Του Γιώργου Τρανταλίδη*

Μετά τις προφυλακίσεις της ηγεσίας της Χ.Α. και την απαγγελία των ποινών για τον Ακη, η συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού λαού επαίνεσε τη Δικαιοσύνη γιατί επιτέλους ενεργήσαμε ως χώρα της Ε.Ε. Οι αποφάσεις της ταυτίσθηκαν με το περί δικαίου αίσθημα, αφού για πρώτη φορά από τη μεταπολίτευση φυλακίζεται πολιτικό πρόσωπο που παρ’ ολίγον μάλιστα να ήταν… πρωθυπουργός.

Επί 40 χρόνια διεφθαρμένοι πολιτικοί διέπραξαν πράξεις ακραίας καταισχύνης και δυστυχώς τα χέρια των δικαστών ήταν δεμένα από τον κατάπτυστο νόμο περί ευθύνης υπουργών. Λόγω του άρθρου 86 του Συντάγματος υπήρχε ατιμωρησία και εξετίθετο εντελώς άδικα η Δικαιοσύνη. Εδραία είναι η πεποίθησή μου ότι εάν δεν υπήρχε ο νόμος–έκτρωμα περί ευθύνης υπουργών, η χώρα δεν θα είχε φτάσει στη χρεοκοπία.

Τούτο διότι ο κάθε διεφθαρμένος πολιτικός θα εφοβείτο τα ισόβια και δεν θα καρπωνόταν μίζες τρισ. ευρώ. Ο νόμος αυτός είναι έκτρωμα διότι αντίκειται στο άρθρο 4 του Συντάγματος περί ισότητας των πολιτών, αλλά και προκλητικός διότι ταυτίζει τον ελέγχοντα με τον ελεγχόμενο.

Οι πολιτικοί έχουν πελώριες ευθύνες όταν κρύβουν τις δικογραφίες στα συρτάρια και δεν τις στέλνουν στη Δικαιοσύνη. Τα σκάνδαλα είναι μάλιστα ανατριχιαστικά όταν σχετίζονται με μίζες που έχουν σχέση με το αξιόμαχο του Στρατού. Καλόν είναι οι τρίτοι που αγνοούν το περιεχόμενο της δικογραφίας να αποφεύγουν οποιαδήποτε κριτική για τις δικαστικές αποφάσεις. Ας αφήσουν οι πολιτικοί επιτέλους τους δικαστές να επιτελέσουν το υψηλό λειτούργημά τους. Να μην ξεχνάμε πως η Δικαιοσύνη είναι το ασφαλές καταφύγιο του πονεμένου πολίτη και μοναδική του ελπίδα οι δικαστές.

«Αλλ’ αυτό δικαιοσύνην αυτή ψυχή άριστον εύρομεν» (η δικαιοσύνη είναι το μεγαλύτερο αγαθό για την ίδια την ψυχή) Πλάτωνας «Πολιτεία» 612 Β.

………………………………………………………………………………………………

* Δικηγόρος