Του Βαγγέλη Καραγεώργου Προχθές με τον Παπαδημούλη, χθες με τον ΣΥΡΙΖΑ για τις παρελάσεις, σήμερα με τον Μωραΐτη για το αν στο ΠΑΣΟΚ είναι όλοι λαμόγια, ο Φαήλος ο Κρανιδιώτης και πολύς είναι και πολύ πατριώτης είναι και πολύ συγκρουσιακός είναι. Εγώ πάλι όταν άκουγα κάποιους που ήταν πολύ από κάτι, κράταγα μικρό καλάθι. Ξέρετε τώρα, πολύ αριστερούς, πολύ πατριώτες κ.ο.κ. Το «πολύ» πειράζει. Ακόμα και στ΄ αβγά, πάνω από δυο-τρία την ημέρα θα σου ανεβάσουν τη χοληστερίνη στον θεό. Αυτοί που πάντα μου δημιουργούσαν πανικό όμως ήταν οι πολύ πατριώτες. Και ο
Περισσότερα.. »Του Τάσου Παππά Τη γνωστή και πολύ αποτελεσματική τακτική «διαίρει και βασίλευε» υιοθετεί το οικονομικό επιτελείο στην προσπάθειά του να κάμψει τις αντιδράσεις των βουλευτών της συμπολίτευσης για τη φορολογία των ακινήτων. Απέναντί του έχει δύο μέτωπα αντιδράσεων. Από τη μια είναι οι βουλευτές των δύο μεγάλων περιφερειών της Αττικής που έχουν εξεγερθεί για τη βαριά φορολογία των αστικών ακινήτων και από την άλλη είναι οι βουλευτές των αγροτικών περιφερειών που μάχονται για να περιορίσουν τη φορολογία των χωραφιών και των αγροτικών εκμεταλλεύσεων. Σύγκλιση των δύο πτερύγων δύσκολα θα επιτευχθεί, γιατί η κάθε μία
Περισσότερα.. »Του Γιάννη Ζαμπετάκη* Τα δεδομένα: 1. Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ, η ανεργία προβλέπεται να σκαρφαλώσει στο 34% το 2016, ενώ τον περασμένο Μάρτη ήταν 27,4% (Ελληνική Στατιστική Αρχή, ΕΛΣΤΑΤ). Το ποσοστό του Μαρτίου είναι για την ώρα (!) το υψηλότερο που έχει σημειωθεί τα τελευταία 30 χρόνια σε χώρα του δυτικού κόσμου. 2. Η ανεργία των νέων στην Ελλάδα είναι επισήμως περίπου 66% αλλά (φευ!) ανεπισήμως πολύ ψηλότερη, μια και οι μη εγγεγραμμένοι άνεργοι και όσοι υποαπασχολούνται με εξευτελιστικούς μισθούς πείνας είναι μεν ανθρώπινες ψυχές αλλά απλά «δεν υπάρχουν»
Περισσότερα.. »Του Σπύρου Γεωργάτου* Το σύγχρονο, μαζικό Πανεπιστήμιο άρχισε να συγκροτείται μετά το ’82, με την εισαγωγή του πρώτου νόμου-πλαισίου από την κυβέρνηση Α. Παπανδρέου. Η θεσμική αυτή αλλαγή αντιμετώπιζε έναν κραυγαλέο και αντιπαραγωγικό αναχρονισμό και ήταν πλήρως εναρμονισμένη με τα δεδομένα της μεταπολιτευτικής περιόδου. Σύντομα όμως οδήγησε στη δημιουργία ενός εκτεταμένου πλέγματος πελατειακών σχέσεων που συνδυάζονταν με ευνοιοκρατία, αδιαφάνεια και συναλλαγή. Τα εκφυλιστικά φαινόμενα έφτασαν στο αποκορύφωμά τους όταν προέκυψε η ανάγκη «εξωτερικής χρηματοδότησης» των ερευνητικών προγραμμάτων και των υποδομών. Δοθείσης της ευκαιρίας, τα πελατειακά δίκτυα των ελληνικών Πανεπιστημίων διασυνδέθηκαν τότε με τα
Περισσότερα.. »Του Θανάση Μακρή* Εμείς οι Οικολόγοι Πράσινοι βρισκόμαστε στο «άλλο» άκρο. Εχουμε ακριβώς τις αντίθετες αξιακά αρχές: Εμείς πιστεύουμε στη μη βία, την ειρήνη, την παιδεία και τον πολιτισμό, όταν το άλλο άκρο πιστεύει στη βία, τον πόλεμο και τον στρατό. Εμείς πιστεύουμε στη δημοκρατία και στο δικαίωμα των πολλών να αποφασίζουν για τη ζωή τους, ακόμα κι αν δεν έχουν πάντα δίκιο, ενώ το άλλο άκρο αποκηρύσσει τη δημοκρατία και πιστεύει στην εξουσία του αρχηγού. Εμείς πιστεύουμε στην αγάπη, τον διάλογο, την ανοχή και τη συναίνεση, όταν το άλλο άκρο
Περισσότερα.. »Του Γιώργου Ν. Οικονόμου* Η μεγάλη άνοδος του νεοναζισμού δεν εξηγείται μόνο με την ανεξέλεγκτη μετανάστευση, την επιδείνωση της οικονομικής κρίσης, την απογοήτευση και την απελπισία των άμεσα θιγομένων από τη δικομματική λαίλαπα των μνημονίων. Πρέπει να αναζητηθεί επίσης σε ιδεολογικούς και πολιτισμικούς παράγοντες, οι οποίοι επιτρέπουν την κυριαρχία ιστορικών μύθων στηριγμένων στον εθνικισμό και τη θρησκεία, που βρίσκουν πάντοτε πρόσφορο έδαφος σε μια κοινωνία πολιτιστικώς υπανάπτυκτη όπως η νεοελληνική. Από το 1990 η χώρα έχει γεμίσει από κάθε είδους «πατριώτες» που εκμεταλλεύονται την έννοια του έθνους: από τον Σαμαρά, το «Δίκτυο 21»,
Περισσότερα.. »Του Ευάγγελου Αυδίκου* Ενιωσα την ίδια έκπληξη -αλλά και αμηχανία- με τη δημοσιογράφο που πήρε συνέντευξη από τον σημαντικό Γερμανό σκηνοθέτη, τον Φόλκερ Σέλντορφ. Είναι οι στιγμές που νιώθεις να σε πνίγουν οι λέξεις που διαβάζεις. Η Μέρκελ είναι ένας υπέροχος άνθρωπος, είπε o σκηνοθέτης. Προσωπική υπόθεση οι διαπροσωπικές σχέσεις. Ωστόσο, μάταια η δημοσιογράφος προσπαθούσε να βγάλει κάποια λέξη συμπάθειας, αντίθεσης σ’ αυτό που συμβαίνει – όχι μόνο στην Ελλάδα. Σε όλη την Ευρώπη απλώνεται η στέπα της λιτότητας, της κοινωνικής βαρβαρότητας. Παρ’ όλα αυτά, ο σκηνοθέτης έβλεπε την «ανθρώπινη» πλευρά της κυρίας που
Περισσότερα.. »Του Στράτου Γεωργούλα* Η μικρή ξανθιά Μαρία, οι Ρομά και οι καταυλισμοί τους ως φωλιές παρέκκλισης, η αρπαγή ανηλίκου και οι προβληματικοί δημοτικοί υπάλληλοι. Ενώ καταλαβαίνουμε και βιωματικά ότι κάθε κοινωνικό γεγονός είναι πολύπλευρο, την ίδια στιγμή καταναλώνουμε την κυρίαρχη μιντιακή αναπαράστασή του φορώντας τις οικείες παρωπίδες μιας άλογης απολυτότητας, που δεν αφήνει περιθώριο της κριτικής σκέψης. Ποιος είναι ο άγγελος και ποιος ο διάβολος, πού βρίσκεται η ηθική και πόσο ισχυρή μπορεί να είναι η επιρροή της παρεκκλίνουσας ανηθικότητας; Εντέχνως εγκλωβιζόμαστε σε προκατασκευασμένα σχήματα εξήγησης, τα οποία οδηγούν σε υποστήριξη συγκεκριμένων προτάσεων
Περισσότερα.. »Του Γιώργου Γιαννουλόπουλου Νομίζω ότι δεν θα αδικούσα το κείμενο των «58» αν συνόψιζα το εγχείρημά τους ως εξής: «Ας μαζευτούμε όλοι εμείς οι σοβαροί και σκεπτόμενοι να κάνουμε κάτι καλό για την Ελλάδα». Συμβαίνει να γνωρίζω μερικούς απ’ αυτούς και τους εκτιμώ βαθύτατα, επειδή κατά τη γνώμη μου είναι και σοβαροί και σκεπτόμενοι. Μένει να οριστεί τι είναι καλό για την Ελλάδα, αλλά επ’ αυτού μάλλον δεν υπάρχει ομοφωνία. Φυσικά, όπως γίνεται πάντα όταν διαφορετικές απόψεις συγκλίνουν, το κοινό έδαφος υποτίθεται ότι θα βρεθεί αν δοθεί έμφαση σε όσα ενώνουν και όχι σε
Περισσότερα.. »Του Σωτήρη Βαλντέν* Η πρωτοβουλία των «58» είναι απολύτως σεβαστή. Σε δημοκρατία ζούμε. Ιδιαίτερα σεβαστά βεβαίως και τα άτομα που την ανέλαβαν και τη στηρίζουν. Θεμιτό (αν και μαχητό) είναι επίσης η πληθωρική κάλυψη που λαμβάνει η πρωτοβουλία από τα ΜΜΕ να ερμηνεύεται ως αποτέλεσμα της απήχησής της στην κοινωνία. Οταν όμως η πρωτοβουλία παρουσιάζεται ως συμμετρική όσον αφορά την οριοθέτηση απέναντι σε Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ και επίσης συμμετρική ως προς τους κύριους παραλήπτες της, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, υπάρχει, νομίζω, πραγματικό πρόβλημα. Κατ' αρχάς είναι φανερό ότι, με την αιτιολογία της πολιτικής
Περισσότερα.. »
Της Βασιλικής Κατριβάνου* Το «βραχιολάκι» για κρατούμενους και υπόδικους, που ψηφίζεται σήμερα στη Βουλή, δεν αφορά κάποιο εκκεντρικό κόσμημα, αλλά την ηλεκτρονική επιτήρηση με μια συσκευή γεωεντοπισμού στο πόδι. Δίνεται, έτσι, η δυνατότητα έκτισης της ποινής στο σπίτι, κάτι, καταρχήν, θετικό: ο κρατούμενος μπορεί να ζει, έστω υπό επιτήρηση και περιορισμό, σπίτι του, συνεχίζοντας την οικογενειακή ζωή, τη δουλειά και την εκπαίδευσή του, ξεφεύγοντας έτσι από τις απάνθρωπες συνθήκες των ελληνικών φυλακών. Ολα αυτά, όμως, με την προϋπόθεση ότι το μέτρο θα εφαρμοζόταν με όρους διαφορετικούς από αυτούς που προβλέπει το νομοσχέδιο που ψηφίζεται
Περισσότερα.. »Της Σταυρούλας Ματζώρου Εχω πολλά χρόνια να πάω σε παρέλαση. Τα παιδιά μου μεγάλωσαν, ανήκουν στη φοιτητιώσα νεολαία που δεν υποχρεούται να παρελαύνει, σε αντίθεση με τη μαθητιώσα και τις ένοπλες δυνάμεις. Οι παρελάσεις πάντα ήταν υποχρεωτικές και τα αισθήματα ποικίλα στους παρελαύνοντες – για άλλους χρέος, για άλλους καταναγκασμός. Κάποτε οι εθνικές γιορτές και οι παρελάσεις τους ήταν το γεγονός της πόλης μας. Βάζαμε τα καλά μας και μαζευόμασταν στον κεντρικό δρόμο της Αλεξανδρούπολης, στην οδό Δημοκρατίας, έστω κι αν δεν είχαμε να χειροκροτήσουμε κανέναν δικό μας, μήτε μαθητή μήτε φαντάρο μήτε
Περισσότερα.. »Του Αλέκου Π. Ζάννα* Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2013 στη Θεσσαλονίκη. Το πρωί, αεροπλάνα της Πολεμικής Αεροπορίας με το χορηγικό καύσιμο κάνουν «περάσματα» πάνω από την πόλη και σε πολύ χαμηλό ύψος. Ο θόρυβος εκκωφαντικός, τα ντεσιμπέλ σίγουρα πάνω από τα όρια. Σε ό,τι αφορά τη δημόσια υγεία, οι δημοτικοί και περιφερειακοί άρχοντες κάνουν την πάπια. Πρέπει να είναι ευχαριστημένοι με την παρέλαση που φέτος θα γίνει με πλήρη ανάπτυξη. Και φυσικά μες στην καλή χαρά και ο αρμόδιος υπουργός που κατάφερε και έκανε μια παρέλαση «όπως παλιά». Για τον χορηγό των καυσίμων πιθανόν
Περισσότερα.. »Του Γιάννη Σπιλάνη* Η κρίση που ξέσπασε το 2009 είχε ως φυσική συνέπεια να αλλάξει και το πολιτικό τοπίο που διαμορφώθηκε μετά το 1974 με την εναλλαγή ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. στην εξουσία. Το νέο τοπίο, όπως διαμορφώθηκε στις εκλογές του 2012 (ειδικά σε εκείνες του Μαΐου, όπου κανένα κόμμα δεν ξεπέρασε το 20%) και φαίνεται να διατηρείται χωρίς σημαντικές αλλαγές μέχρι σήμερα όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, αποτύπωσε την έντονη δυσαρέσκεια έως και την οργή των πολιτών προς τα δύο κόμματα που άσκησαν την εξουσία για την πολιτική τους μέχρι το 2009 και για τη
Περισσότερα.. »
© 2025 Εφημερίδα των Συντακτών | ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ
