αρχίσει να δουλεύει και να κάνει τις παρεμβάσεις που πιστεύει απαραίτητες, θα πρέπει πρώτα να μάθει και να καταλάβει ώστε να αρχίσει να περνάει τη δική του λογική.
Σε τούτο το μεταβατικό στάδιο λοιπόν, προσπαθεί ο καθένας από τους παλιούς, είτε διαιτητής είτε παράγοντας, να τον κάνει κολλητό του για να μπορεί να τον επηρεάζει στη συνέχεια.
Κι εδώ ακριβώς παίζεται το παιχνίδι. Υπάρχουν αρκετοί παλιοί διαιτητές και παράγοντες με «ακλόνητα» κεκτημένα που φοβούνται πως θα τα χάσουν. Τρέμουν τις πρώτες καρατομήσεις και προσπαθούν να σώσουν το κεφάλι τους. Μια άλλη μερίδα, αντίθετα, που βρίσκεται στην απ’ έξω, επιδιώκει να τρυπώσει στο νέο σκηνικό που θα διαμορφωθεί και να κάνει παιχνίδι.
Δεν φτάνει μόνο να μειωθούν οι διαιτητές της μεγάλης κατηγορίας από 29 σε 22. Πρέπει να φύγουν παλιοί, για να βρουν χώρο να χωθούν οι καινούργιοι.
Ο Ντάλας, προς το παρόν, ακούει, διαβάζει και προσπαθεί να μάθει. Το θέμα είναι από ποιους. Υπάρχουν σάιτ, εφημερίδες, δημοσιογράφοι και παπαγαλάκια με τις δικές τους κρυφές σκέψεις ο καθένας, που έχουν βάλει στόχο να κάνουν «δικό τους» τον αρχιρέφερι.
Εκείνος, όμως, μαθημένος αλλιώς, τους βάζει δύσκολα.
Στα πρόσφατα σεμινάρια, για παράδειγμα, αποφάσισε να διδάσκει ο ίδιος τέσσερις ώρες κάθε μέρα, αν και δεν είναι δική του αρμοδιότητα. Ετσι, άφησε στον Μπριάκο και τους άλλους «καθηγητές» από μία ή δύο ώρες.
Επίσης έδειχνε στους διαιτητές dvd με φάσεις τις οποίες δεν είχαν δει ξανά και τους ζητούσε να του πουν τι θα σφύριζαν σε μια όμοια περίπτωση. Από αυτά τα τεστ δεν κόπηκε κανείς. Ομως, από τους ορισμούς που θα γίνονται θα φανεί ποιος πήγε καλά και ποιος όχι. Ο αρχιδιαιτητής προφανώς θα προτιμήσει όσους έχουν καλύτερη αντίληψη, κάτι που γίνεται για πρώτη φορά.
Ταυτόχρονα, προχώρησε σε τετ α τετ με όλους για να δει πόσο μετράει ο καθένας και σε επίπεδο προσωπικότητας. «Θα ξεκινήσουμε σιγά σιγά και ανάλογα θα δούμε στην πορεία τις αλλαγές που θα κάνουμε», είπε. Αυτός και ο λόγος που ζήτησε αρχικά να μην υπάρξουν ανακατατάξεις στους πίνακες των διαιτητών, των βοηθών και των παρατηρητών. Καθιέρωσε επίσης σκοτσέζικες μεθόδους διαπίστωσης της φυσικής κατάστασης. Ολοι έτρεξαν είκοσι τέσσερα 150άρια αντί για 20 που έκαναν μέχρι πέρυσι – όταν στην ποδοσφαιρική ομοσπονδία της Σκοτίας κάνουν τριάντα. Αποτέλεσμα; Κόπηκαν δύο με το καλημέρα: ο Κάμπαξης και ο Τοπούζης. Αλλοι έφαγαν κίτρινες κάρτες.
Νέο γύρο δοκιμασιών θα έχουμε γύρω στον Ιανουάριο με το περίφημο «γιο-γιο τεστ», το οποίο πάντα το βλέπουν με… τρόμο οι Ελληνες διαιτητές που έχουν φιλοδοξίες για παραπάνω. Φυσικά, μεγάλο βάρος πέφτει στη συνολική παρουσία την ώρα του αγώνα, που θα πρέπει να είναι επιπέδου Champions League. Οταν ο παίκτης βλέπει τον διαιτητή να τρέχει και να… ξεφυσάει, φυσικά και θα τον υπολογίσει λιγότερο.
«Αν καταλάβω ότι κάποιος έκανε εσκεμμένα λάθος υπέρ κάποιας ομάδας, δεν θα το ξανακάνει, επειδή θα τον τελειώσω από τη διαιτησία», το πρώτο του μήνυμα. Και το δεύτερο: «Κάποιοι μπορούν να χαίρονται και κάποιοι να λυπούνται. Δύσκολα θα αλλάξει η πρώτη εικόνα. Δεν είναι μόνο όσοι δεν έβγαλαν τα τεστ. Υπάρχουν κι άλλοι που δεν ήταν σε καλή κατάσταση και τους έχω σημειώσει».
……………………………………………..
«Κοιτάξτε να δείτε τι γίνεται… Ο Ντάλας δεν θα μπει στο γήπεδο να σφυρίξει πέναλτι εις βάρος του Ολυμπιακού. Οι Ελληνες διαιτητές, που τρέμουν να το κάνουν εδώ και πολλά χρόνια, θα κληθούν εκ νέου να το πράξουν. Ο φόβος δεν εξαλείφεται εύκολα. Εκεί λοιπόν θα φανεί η χρησιμότητα (ή μη) του Βρετανού. Αν καταφέρει να πείσει τους –τρόπον τινά– υφισταμένους του ότι μπορεί να τους προστατέψει, ότι δηλαδή ένα σφύριγμα κόντρα στον ισχυρό, ένα σφύριγμα υπέρ των αντιπάλων του ισχυρού δεν συνεπάγεται αμέσως εξαφάνιση από τους πίνακες διαιτησίας, τότε θα έχει καταφέρει το βασικό ζητούμενο της πρόσληψής του.
Ο Ντάλας δεν έρχεται για να κάνει τη διαιτησία μας καλύτερη. Ερχεται για να την κάνει κατ’ αρχήν πιο «ελεύθερη». Να σφυρίζουν οι διαιτητές αυτό που βλέπουν. Δίχως δεύτερες σκέψεις, ανησυχίες, φόβους και προβληματισμούς. Ακούγεται απλό. Κι όμως, έχει αποδειχθεί το πιο περίπλοκο πράγμα στο ελληνικό ποδόσφαιρο εδώ και χρόνια.
(Ενα εύστοχο σχόλιο του Κώστα Κεφαλογιάννη στο contra.gr)»
