Του Γιάννη Α. Μυλόπουλου* Η δημόσια συζήτηση για τη Χρυσή Αυγή και για τις αιτίες της αυξημένης επιρροής της στην ελληνική κοινωνία καλά κρατεί. Η οικονομική κρίση, ως το ιδανικό περιβάλλον για την ανάπτυξη ακραίων φαινομένων και ιδεών, ασφαλώς έχει τη μερίδα του λέοντος στην αναζήτηση των αιτίων για την εντυπωσιακή ανταπόκριση που βρίσκουν οι ιδέες του ρατσισμού και του ναζισμού στις μέρες μας. Η οργή και η απογοήτευση των πλέον αδύναμων απέναντι σ’ ένα πολιτικό σύστημα, το οποίο, ενώ οδήγησε την Ελλάδα στην καταστροφή, το ίδιο σήμερα έχει αναλάβει, με τις ίδιες ακριβώς
Περισσότερα.. »Του Νικόλαου Τσίρου* Εδώ και περίπου δέκα χρόνια ο σημαντικός Κύπριος σκηνοθέτης Γιάννης Οικονομίδης ανέδειξε μέσα από δύο χαρακτηριστικές ταινίες του, «Σπιρτόκουτο» (2003) και «Η Ψυχή στο στόμα» (2006), τον τρόπο με τον οποίο γεννιέται πραγματικά ο φασισμός στα λαϊκά και μικροαστικά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας. Ολοι οι ήρωες των δύο ταινιών του εμπλέκονται σε ένα απίστευτο συμβάν λεκτικής, ψυχικής και σωματικής βίας και σε ένα ζοφερό περιβάλλον πνιγηρής απελπισίας και διαρκών εκατέρωθεν προσβολών. Αυτός ο χομπσιανού τύπου πόλεμος όλων εναντίον όλων καταλήγει αναπόφευκτα στη λύση της τελικής σύγκρουσης, του αυτοκαταστροφικού εκφυλισμού των πρωταγωνιστών
Περισσότερα.. »Του Τάσου Παππά Διαβάζω ότι η κυβέρνηση σκέφτεται να προβάλει σθεναρή αντίσταση στους δανειστές, επειδή αυτοί δεν εννοούν να καταλάβουν ότι η ελληνική κοινωνία δεν αντέχει άλλη λιτότητα και επειδή οι κοινοβουλευτικές ομάδες της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ έχουν στείλει μήνυμα στο μέγαρο Μαξίμου και στη Χαρ. Τρικούπη να μη διανοηθούν να φέρουν νέα μέτρα γιατί θα τα καταψηφίσουν. Διαβάζω επίσης ότι ο Αντ. Σαμαράς, στην ομιλία του στις Βρυξέλλες στο πλαίσιο εκδήλωσης που διοργάνωσαν το Ιδρυμα «Κων/νος Καραμανλής» και το Ιδρυμα «Κόνραντ Αντενάουερ», αναφέρθηκε στην ανάγκη αλληλεγγύης από την Ευρωπαϊκή Ενωση στην Ελλάδα
Περισσότερα.. »Του Αθανάσιου Μαρβάκη* Το μεγάλο ενδιαφέρον για τον κίνδυνο του φασισμού στρέφεται και στα άτομα που τον υποστηρίζουν και στο γιατί το κάνουν. Στη στροφή αυτή μοιάζει αυθόρμητα πειστικό να ανατρέξουμε στην ψυχολογία ή/και να ρωτήσουμε «ειδικούς». Σταχυολογούμε εδώ τυχαία ένα πρόσφατο παράδειγμα από συνέντευξη με τον ψυχολόγο, ψυχίατρο Νίκο Σιδέρη στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» (29/9/2013): «Η ιδεολογία της Χρυσής Αυγής έχει τρεις πυλώνες: εθνικισμό, δηλαδή βαθύ ναρκισσισμό, απόλαυση της βίας και άρνηση της σκέψης». Ο προβληματισμός μας ξεκινάει εδώ από το γεγονός ότι τέτοιες τοποθετήσεις προσφέρονται ως α-πρόσωπες, ως εξ αποστάσεως διαγνώσεις του
Περισσότερα.. »Του Θεόδωρου Π. Παπαθεοδώρου* Στον δρόμο για τις ευρωπαϊκές εκλογές του 2014, σε πολλές χώρες της Ε.Ε. κυριαρχεί, για πρώτη φορά, έντονη ανησυχία από τη διαφαινόμενη διαμόρφωση ενός ισχυρού αντιευρωπαϊκού ρεύματος, το οποίο προβλέπεται να έχει και σημαντική αποτύπωση στη νέα σύνθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Οι πολιτικές δυνάμεις του «αντί-», οι δυνάμεις εκείνες που αμφισβητούν ή και αντιπαλεύουν την κοινή ευρωπαϊκή πορεία, καταγράφουν αυξημένα ποσοστά στις δημοσκοπήσεις, ενώ ταυτόχρονα αποτελούν ένα ετερόκλητο, μη συνασπισμένο και με διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες σύνολο. Μέσα σε αυτό το σύνολο, ξεχωρίζουν πλέον ξεκάθαρα, διεκδικώντας σε ορισμένες χώρες ακόμα και
Περισσότερα.. »Του Φώτη Παπούλια «Αν από τη θεωρία των δύο άκρων η κυβέρνηση περνάει στην “αξιοποίηση”(!) του λαϊκισμού, τότε ο πρωθυπουργός και το επικοινωνιακό του επιτελείο έχουν χάσει το γήπεδο, όχι απλώς την μπάλα». Με τη φράση αυτή, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ σχολίαζε την προσπάθεια που καταβάλλει ο Αντ. Σαμαράς ώστε να συντηρεί το πολωτικό κλίμα στην κοινωνία, το οποίο όμως «δυστυχώς για την κυβέρνηση, όχι μόνο δεν βρίσκει ανταπόκριση, αλλά ουσιαστικά γυρίζει εις βάρος της». Στην Κουμουνδούρου δεν εκπλήσσονται από τη «στροφή» του πρωθυπουργού στο προσφιλές γι’ αυτόν ζήτημα του «λαϊκισμού», εξάλλου όπως υπενθυμίζουν
Περισσότερα.. »
Πρόσφερε άμεσες «λύσεις», σαν ένα «εργαλείο» δήθεν αντισυστημικής τιμωρίας του κοινοβουλευτισμού και του μνημονιακού κυβερνητικού σχήματος, σαν μια εφικτή λύση τού «τώρα», στο πλαίσιο ενός ακροδεξιού ριζοσπαστισμού
Περισσότερα.. »Του Γιώργου Τρανταλίδη* Μετά τις προφυλακίσεις της ηγεσίας της Χ.Α. και την απαγγελία των ποινών για τον Ακη, η συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού λαού επαίνεσε τη Δικαιοσύνη γιατί επιτέλους ενεργήσαμε ως χώρα της Ε.Ε. Οι αποφάσεις της ταυτίσθηκαν με το περί δικαίου αίσθημα, αφού για πρώτη φορά από τη μεταπολίτευση φυλακίζεται πολιτικό πρόσωπο που παρ’ ολίγον μάλιστα να ήταν… πρωθυπουργός. Επί 40 χρόνια διεφθαρμένοι πολιτικοί διέπραξαν πράξεις ακραίας καταισχύνης και δυστυχώς τα χέρια των δικαστών ήταν δεμένα από τον κατάπτυστο νόμο περί ευθύνης υπουργών. Λόγω του άρθρου 86 του Συντάγματος υπήρχε ατιμωρησία και
Περισσότερα.. »«Μόνο ένα αυτόνομο κίνημα άμεσης δημοκρατίας, το οποίο θα εμπλουτίζει και τους θεσμούς της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, κατά των αλληλοτροφοδοτούμενων αξιών του Μνημονίου και της Χρυσής Αυγής, μπορεί να αποτινάξει τον κατακτητικό ζυγό που έχει στηθεί στη χώρα»
Περισσότερα.. »Του Βασίλη Κ. Δωροβίνη* Η καθυστερημένα αστραπιαία αντίδραση θεσμικών φορέων στο θέμα της ναζιστικής οργάνωσης έχει προκαλέσει σωρεία άρθρων και απόψεων που, ορθά, προβαίνουν και σε αναγωγές σε βαθύτερα αίτια. Με τις σκέψεις που ακολουθούν εκεί στοχεύω και εγώ, αναφερόμενος σε κάποια στοιχεία που δεν είδα να επισημαίνονται επαρκώς. Παραλληλισμοί γίνονται συνεχώς και προς τον Χίτλερ και την, κατά τα άλλα, αντιστάσιμη άνοδό του. Μόνο που παραλείπονται δύο ιστορικοί παράγοντες. Ο πρώτος, το μικροπραξικόπημα της «Μπιραρίας του Μονάχου», το 1923, που προκάλεσε τη δίκη, την καταδίκη και φυλάκιση του Χίτλερ και βασικών στελεχών
Περισσότερα.. »Του Νικόλα Μιτζάλη* Ξεκινώντας με την παραδοχή ότι η αστική δημοκρατία είναι ένα αποδεκτό πολιτειακό σύστημα διακυβέρνησης (και όχι μια απάτη από την ίδια της την ουσία, όπως πίστευε ο Τρότσκι), τα έξω άκρα αυτής θα μπορούσαν να αναζητηθούν από τη μια πλευρά στον επαναστατικό κομμουνισμό και από την άλλη πλευρά στον φασισμό και το τέκνο αυτού, τον ναζισμό (εθνικοσοσιαλισμό) με τις όποιες εκφάνσεις τους. Ακρα, υπό την έννοια ότι και τα δύο αγωνίζονται για την άμεση, βίαιη κατάργηση της αστικής, αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και την πραγμάτωση διαφορετικών συστημάτων κοινωνικής οργάνωσης. Το ένα, για
Περισσότερα.. »Του Τάσου Παππά Με καθυστέρηση μιας εικοσαετίας επιχειρείται η μεταφορά στη χώρα μας ενός πολιτικού πειράματος που δοκιμάστηκε κυρίως στην Ιταλία. Μιλάμε για την απόπειρα να δημιουργηθεί η ελληνική «Ελιά» στην περιοχή της Κεντροαριστεράς. Η διαφορά του ελληνικού αντιγράφου με το ιταλικό πρωτότυπο είναι προφανής. Η ιταλική «Ελιά» ήταν μια επιθετική κίνηση των δυνάμεων της Κεντροαριστεράς και ενός τμήματος της ριζοσπαστικής Αριστεράς με σκοπό την εκλογική νίκη. Κάτι που επετεύχθη, αλλά το μοντέλο δεν μακροημέρευσε. Κατέρρευσε με πάταγο. Η ριζοσπαστική Αριστερά επέστρεψε στον μονήρη βίο της και η Κεντροαριστερά πορεύεται ως προοδευτική συνιστώσα του
Περισσότερα.. »Του Τάσου Τσακίρογλου Εκείνο που πρέπει κάποιος να πιστώσει στους επίδοξους διασώστες της Σοσιαλδημοκρατίας είναι η ακάματη επιμονή τους να δίνουν το φιλί της ζωής στον Τρίτο Δρόμο προς το Πουθενά, προσδοκώντας σε ανάσταση νεκρών. Η τελευταία προσπάθεια, από την Κίνηση των «58», έρχεται να προστεθεί σε πλείστες όσες προηγούμενες, οι οποίες με διάφορα ονόματα και παραλλαγές, αλλά με την ίδια «μαγιά» ανθρώπων, αποβλέπουν ουσιαστικά στην αναβίωση ενός «νεοφιλελευθερισμού με ανθρώπινο πρόσωπο», πολιτική επιλογή που λειτούργησε παντού στον κόσμο ως Κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τις πλέον ταξικές, ανάλγητες και καταστροφικές πολιτικές. Οσο για
Περισσότερα.. »Του Τάσου Παππά Πρώτη μπήκε στο Μνημόνιο, πρώτη φεύγει. Ο λόγος για την Ιρλανδία, η κυβέρνηση της οποίας ανακοίνωσε στους πολίτες, πανηγυρίζοντας ότι η χώρα όπου να ’ναι βγάζει από τον λαιμό της τη θηλιά του Μνημονίου. Το πλήρωσε πολύ ακριβά και θα συνεχίσει να το πληρώνει γιατί οι πολιτικές των δανειστών έχουν προκαλέσει ανεπανόρθωτες βλάβες στην κοινωνία, από τις οποίες θα συνέλθει, αν ποτέ το καταφέρει, ύστερα από πολλά χρόνια. Τα ίδια πάνω-κάτω μας λέει και η ελληνική κυβέρνηση: «Κουράγιο, τα βάσανά σας τελειώνουν, θα φύγουμε από τα μνημόνια και θα σταθούμε
Περισσότερα.. »
© 2025 Εφημερίδα των Συντακτών | ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ
