Της Ντίνας Δασκαλοπούλου Ο Shailendra Kumar Rai δεν θα ξεχάσει ποτέ στη ζωή του την ΑΣΟΕΕ. Ο Ινδός καθηγητής Oικονομικών ήρθε ως προσκεκλημένος
Περισσότερα.. »Της Ντίνας Δασκαλοπούλου Οταν η χώρα σου αλλάζει 4 πρωθυπουργούς μέσα σ’ ένα χρόνο και ζει κατά μέσο όρο 16 διαδηλώσεις κάθε μέρα, είναι
Περισσότερα.. »Της Ντίνας Δασκαλοπούλου «Το κέρατό τους το βερνικωμένο! Ακούς εκεί! Μα ούτε παιδιά να μην σας αφήνουν να κάνετε! Το κέρατό τους!» Η κυρία Αγγέλα είναι 80 χρόνων και πολύ θυμωμένη. Μεγάλωσε τρία παιδιά και έχει κάμποσα εγγόνια, αλλά κανένα δισέγγονο. Οπως οι περισσότεροι της γενιάς μου, άνεργοι κι ανασφάλιστοι, οι 30άρηδες απόγονοι της κυρίας Αγγέλας δεν μπορούν να αποκτήσουν απογόνους. Το «σπίτι» όπου η γιαγιά μου σερβίρει καφέ είναι κυριολεκτικά δίπλα στο κύμα κι έχει απεριόριστη θέα στο λιμάνι του Περάματος.
Περισσότερα.. »ΡΕΠΟΡΤΑΖ του δρόμου «Η Ελλάδα πεθαίνει, πεθαίνουμε σαν λαός. Κάναμε τον κύκλο μας. Δεν ξέρω πόσες χιλιάδες χρόνια ζήσαμε ανάμεσα σε σπασμένες πέτρες κι αγάλματα. Και πεθαίνουμε. Αλλά αν είναι να πεθάνει η Ελλάδα, να πεθάνει γρήγορα. Γιατί η αγωνία κρατάει πολύ και κάνει πολύ θόρυβο». (Από την ταινία «Το βλέμμα του Οδυσσέα», Θόδωρος Αγγελόπουλος, 1995) Απόψε γι' αυτούς δεν υπάρχουν ειδήσεις. Ούτε και χθες υπήρχαν. Ούτε κι αύριο θα υπάρχουν.
Περισσότερα.. »ΡΕΠΟΡΤΑΖ του δρόμου τής «Εφ.Συν.» Νιώθουν να τους διαπερνά το φευγαλέο, αμήχανο βλέμμα των περαστικών. Συχνά συναντούν εχθρότητα και περιφρόνηση. Είναι οι άνθρωποι που ζουν στον δρόμο, όλο και περισσότεροι πια, θύματα της κοινωνικής ανισότητας που εντείνεται στην κρίση. Οι λιγοστές υπηρεσίες που έχουν αναλάβει τη φροντίδα τους μάχονται με την κρατική αδιαφορία, τη διάλυση της κοινωνικής πρόνοιας, την έλλειψη πόρων
Περισσότερα.. »Ρεπορτάζ στο δρόμο Ο δρόμος μπορεί να είχε τη δική του ιστορία, όμως του τελείωσε. Τώρα, ανάμεσα στα αυτοκίνητα, στα γραμμένα συνθήματα, στις πορείες και στις λακκούβες κινούνται οι αόρατοι απελπισμένοι. Οι άνθρωποι του δρόμου, οι άστεγοι. Ανεργοι, ανάπηροι, ψυχικά διαταραγμένοι, εξαρτημένοι, οροθετικοί, κοπέλες και αγόρια που θυσιάζουν τα νιάτα τους για λίγα ευρώ, μετανάστες και πρόσφυγες χωρίς ελπίδα, συχνά χτυπημένοι και μαχαιρωμένοι. Είπαμε, η κρίση χτυπάει πρώτα τους ευάλωτους!
Περισσότερα.. »Των Αννας Ανδριτσάκη, Ντίνας Δασκαλοπούλου, Μαρίας Δήμα, Ιωάννας Σωτήρχου, Αφροδίτης Τζιαντζή Είναι η πιο σκληρά δοκιμαζόμενη μειονότητα στην Ελλάδα του Μνημονίου. Χτες «γιόρτασαν» την παγκόσμια ημέρα για τα δικαιώματά τους σε σχολεία χωρίς θέρμανση, σε σπίτια με άνεργους, σε μια καθημερινότητα χωρίς χαρά. Αυτή η ηλικιακή μειονότητα σε έναν πληθυσμό που διαρκώς γερνάει στερήθηκε το μέλλον και ζει ένα ζοφερό παρόν, κρατώντας τον πιο σκληρό καθρέφτη απέναντι σε όλους μας. Στα πρόσωπα των παιδιών μας που δοκιμάζονται μαζί μας αποτυπώνονται τα λάθη και οι παραλείψεις μας, οι αποτυχίες και η συλλογική μας ήττα. Αλλά και η μοναδική μας ελπίδα για το μέλλον.
Περισσότερα.. »Της Ντίνας Δασκαλοπούλου «Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι, ρώτησε τον κ. Κ η κορούλα της οικονόμας του, θα φέρονταν τότε πιο καλά στα μικρά ψαράκια; Σίγουρα, αποκρίθηκε εκείνος. (…) Τα πιο μεγάλα ψαράκια, αυτά που θα είχαν τις ψηλές θέσεις, θα φρόντιζαν για την τάξη ανάμεσα στα ψαράκια και θα γίνονταν δάσκαλοι, αξιωματικοί και μηχανικοί στα ψαροκλουβιά. Κοντολογίς, μόνο αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι, θα είχαμε πολιτισμό στη θάλασσα». Μπέρτολτ Μπρεχτ
Περισσότερα.. »© 2025 Εφημερίδα των Συντακτών | ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ