Του Πάνου Σκουρολιάκου* Και όχι μόνον από τη Λιβαδειά, αλλά από όλη την επικράτεια, για να στηρίξουν τον εκλεκτό της κυβέρνησης για τον προεδρικό θώκο, δίνοντάς της γενναία ανάσα ζωής και παρατείνοντας τον βίο της, για να κάνει αβίωτο τον δικό μας. Αναζητούνται λοιπόν εκατόν ογδόντα βουλευτές «έτοιμοι για όλα», από οποιαδήποτε πολιτική οικογένεια της Βουλής και αν προέρχονται. Και αν είναι δύσκολο να βρεθούν, και εισαγωγή προθύμων θα μπορούσε να επιχειρηθεί. Με μια νομοθετική ρύθμιση ίσως, μια πράξη νομοθετικού περιεχομένου, ώστε να μπορούν να ψηφίζουν για την ανάδειξη του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας
Περισσότερα.. »
Του Γιώργου Ν. Οικονόμου* Με την ευκαιρία της 40ής επετείου από τον Ιούλιο 1974, που έγινε η «ομαλή» μεταβίβαση της εξουσίας από το δικτατορικό καθεστώς στον παραδοσιακό πολιτικό κόσμο, γράφτηκαν μερικές ανακρίβειες και παρανοήσεις για την αλλαγή αυτή. Η μεγαλύτερη από αυτές είναι ότι τότε υπήρξε «αποκατάσταση της δημοκρατίας». Ομως η αλήθεια είναι διαφορετική. Δεν έγινε καμία «αποκατάσταση της δημοκρατίας», διότι, αφ’ ενός, πριν από τη δικτατορία δεν υπήρχε δημοκρατία, αλλά μοναρχία («Βασίλειον της Ελλάδος») με συνταγματικές εκτροπές (1965) και, αφ’ ετέρου, το μεταπολιτευτικό καθεστώς δεν ήταν δημοκρατία, αλλά κοινοβουλευτισμός. Ο κοινοβουλευτισμός ουδεμία σχέση
Περισσότερα.. »
Του Τάσου Παππά Ο Γ. Παπανδρέου πιστεύει ότι δεν κρίθηκε για τις επιλογές του από τον λαό, αλλά ανετράπη από μια συνωμοσία, μέρος της οποίας ήταν ο Ευάγγ. Βενιζέλος. Μ’ αυτό το ηθικό πλεονέκτημα στις αποσκευές του δηλώνει παρών και ξεκινά. Για πού; Είναι άγνωστο. Πιθανόν και ο ίδιος, ως άκεντρος και νομάς της πολιτικής, να μην έχει καταλήξει μέσα του. Ωστόσο, είναι αναγκαίες ορισμένες επισημάνσεις: Οι φίλοι του φώναζαν προχθές το σύνθημα «Γιώργο γερά, να φύγει η Δεξιά». Αλήθεια, ποιος έφερε τη Δεξιά; Ο Γιώργος Παπανδρέου χωρίς να ρωτήσει τον ελληνικό λαό υπέγραψε
Περισσότερα.. »
Του Περικλή Γρύσπου * Τη μοναξιά που αισθάνεται κάθε κυρίαρχος, ειδικά όταν καταφέρνει να επιβληθεί σε ισχυρούς φίλους, νιώθει η Ανγκελα Μέρκελ μετά την επιτυχία της να θυσιαστεί για χάρη της όλη η γαλλική κυβέρνηση. Αλλωστε η ημέρα που παραιτήθηκε η κυβέρνηση Βαλς, 25η Αυγούστου, είναι η ημέρα που πριν από ακριβώς 70 χρόνια απελευθερωνόταν το Παρίσι από την τετράχρονη ναζιστική σκλαβιά. Είναι η ημέρα που έμπαινε θριαμβευτής στο Παρίσι ο στρατηγός Λεκλέρκ, επικεφαλής της 2ης μεραρχίας τεθωρακισμένων. Εβδομήντα χρόνια μετά, ένας Γάλλος πρόεδρος δεχόταν ταπεινωτικά την προτροπή του Βερολίνου να αλλάξει την
Περισσότερα.. »
Της Σοφίας Βιδάλη* Το νομοσχέδιο (ΣχΝ) για τον ρατσισμό είναι μάλλον ένα άνευρο και νομοτεχνικά κακό (όπως συνήθως τα τελευταία χρόνια) κείμενο και αυτό φαίνεται από το πρώτο κιόλας άρθρο του, που κανονικά θα έπρεπε να εντάσσεται στην αιτιολογική έκθεση και όχι στο κείμενο του νόμου. Η μη πρόβλεψη επίσης του ρατσιστικού εγκλήματος ως ιδιαίτερης κατηγορίας είναι κάτι που έχει επικριθεί σφοδρά. Επιπλέον, οι συντάκτες του επιλέγουν τόσες αόριστες εκφράσεις, που τελικά το τι θα γίνεται κάθε φορά θα εξαρτάται από το ποιος θα το εφαρμόζει. Δεν θα σχολιάσω άλλο εδώ κενά ή τις
Περισσότερα.. »
Το πρόβλημα της ποίησης είναι ο ποιητής. Κώστας Καλαπανίδας, «Τελευταίο μάθημα»
Περισσότερα.. »
Του Θανάση Διαμαντόπουλου* Αγαπητοί αναγνώστες, δεν ξέρω αν κάποιοι από σας έχουν διαβάσει το 10τομο ιστορικό μυθιστόρημα-ποταμό του Διονύση Ρώμα «Ο Περίπλους», όπου ο χαρισματικός Ζακυνθινός συγγραφέας, μέσα από την ιστορία μιας μεγάλης οικογένειας του νησιού του, των Νταβιτσένσα, περιγράφει τρεις αιώνες ελληνικής και ευρωπαϊκής ιστορίας. Ο γιος, λοιπόν, του πρώτου μέλους αυτής της οικογένειας, που τιμήθηκε από τη Γαληνότατη Δημοκρατία με τον τίτλο του κόντε, ο Βαρθολομαίος-Αλέξανδρος Νταβιτσένσα, «προικοδοτήθηκε» από τους ευρηματικούς συμπατριώτες του με το προσωνύμιο «Κόντες Οσκεναίς». Οθελικά δίβουλος, που λειτουργικά σημαίνει άβουλος, αενάως αναποφάσιστος, αμφίθυμος, πάντα περί τον άξονά του
Περισσότερα.. »Η ερχόμενη αυτοδιοικητική περίοδος, που θα έχει για πρώτη φορά πενταετή διάρκεια, θα πρέπει να αποτελέσει για τους ΟΤΑ το εφαλτήριο για δημιουργία και μεταρρυθμίσεις και κυρίως να προσφέρει όραμα και προοπτική στις τοπικές κοινωνίες, προβάλλοντας και αναδεικνύοντας τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του κάθε δήμου. Η ορθή οικονομική διαχείριση αποτελεί τη βάση για την ομαλή λειτουργία ενός σύγχρονου αυτοδιοικητικού οργανισμού, αφού εξαιτίας της πολυπλοκότητας και της δομής η διαφάνεια καθίσταται σημαντικότερη από ποτέ. Θα πρέπει να ξεπεραστεί το αυτοδιοικητικό μοντέλο περασμένων ετών, που στήριζε τη χρηματοδότηση του δήμου ή της περιφέρειας καθαρά στο κεντρικό κράτος
Περισσότερα.. »
Τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης αποτελούν ισχυρή εξουσία και η λειτουργία τους εμπεδώνει στο κοινό, κοινωνικές αξίες, νοοτροπίες και συμπεριφορές που διαμορφώνουν καταλυτικά την κοινωνική και πολιτική ζωή
Περισσότερα.. »
Του Χάρη Τσιόκα 3 Σεπτέμβρη 74! Ημερομηνία σταθμός γιατί ο διάσπαρτος σοσιαλιστικός χώρος με καταλύτη τον Ανδρέα Παπανδρέου υπερβαίνει τα θολά-διαχειριστικά «κεντρώα» πολιτικά σχήματα ,και συγκροτείται σε σοσιαλιστικό πολιτικό, κοινωνικό ρεύμα αναμέτρησης με τον συντηρητισμό και τον νεοφιλελευθερισμό ! Ο στόχος προσδιορίζεται στο «να ανατρέψει τον διχασμό της Ελληνικής κοινωνίας και να δημιουργήσει μέσα από μεγάλες αλλαγές τις βάσεις της κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής δημοκρατίας…»! Υπενθυμίζεται πως τότε, όπως και τώρα, η ύπαρξη και δράση σοσιαλιστικού κινήματος σε μια βαθύτατα διχασμένη κοινωνικά, οικονομικά, παραγωγικά και πολιτικά ελληνική κοινωνία δεν ήταν μια εύκολη υπόθεση
Περισσότερα.. »
Της Δέσποινας Κουτσούμπα* Είναι η φράση που ακούει συχνότερα σε όλο του τον υπηρεσιακό βίο ένας αρχαιολόγος που δουλεύει στο υπουργείο Πολιτισμού. Από το στόμα του ιδιοκτήτη του οικοπέδου ή του μηχανικού, πρόκειται για την πρώτη αυθόρμητη αντίδραση σε περίπτωση που έχουν βρεθεί αρχαιότητες οποιασδήποτε περιόδου στην ιδιοκτησία του. Η φράση αυτή συμπυκνώνει δύο αλήθειες. Η μία είναι πρακτική: πρόκειται για την απελπισία του ανθρώπου που πρέπει να αντιμετωπίσει τους ρυθμούς της ανασκαφικής έρευνας, την ίδια στιγμή που τα δάνεια τρέχουν. Ακόμη χειρότερα, να αντιμετωπίσει το κόστος της ανασκαφικής έρευνας, αφού πλέον η
Περισσότερα.. »
Του Βίκτωρα Νέτα Στην επέτειο των 40 χρόνων από την ίδρυσή του, το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται διχασμένο και διαλυμένο και με τις δημοσκοπήσεις να του δίνουν εκλογική δύναμη 3%, δηλαδή ποσοστό που, αν δεν το αυξήσει ώς τις εκλογές, θα το αφήσει έξω από τη Βουλή. Η σημερινή ηγεσία και τα στελέχη τού άλλοτε ισχυρού κινήματος, το οποίο κυβέρνησε πάνω από 10 χρόνια τη χώρα, ενώ γνωρίζουν τη λαϊκή δυσφορία, όχι μόνο δεν κάνουν τίποτε για να την αντιμετωπίσουν, αλλά και την αυξάνουν με την υποστήριξη αντιλαϊκών μέτρων της συγκυβέρνησης, προπαντός, όμως, με τις εσωτερικές
Περισσότερα.. »
Του Τηλέμαχου Χυτήρη Υπήρχε μια ειδική σχέση. Το γνώριζαν όλοι. Τον ονόμαζαν χαρισματικό. Αυτή ήταν η καλή εκδοχή. Οι πολιτικοί του αντίπαλοι τον έλεγαν δημαγωγό και λαϊκιστή. Γεννάται το ερώτημα «Τι σχέση πρέπει να έχει ο πολιτικός με τον λαό;». Ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν ξεκάθαρος: «Ο λαός είναι ο ισχυρότερος παράγων στη Δημοκρατία». Στις όποιες επιφυλάξεις, απαντούσε: «Η πολιτική δεν είναι μετέωρη, ούτε βγαίνει από παρθενογένεση, πάντα κάπου στηρίζεται. Αλλοι την στηρίζουν στον ξένο παράγοντα ή στην οικονομική ολιγαρχία ή στα σώματα ασφαλείας, εμείς στηριζόμαστε στο λαό και το εννοούμε». (Πολλοί –και σοβαροί– συγχέουν
Περισσότερα.. »
Του Τάσου Παππά Δεν ξέρω τι θα πουν σήμερα και την Τετάρτη οι πρώην, ο νυν και οι επίδοξοι αρχηγοί του ΠΑΣΟΚ στις ξεχωριστές εκδηλώσεις που διοργανώνουν για το κόμμα τους. Δεν ξέρω, επίσης, όπως και κανένας άλλος, τι θα έκανε ο Ανδρέας Παπανδρέου αν ζούσε σήμερα. Αυτό που ξέρω είναι ότι ένα κόμμα που δημιούργησε ελπίδες στα λαϊκά στρώματα όταν ιδρύθηκε το 1974, που καλλιέργησε προσδοκίες το 1981 όταν θριάμβευσε στις εκλογές και κυριάρχησε την περίοδο της Μεταπολίτευσης, έχει υποστεί όσα ξόρκιζε ο ιδρυτής του: κληρονομήθηκε (από τον γιο του), παραχωρήθηκε (στη Δεξιά)
Περισσότερα.. »
© 2025 Εφημερίδα των Συντακτών | ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ
