Ποιος άλλος από τον Τζον Μάλκοβιτς θα μπορούσε να αναλάβει αυτό το ρίσκο; Εντάξει, η ετυμηγορία είναι πανεύκολη τώρα που ο διάσημος Αμερικανός φωτογράφος Σάντρο Μίλερ αποκάλυψε το κοινό τους πρότζεκτ: την έκθεση «Malkovich, Malkovich, Malkovich: Homage to Photograhic Masters» στην γκαλερί Catherine Edelman του Σικάγου. Πρόκειται για αναπαράσταση-ανασύνθεση, πείτε το όπως θέλετε, τριάντα πασίγνωστων πορτρέτων, που τόσο τα μοντέλα όσο και οι φωτογράφοι τους ανήκουν στην κατηγορία των «μυθικών τεράτων». Μονρό, Πικάσο, Νταλί, Καπότε, Τσε Γκεβάρα, και πάει λέγοντας. Ιρβινγκ Πεν, Ντιάν Αρμπους, Ανι Λίμποβιτς, Ντέιβιντ Μπέιλι, παρομοίως.
Οπως εξηγεί στο The Huffington Post o Σάντρο Μίλερ, όλα ξεκίνησαν πριν από 18 μήνες όταν πήρε υπό μάλης 30 φωτογραφίες από 28 μετρ του φακού και τις πήγε στη Γαλλία να τις δείξει στον Μάλκοβιτς. Αφού πρώτα ήπιαν παρέα δυο μπουκάλια κρασί, «ο Τζον ερωτεύτηκε την ιδέα μου». Στη συνέχεια, ο Μίλερ μαζί με μια ομάδα ειδικών επί οκτώ ολόκληρους μήνες έβαλαν κάτω τις φωτογραφίες και τις ξεψάχνισαν. «Ο μεγαλύτερος φόβος μου ήταν οι άνθρωποι να μην πάρουν στα σοβαρά το σχέδιό μας. Δεν ήθελα να κάνω μια παρωδία των φωτογραφιών, αλλά να τιμήσω φωτογράφους και έργα που άλλαξαν τη ματιά μου πάνω στην τέχνη, που με ενέπνευσαν σε όλη την καριέρα μου και με έκαναν τον φωτογράφο που είμαι σήμερα. Είναι ο τρόπος μου να πω “ευχαριστώ” στους μετρ που τράβηξαν όλα αυτά τα καταπληκτικά πορτρέτα», λέει ο Σάντρο Μίλερ.
Οσο για τον Μάλκοβιτς, είναι φανερό πόσο σοβαρά πήρε την υπόθεση. Πολλές φορές έκανε μόνος του το μακιγιάζ του, κάτι που του έπαιρνε για κάθε πόζα τουλάχιστον δύο ώρες. Εφτιαξε ολομόναχος και τις κέρινες μύτες του Πικάσο και του Νταλί.
Ο κατάλογος των πορτρέτων είναι εντυπωσιακός: «Ο Αφρεντ Χίτσκοκ με χήνα» του Αλμπερτ Γουέστον (1937), «Τσε Γκεβάρα» του Αλμπέρτο Κόρντα (1960), «Green Marilyn» (1962) και «Self Portrait – Fright Wig» (1986) του Γουόρχολ, «Σιμόν ντε Μποβουάρ» του Αρτ Σέι (1950), «Τζον Λένον και Γιόκο Ονο» της Ανι Λίμποβιτς (1980), «Πάμπλο Πικάσο, Κάνες» (1957) και «Τρούμαν Καπότε» (1948) του Ιρβινγκ Πεν, «Identical Twins» της Ντιάν Αρμπους (1967), «Τζακ Νίκολσον» του Χέρμπ Ριτς (1988), «Self Portrait» του Ρόμπερτ Μεϊπλθόρπ (1983) κ.ά. Η έκθεση θα διαρκέσει από 7 Νοεμβρίου έως 31 Ιανουαρίου 2015.
Επιμ.: Β.Γεωργ.
