Λαβύρινθος η ψυχή του ανθρώπου· δαιδαλώδεις διάδρομοι κι απόκρυφες στοές που διακλαδίζονται αενάως στ΄ απόλυτα σκοτάδια μέχρι να χάσεις την μπάλα, τ΄ αυγά, τα πασχάλια και άλλα απολωλότα παρόμοια. Φρύαξαν πολλοί γιατί, λέει, από την 1η Σεπτεμβρίου επιτρέπεται στα σούπερ μάρκετ να πουλούν ληγμένα προϊόντα. Ακου ληγμένα! Τόσα χρόνια είμαστε μαθημένοι αλλιώς: Να πίνουμε γάλα απ΄ τους μαστούς της αγελάδας, να τρώμε ζαρζαβάτι απ΄ τον μπαξέ, ψάρι απ΄ το παραγάδι, κρεατάκι απ΄ τον βοσκό της γωνίας, φρούτα απ΄ τα δέντρα της αυλής και να στρώνουμε κεφάλι με ουισκάκι αποσταγμένο στάλα-στάλα στις δροσερές πηγές των χάιλαντς.
Ημαρτον! Για ποιους μας περνούν; Για υποσαχάριους Αφρικανούς στην Ανταρκτική ή μήπως για οινόφλυγες Νεοϋορκέζους στην Παταγονία; Τι δουλειά μπορεί να έχει η αιωνία Ελλάς και οι υπερήφανοι κάτοικοί της με ημερομηνίες λήξεως και τα συναφή; Πόσο μακριά είμαστε νυχτωμένοι αλήθεια; Στην πραγματικότητα μοιάζουμε με τον Αιγύπτιο στο Αστερίξ, ο οποίος κατετάγη στη λεγεώνα διάγοντας τον σκληρό βίο του στρατοπέδου νομίζοντας ότι ακολουθεί ένα περιηγητικό πρόγραμμα που πλήρωσε πανάκριβα και του παρέχει όλες τις ανέσεις. Κάπως έτσι αναρωτιόμαστε κι εμείς πώς φτάσαμε στο χείλος της αβύσσου, ενώ όλα στη χώρα μας δούλευαν ρολόι; Πώς λήξαμε αφού ουδόλως σχετιζόμαστε με ληγμένα;
Ξοφλημένο το πολιτικό μας προσωπικό πάσχιζε επί δεκαετίες να μας πλήξει και να μας λήξει κι όταν τα κατάφερε κατέληξε μοιραία και το ίδιο. Υπουργοί και παρατρεχάμενοι απλώς δεν υπάρχουν. Είναι ληγμένοι εδώ και κάτι τέρμινα. Ανοιγοκλείνουν τα χείλη και δεν ακούς ήχο, τους φωτογραφίζεις και δεν τους πιάνει το φιλμ. Κι αν τους πετύχεις πουθενά -ορισμός του κακού συναπαντήματος- αφού φτύσεις στον κόρφο σου, περνάς ανάμεσά τους χωρίς να τρακαριστείτε. Το περίγραμμά τους είναι κενό.
Ηττοπαθείς από κούνια κάναμε το παν για να τους αναστηλώσουμε. Τους ξαναψηφίσαμε και τους ανεβάσαμε στους θώκους. Κι οι ληγμένοι μας ταΐζουν ληγμένα και λιγώνονται στα γέλια. Ληγμένη είναι και η οικονομία μας, η βιομηχανία, πρωτογενής και δευτερογενής παραγωγή· η κατανάλωση λήγει οσονούπω. Παρήλθε όμως δυστυχώς από πολλού χρόνου η ημερομηνία λήξεως της παιδείας, της κουλτούρας και του πολιτισμού. Εξέλιπαν οι εμβληματικές μορφές του πνεύματος που θα έπρεπε να υψώσουν το ανάστημά τους στους άγονους καιρούς που διανύουμε. Κόντυναν στις Συρακούσες, στην τρυφή των συμποσίων του τυράννου Διονύσιου. Ισως γι΄ αυτό τα μετέωρα προοιωνίζονται σήμερα καταιγίδες στην Ηπειρο και τη Μακεδονία. Αύριο προμηνύονται απογευματινές νεφώσεις και νερά στα βόρεια ορεινά. Τα ληγμένα στα ράφια μάς πείραξαν τρομάρα μας.
Μετέωρος ([email protected])
