ΒΡΕΤΑΝΙΑ Ηττα του Κάμερον ή επικοινωνιακό παιχνίδι η απορριπτική απόφαση του Κοινοβουλίου για τη στρατιωτική επέμβαση κατά της Δαμασκού
Του Ισαάκ Α. Καριπίδη
«Το έπιασα». Ετσι έκλεισε την ομιλία του το βράδυ της Πέμπτης ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον. Αναφερόταν στην καταψήφιση από το βρετανικό Κοινοβούλιο της πρότασής του για στρατιωτική επιχείρηση στη Συρία. «Είναι σαφές ότι το Κοινοβούλιο, το οποίο αντικατοπτρίζει τις επιθυμίες του βρετανικού λαού, δεν θέλει να δει την εμπλοκή της χώρας στις στρατιωτικές δράσεις», είπε μέσα στη Βουλή, ενώ επισήμανε ότι η κυβέρνησή του «θα πράξει ανάλογα». Λίγο πριν βουλευτές του Εργατικού Κόμματος του φώναζαν μέσα στη Βουλή να παραιτηθεί.
Είχε προηγηθεί η ανακοίνωση της ψηφοφορίας, η οποία άφησε «με ανοιχτό το στόμα» όχι μόνο τους πολιτικούς αναλυτές αλλά και την κοινή γνώμη. Γιατί μπορεί οι Βρετανοί στη συντριπτική τους πλειοψηφία να έχουν ταχθεί ενάντια σε οποιαδήποτε στρατιωτική επιχείρηση εναντίον της Συρίας, αλλά όλοι περίμεναν ότι η πρόταση Κάμερον θα περνούσε. Και αυτό γιατί η ψηφοφορία ήταν επί της αρχής και όχι επί της ουσίας.
Το Εργατικό Κόμμα στις αρχές της εβδομάδας απαίτησε και πέτυχε να ξανασυζητηθεί το θέμα την ερχόμενη Τρίτη, όταν οι Βρετανοί βουλευτές θα είχαν στα χέρια τους το πόρισμα των ελεγκτών των Ηνωμένων Εθνών. Τότε και μόνο τότε η Βρετανία θα έπαιρνε την τελική απόφαση για στρατιωτική επιχείρηση εναντίον της Συρίας. Η δεύτερη αυτή συζήτηση όμως, προς το παρόν τουλάχιστον, φαίνεται πως αναβάλλεται.
Με αυτά τα δεδομένα η Βρετανία έχει ξεκαθαρίσει πως δεν πρόκειται να συμμετέχει σε τυχόν πολεμικές ενέργειες στη Συρία. Οι κακές γλώσσες βέβαια στο Λονδίνο λένε πως πρέπει να «κρατάμε μικρό καλάθι», κυρίως για δύο λόγους.
Πρώτον, γιατί ακόμη και ο αρχηγός των Εργατικών, Εντ Μίλιμπαντ, έχει πει πως «αν παρουσιαστούν νέα στοιχεία με αποδείξεις θα πει “ναι” στη στρατιωτική επέμβαση στη Συρία». Δεύτερον, γιατί η απόφαση του βρετανικού Κοινοβουλίου δεν είναι δεσμευτική. Ο Κάμερον απλώς ήθελε να έχει την έγκριση της βρετανικής Βουλής για να είναι όσο το δυνατόν «καλυμμένος». «Το γεγονός ότι πολύ εύκολα έκανε πίσω δείχνει πως μπορεί να έχει κρυφά χαρτιά, τα οποία αργά ή γρήγορα θα αποκαλύψει», επισημαίνουν οι καχύποπτοι του Λονδίνου. «Μην ξεχνάμε», λένε, «ότι στρατιωτικά τουλάχιστον η Βρετανία είναι καθ’ όλα έτοιμη για μια επιχείρηση εναντίον της Συρίας. Και η ετοιμασία αυτή έχει ήδη κοστίσει πολλά εκατομμύρια λίρες».
Οπως και να έχει, ένα είναι σίγουρο: «το φάντασμα του πολέμου του Ιράκ» εξακολουθεί να επηρεάζει τις πολιτικές αποφάσεις στη Βρετανία. Δεν είναι τυχαίο πως τόσο ο πρωθυπουργός όσο και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης αυτές τις μέρες αναφέρθηκαν πολλές φορές στο Ιράκ. Ο μεν Κάμερον λέγοντας πως «δεν πρέπει να συγκριθεί ο πόλεμος στο Ιράκ με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Συρία», ο δε Μίλιμπαντ πως «πριν πάρουμε οποιαδήποτε απόφαση για τη Συρία θα πρέπει να διδαχθούμε από τα λάθη μας στον πόλεμο του Ιράκ».
