Του Τάσου Παππά Ξαναχτύπησε ο Β. Τζωρτζάτος με επιστολή του στην «Ελευθεροτυπία». Κι αυτή τη φορά στο στόχαστρό του μπαίνει ο Δ. Κουφοντίνας. Του έχει γίνει έμμονη ιδέα. Οι κατηγορίες είναι πολλές και σοβαρές. Περισσότερα όμως και σοβαρότερα είναι τα ερωτήματα σχετικά με τις προθέσεις του επιστολογράφου ή όποιου άλλου κρύβεται πίσω του. Υποστηρίζει ότι ο Κουφοντίνας πήγε στη γιάφκα μετά την έκρηξη στον Πειραιά όχι για να την αδειάσει, αλλά για να τη γεμίσει και ότι μετέφερε εκεί τα χειρόγραφα που έκαιγαν σχεδόν όλους τους κατηγορούμενους. Τα έφερε είτε από κάποια προσωπική του κρύπτη
Περισσότερα.. »
Του Γαβριήλ Σακελλαρίδη* Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές είναι αδιαμφισβήτητα ένα ιστορικό γεγονός στη σύγχρονη πολιτική ιστορία της Ελλάδας. Με τις πρόσφατες ευρωεκλογές μπορούμε να πούμε ότι ουσιαστικά ολοκληρώθηκε ένας πρώτος κύκλος, αυτός δηλαδή που ξεκίνησε το 2012: «o ΣΥΡΙΖΑ του 27%». Αυτό σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί «ταβάνι» για τα εκλογικά ποσοστά του κόμματος της ριζοσπαστική Αριστεράς. Είναι το «εν δυνάμει κατώφλι» για μια νέα περίοδο που ανοίγει από τις ευρωεκλογές και μέχρι τις εθνικές εκλογές και αποτελεί τη βάση για τον δεύτερο κύκλο, αυτόν του «ΣΥΡΙΖΑ της αυτοδυναμίας». Δύο ερωτήματα
Περισσότερα.. »
Του Θράσου Φωτεινού* Η διαμορφούμενη πραγματικότητα, μετά και τις τελευταίες εκλογές, δείχνει μια κοινωνία ταλαιπωρημένη από τις πολιτικές λιτότητας που ασκούνται. Μια κοινωνία σε πλήρες αδιέξοδο. Σ’ αυτό το τοπίο το μεγάλο ερώτημα είναι τι ρόλο θέλει να παίξει η Αριστερά· Ας δούμε όμως ποια είναι η ταυτότητα της Αριστεράς σήμερα στη χώρα μας. Κατ’ αρχάς το ΚΚΕ, ένα κόμμα αυτοπεριθωριοποιημένο από τα τεκταινόμενα της χώρας, λειτουργώντας με λογικές παρωχημένες, άλλων εποχών, βαθύτατα δογματικό. Δεν το αναφέρω τυχαία πρώτο. Είναι το κόμμα που ηγεμόνευσε μεταπολιτευτικά στον χώρο της Αριστεράς μέχρι και το 2010. Δυστυχώς
Περισσότερα.. »Του Θέμη Μπερεδήμα* Σε θολό και δυσοίωνο οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον, οι δημοσιογράφοι όπως και οι άλλοι εργαζόμενοι στον χώρο του Τύπου βιώνουμε την πιο βαθιά κρίση των τελευταίων 50 ετών. Με διαδοχικά νομοθετήματα, 2 μνημόνια, εφαρμοστικούς νόμους και Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, ισοπεδώθηκαν ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα καθώς και κατακτήσεις ετών. Την ίδια ώρα δόθηκαν απλόχερα στην εργοδοτική πλευρά «εργαλεία» που έπληξαν τη μισθωτή εργασία με μειώσεις μισθών, εκ περιτροπής εργασία, αλλά και πολλαπλές δυνατότητες παραβίασης των ΣΣΕ μέχρι την ουσιαστική κατάργησή τους. Παράλληλα επεκτάθηκε στο σύνολο του Τύπου η
Περισσότερα.. »H δημοκρατία δεν υποφέρει μόνον από τις πολιτικές της λιτότητας αλλά και από τον κατακερματισμό των σύγχρονων κοινωνιών σε εχθρικές και ανασφαλείς κοινότητες
Περισσότερα.. »
Του Κωνσταντίνου Τσουκαλά Ακόμα και αν «ομιλεί», ο λαός δεν «αποφαίνεται». Η ιδέα της γενικής βούλησης δεν είναι παρά μια πλασματική κατασκευή. Με αυτή την έννοια, η «λαϊκή ετυμηγορία» δεν είναι ούτε πραγματικά συλλογική ούτε κατά κυριολεξίαν βούληση. Δεν είναι ούτε υπεύθυνη ούτε συνεπής ούτε ορθολογική ούτε αντιφατική ούτε «σοφή» ούτε εσφαλμένη! Απηχώντας συνεχώς μεταβαλλόμενες συγκυρίες αρκείται στο να εκφέρεται. Δεν εκφράζει ούτε «κοινή» βούληση σταθερότητας ούτε «κοινή» βούληση ανατροπής. Ετσι, το κύριο «μήνυμα» των εκλογών είναι η υπέρβαση των παγιωμένων ισορροπιών: Αθροιστικά, οι δύο μεγάλες πολιτικές παρατάξεις που εναλλάσσονταν ιστορικά στην εξουσία έχασαν
Περισσότερα.. »
Του Αντώνη Νταλακογεώργου* Ηδη έχουν παρέλθει αρκετές ημέρες από τη λήξη της εκλογικής αναμέτρησης στον Δήμο Πειραιά. Έχει κατακάτσει αρκετά ο κουρνιαχτός και τα όσα διαδραματίστηκαν στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Από τη σκοπιά αυτή είναι κατάλληλη στιγμή να διατυπωθούν ορισμένες πρώτες σκέψεις, απόψεις και διαπιστώσεις αλλά και συμπεράσματα που αφορούν τις δημοτικές εκλογές στην πόλη. Φυσικά και πρέπει να γίνει μια ουσιαστική συζήτηση και να μην επιτραπεί να επισκιασθεί το αρνητικό αυτό αποτέλεσμα από το γεγονός ότι σε πολλούς αριστερούς στον Πειραιά τούς έμεινε στο τέλος το θετικό αποτέλεσμα των ευρωεκλογών και
Περισσότερα.. »
Του Τάσου Παππά Διαβάζοντας τα κείμενα που δημοσιεύτηκαν στην «Εφ.Συν.», στο πλαίσιο του αφιερώματος «Αριστερά: πρώτη δύναμη. Και τώρα τι;», διαπιστώνεις ότι οι περισσότεροι αρθρογράφοι συμφωνούν πως η νίκη της ριζοσπαστικής Αριστεράς στις ευρωεκλογές ήταν μια σημαντική επιτυχία με αντίκτυπο στην Ευρώπη. Μέχρι εδώ δεν υπάρχει πρόβλημα. Οι διαφωνίες προκύπτουν όταν τίθεται το ερώτημα, που είναι και το πιο κρίσιμο: «Με ποιες πολιτικές θα καταφέρει να γίνει πλειοψηφικό ρεύμα;». Οσοι ανήκουν στην περιοχή της Κεντροαριστεράς ζητούν από τον ΣΥΡΙΖΑ να προσαρμόσει τις θέσεις και τη στρατηγική του στην πολιτική πραγματικότητα της χώρας με
Περισσότερα.. »Προέρχονται τόσο από εγγενείς και καθολικές αντιφάσεις του περιεχομένου που αποδίδεται στη δημοκρατία όσο και από τα προβλήματα που αναδείχτηκαν από τη συγκυρία, τόσο σε διεθνές επίπεδο όσο και στην πολιτική σκηνή των κοινωνιών που αντιμετωπίζουν πολιτικές πρωτόγνωρης λιτότητας
Περισσότερα.. »Της Αντας Ψαρρά Να λοιπόν που όλοι στριμώχτηκαν στην ουρά για την όψιμη υπεράσπιση του δίκαιου αγώνα των καθαριστριών. Με οξύτατες παρεμβάσεις σε έντυπα, σταθμούς και κανάλια, και λοιδορούν -και καλά κάνουν- την κυβέρνηση, αλλά και τα ΜΑΤ, πράγμα εξόχως εντυπωσιακό για ορισμένους. Μάλιστα, ο εκδότης της REAL, Νίκος Χατζηνικολάου, προχώρησε ένα βήμα, λέγοντας χθες το πρωί ότι δεν μπορεί να φανταστεί ότι Ελληνες δικαστές (ενν. την απόφαση του Αρείου Πάγου) δέχονται παραινέσεις ξένων (ενν. την τρόικα). Δεν σχολίασε, βέβαια, ότι στην προκειμένη περίπτωση μπορεί η τρόικα να ζήτησε απολύσεις και διαθεσιμότητες, αλλά
Περισσότερα.. »Η απάντηση της δημοκρατίας θα ήταν ενδεικτικά: η εγκατάλειψη της προκλητικότητας των προνομίων του πολιτικού κατεστημένου ή η παροχή ωφέλιμου χρόνου στην πολιτική εξουσία. Πώς; Με αποσύνδεση της προεδρικής εκλογής από τη διάλυση του Κοινοβουλίου
Περισσότερα.. »Προκειμένου να γεννηθούν ευρωπαϊκοί θεσμοί ουσιαστικά δημοκρατικού χαρακτήρα, είναι προηγουμένως αναγκαίο να επικρατήσουν και να επιβληθούν ευρωπαϊκές πολιτικές που θα «υλοποιούν» στην καθημερινή ζωή τα παλιά ιδεώδη της «ελευθερίας, ισότητας, αδελφότητας»
Περισσότερα.. »
Του Τάσου Τσακίρογλου Το «πνεύμα του καπιταλισμού» (der Geist des Kapitalismus), το οποίο περιέγραφε ο Μαξ Βέμπερ στην εποχή του, εμπεριείχε ως έκφραση του αναπτυσσόμενου νέου οικονομικού συστήματος την επιχείρηση, τον «τόπο» δηλαδή στον οποίο τέμνονταν η ορθολογικότητα και το ρίσκο. Η αστική κοινωνία και ο τύπος της δημοκρατίας που τη συνόδευσε εμπεριείχε το ρίσκο ως αναπόσπαστο στοιχείο της κουλτούρας της, υφαίνοντας το όραμα των «ευκαιριών» και της ατομικής ανόδου, το οποίο με τη σειρά του προσέδιδε ιδιαίτερη δύναμη στα άτομα. Στις σημερινές καπιταλιστικές «κοινωνίες του ρίσκου» η έννοια αυτή δεν αφορά τη
Περισσότερα.. »
Του Γιώργη Χαγιά* Η πρόταση «οι αγορές ξέρουν καλύτερα» είναι λογικά ψευδής, είναι αντιφατική. Χρησιμοποιείται αφειδώς από τις ελίτ ως επωδός σε λογύδρια και κυρίως κατά το δοκούν. Ισως όμως να είναι ένα πειστικό επιχείρημα απέναντι σε όλους όσοι θέλουν να βλέπουν τη χώρα τους ως το νέο Ελντοράντο των αγορών. Οταν η χώρα βρισκόταν στη δίνη του κυκλώνα πριν από τέσσερα χρόνια, οι αγορές ήταν «ασύδοτες» και «ανεξέλεγκτα κερδοσκοπικές». Πρόσφατα, όμως, το Μαξίμου και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης αποθέωσαν την επιστημοσύνη των ελεύθερων αγορών που άνοιξαν πάλι τις αγκάλες τους για τη
Περισσότερα.. »
© 2025 Εφημερίδα των Συντακτών | ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ
