Του Τάσου Παππά Ο πολλαπλασιαστής (τον θυμάστε;) ήταν λάθος, όπως παραδέχτηκε ανεπισήμως το ΔΝΤ. Οι προβλέψεις για τη διάρκεια και την έκταση της ύφεσης, κι αυτές λάθος. Και εδώ έχουμε ομολογία από επίσημα αυτή τη φορά χείλη. Το χρέος, παρά τα δύο κουρέματα, που ούτε γενναία ούτε έξυπνα αποδείχτηκαν, έχει ξεφύγει τόσο πολύ που βάζει σε προβληματισμό (;) τα κυβερνητικά στελέχη και τα υποχρεώνει να επιστρατεύσουν τα γνωστά τερτίπια για να το παρουσιάσουν μειωμένο. Η ανεργία έχει εκτιναχθεί σε τέτοιο ύψος που ακόμη και οι καλοζωισμένοι και κυνικοί τεχνοκράτες των Βρυξελλών έφτασαν στο σημείο
Περισσότερα.. »Tου Θεόδωρου Π. Παπαθεοδώρου* Ο δημόσιος διάλογος που έχει αναπτυχθεί το τελευταίο διάστημα σχετικά με την ανασυγκρότηση του χώρου της Κεντροαριστεράς αποτυπώνει με πρόδηλη επίταση, αλλά και με εξαιρετικά ευρύ ορίζοντα, την ανάγκη διαμόρφωσης ενός σοβαρού και υπεύθυνου προοδευτικού μεταρρυθμιστικού πόλου ως την εναλλακτική πολιτική πρόταση απέναντι στη διαφαινόμενη επικυριαρχία του νέου διπολισμού Ν.Δ.-ΣΥΡΙΖΑ. Ο διάλογος αυτός εντάθηκε μετά την αποχώρηση της Δημοκρατικής Αριστεράς από την τρικομματική κυβέρνηση, καθώς και μέσα από την κινητικότητα πολιτικών σχηματισμών, ομάδων και προσώπων που αναζητούν μια νέα συγκολλητική ουσία κεντροαριστερής προοπτικής. Η Κεντροαριστερά εμφανίζεται και πάλι να
Περισσότερα.. »Του Βίκτωρα Νέτα Μελετάει διάφορα μέτρα και ρυθμίσεις η κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει, κατά το δυνατόν δίκαια, το μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα των πλειστηριασμών ακινήτων και κυρίως της πρώτης κατοικίας, λόγω αδυναμίας ή απροθυμίας των δανειοληπτών να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους προς τις τράπεζες. Το πρόβλημα υπήρχε πάντοτε, από τότε που οι τράπεζες άρχισαν να χορηγούν στεγαστικά δάνεια με υποθήκη του ακινήτου, αλλά οξύνθηκε με την οικονομική κρίση, που οδήγησε εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες στην ανεργία, επομένως και στην αδυναμία να πληρώσουν τις δόσεις στεγαστικών δανείων, τα χαράτσια κ.λπ. Υπάρχουν, ωστόσο, κι εκείνοι οι δανειολήπτες που
Περισσότερα.. »
Ο ξεριζωμένος μικρασιατικός πληθυσμός ένιωσε τον ρατσισμό στη «μητέρα πατρίδα». Γκετοποιήθηκε, αλλά έδωσε ώθηση στην ανάπτυξη του εργατικού κινήματος, που ήρθε να ανακόψει η δικτατορία του Μεταξά
Περισσότερα.. »Του Τάσου Παππά Δεν ξέρω ποια θα είναι η έκβαση της μάχης που δίνουν οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ απέναντι στην κυβέρνηση. Οπως έχει αποδειχτεί ιστορικά, ακόμη και οι χαμένες μάχες έχουν το νόημά τους. Κάποιοι θεωρούσαν άσκοπη τη σύγκρουση και συνιστούσαν συνθηκολόγηση από την πρώτη στιγμή. Τα κόμματα της συγκυβέρνησης έκαναν τα πάντα για να το πετύχουν. Δυσφήμησαν τους εργαζόμενους στα δημόσια μέσα ενημέρωσης, επιχείρησαν να τους διασπάσουν, προσπάθησαν να τους δελεάσουν προσφέροντας θέσεις και ανταλλάγματα. Η γενναιοδωρία των χρεοκοπημένων. Αρκετοί πράγματι ενέδωσαν: Είτε γιατί το φάντασμα της ανεργίας καραδοκούσε απειλητικό πάνω από
Περισσότερα.. »Της Μαριάννας Τόλια Το τραγικό σχετικά με την ανεργία δεν είναι ότι συνεχίζει να ανεβαίνει πιάνοντας τον Μάιο το 26,7%. Είναι η απουσία οποιωνδήποτε προοπτικών μείωσής της με τρόπο διαφορετικό από της Λετονίας. Μετά την εφαρμογή του δικού της προγράμματος εσωτερικής υποτίμησης –που λόγω του χαμηλού δημόσιου χρέους της είχε πολύ καλύτερες αρχικές προϋποθέσεις από το ελληνικό–, η χώρα της Βαλτικής μείωσε ώς ένα βαθμό την υψηλή ανεργία της χάνοντας το 10% του πληθυσμού της, τις νέες και δυναμικές γενιές. Στον ίδιο δρόμο βαδίζουμε κι εμείς. Η εκτίμηση αυτή δεν πηγάζει από απαισιοδοξία
Περισσότερα.. »Του Τάσου Παππά «Ε, όχι και απεργία οι καθηγητές την περίοδο των πανελλαδικών εξετάσεων. Πρόκειται για απαράδεκτη επιλογή του συνδικαλιστικού κινήματος, που έχει καταντήσει συντεχνιακή σύναξη. Βλάπτουν τους μαθητές που ετοιμάζονται για μία από τις κρισιμότερες μάχες της ζωής τους και τις οικογένειές τους που αγωνιούν για το μέλλον των παιδιών τους». Κυβέρνηση, κομματικά στελέχη, δημοσιολόγοι και λοιποί οπαδοί της κοινής λογικής χρησιμοποίησαν αυτό το επιχείρημα πριν από μερικούς μήνες για να επιτεθούν στην απόφαση της ΟΛΜΕ. Είχε φυσικά προηγηθεί μπαράζ συκοφαντικών σχολίων για τους τεμπέληδες καθηγητές που απολαμβάνουν τρεις μήνες διακοπές τον χρόνο,
Περισσότερα.. »
Κάθε φορά που αρχίζει νέο κείμενο, ακούει κι άλλη φωνή, μπαίνει σε νέο κόσμο. Ξεκινά διστακτικά. Θα 'θελε πρώτα να το ακούσει, να το μυρίσει. Αλλά ο χρόνος τον κυνηγά. Κάνει ένα βήμα κι αρχίζει να ξιφομαχεί. Τολμά να επιδιορθώσει και τρέμει μην αλλοιώσει. Αποβλέπει στην τελειότητα, αλλά διαβλέπει τη ματαιότητα. Είτε τρέξει σαν μανιασμένος κυνηγός να παγιδεύσει τα θηρία είτε καθίσει σαν ατάραχος ψαράς να πιάσει όλα τα ψάρια, ξέρει πως όσο περισσότερα τα θηράματα τόσο πιο πολλά θα ξεφύγουν. Κι ο πιο ανέμελος περαστικός μπορεί αύριο να του πει: «Κοίτα, στα πόδια
Περισσότερα.. »Του Τάσου Τσακίρογλου Η λάβα και το μάγμα των αλλαγών και της μετάλλαξης του καπιταλισμού, που κυοφορήθηκαν για περισσότερα από τριάντα χρόνια στο εσωτερικό του, ξεχειλίζουν πλέον και σκεπάζουν τις ανθρώπινες ζωές, πριν τις εγκλωβίσουν οριστικά όπως τις «παγωμένες» μορφές των θυμάτων της Πομπηίας. Ρευστοί καιροί. Η καθημερινότητα των νέων κανόνων του παιχνιδιού διαμορφώνει ελαστικές ζωές με εναλλασσόμενους και διαδοχικούς ρόλους, οι οποίοι απαιτούν εγρήγορση, κινητικότητα, διαθεσιμότητα, νομαδικότητα, προσαρμοστικές ιδιότητες και, τελικά, μια «ρευστή συνείδηση». Εάν ραγίσει το κέλυφος της ζωής, τότε εκτίθεται σε άμεσο κίνδυνο ο ευαίσθητος πυρήνας της δυνατότητας για ορθολογική
Περισσότερα.. »Του Νικόλαου Μιτζάλη* Ο Λεφέμπρ[1] το είχε αντιληφθεί αλλά και διατυπώσει μοναδικά εδώ και δεκαετίες: Η ετεροτοπία των χώρων και πρακτικών της πόλης βρίσκεται σε διαρκή ένταση με την ισοτοπία της χωρικής ευταξίας τής εξουσίας. Οι ετεροτοπίες, ως παρεκκλίσεις της κανονικότητας που το κράτος επιβάλλει -κυρίως για την εύρυθμη λειτουργία των καπιταλιστικών σχέσεων και συσχετισμών-, συγκροτούν χώρους ανομίας που τελικά συνήθως ανακτώνται από την εξουσία. Και αυτό γιατί ό,τι είναι διαφορετικό στις κυρίαρχες πρακτικές είναι αυτομάτως ανατρεπτικό, ή δυνάμει ανατρεπτικό, για αυτές. Οι ετεροτοπίες, για τους μη μυημένους, είναι χώροι του έτερου, της διαφορετικότητας,
Περισσότερα.. »Του Παντελή Κυπριανού* Το ελληνικό κράτος δεν θύμισε ποτέ τον γραφειοκρατικό, απρόσωπο, αποτελεσματικό, αυστηρά ιεραρχημένο μηχανισμό που σκιαγράφησε ο Μαξ Βέμπερ, ούτε τον ευέλικτο, αποκεντρωμένο και «ουδέτερο» ιδεολογικά, που περιγράφουν οι σύγχρονοι πολιτικοί επιστήμονες και κοινωνιολόγοι των οργανώσεων. Μέχρι το 1974, ιδιαίτερα από τη δεκαετία του 1930 και τον Εμφύλιο, ήταν οργανωμένο με γνώμονα την πάταξη του «εσωτερικού εχθρού» και έκτοτε με βάση πρώτα τις ανάγκες των κομμάτων που ασκούσαν την κυβέρνηση και προοδευτικά ορισμένων στελεχών τους. Από το 1990, και ακόμη περισσότερο μετά το 2009, στόχος όλων των κυβερνήσεων φέρεται να είναι
Περισσότερα.. »Του Τάσου Παππά Απαντώντας η πανεπιστημιακός και συγγραφέας Λένα Διβάνη με άρθρο της στο «protagon. gr» στις επιθέσεις που δέχτηκε στο διαδίκτυο, και όχι μόνο, επειδή χαρακτήρισε τον άτυχο 19χρoνο «τζαμπατζή», έγραψε ότι αν ήξερε πως το παιδί ήταν νεκρό και αν μπορούσε να υποψιαστεί τον αρρωστημένο οχετό, ποτέ δεν θα το έγραφε. Η κ. Διβάνη αναφέρει επίσης ότι χωρίς να ξέρει πως το παιδί είναι νεκρό, εξοργίστηκε μ’ αυτά που διάβαζε στο διαδίκτυο εναντίον των ελεγκτών και αποφάσισε να παρέμβει σε πρώτο χρόνο και εν θερμώ: «και τότε σταματάω στην άκρη του δρόμου
Περισσότερα.. »Του Φίλιππου Δ. Δρακονταειδή Δεν συνόδευσα τον πρωθυπουργό στις ΗΠΑ. Παρακολούθησα τη διαδρομή του από πόλεως εις πόλιν και από συναντήσεως εις συνάντησιν, όπως αυτή περιγράφηκε σε ανταποκρίσεις, συνεντεύξεις, άρθρα και σχόλια. Ιεροφάντες και πυθίες, γλωσσαμύντορες και βακχευόμενοι, έφεραν στο φως οιωνούς, ιερεμιάδες, πολεμικά ανακοινωθέντα και επελάσεις Αποκάλυψης. Κατάλαβα πάντως πως ο πρωθυπουργός εξασφάλισε την υποστήριξη των ΗΠΑ, εξήγησε τα πλεονεκτήματα επενδύσεων στη χώρα του, συνεννοήθηκε για την ΑΟΖ, επιχειρηματολόγησε περί των ορίων της αντοχής του χειμαζόμενου τόπου του, ασχολήθηκε με το Κυπριακό, ευχαρίστησε ώτα ακουόντων. Με λίγα λόγια, σημείωσε επιτυχίες. Οι κυβερνητικές πηγές,
Περισσότερα.. »Του Μανόλη Γ. Δρεττάκη* Σε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του ο Πέτρος Ραυτόπουλος (Π.Ρ.), με τίτλο «Ενίοτε το να σωπαίνεις είναι σαν να ψεύδεσαι», στο τεύχος αριθ. 166-167 του αξιόλογου περιοδικού «η παρέμβαση», που εκδίδεται επί 27 συνεχή έτη στην Κοζάνη, ανάμεσα στα άλλα αναφέρεται και στα όσα έγραφε το 1872 ο νομοδιδάσκαλος Rudolf von Jhering εναντίον της παθητικής στάσης απέναντι σε όσα συμβαίνουν σε μια κοινωνία. Γράφει ο Π.Ρ.: «Αναφερόμενος στους άδικους νόμους ο αριστοκράτης Γερμανός νομοδιδάσκαλος υπογραμμίζει την αποσυνθετική επίδραση που ασκούν πάνω στην ηθική δύναμη του λαού, στην καταστροφή του
Περισσότερα.. »
© 2025 Εφημερίδα των Συντακτών | ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ
